Dag 19 8 augustus 2024 Rio de Janeiro

Dag 19

8 augustus 2024

Rio de Janeiro

De dag begint met een minder fijn bericht. Papa is weer met de ambulance naar het ziekenhuis met een sepsis. Beide kids op vakantie en papa in het ziekenhuis. Enorm balen, maar ze waren er weer op tijd bij. We waren eigenlijk pas laat wakker. We gaan pas om 12 uur fietsen, dus helemaal prima. Eerst slingers ophangen bij Gilles op de kamer en dan samen even met mama bellen. We moeten zorgen dat we voor 10 uur in de ontbijtzaal zijn. Na een goed ontbijt en het bericht dat het goed gaat met Marike pakken we onze koffers vast zo veel mogelijk in.

Tegen half twaalf wandelen we via de Copacabana in een half uur naar de fietsverhuur. Onderweg heeft Frédérique last van buikpijn en de warmte, het is inmiddels bloedheet. Dus Erik besluit met haar af te zien van het fietsen. Gilles en Renée gaan wel. Jan Willem de eigenaar is een Nederlander en Marco de gids ook. We pakken een fiets en gaan richting Copacabana. Marco is weinig spraakzaam en legt niet veel uit. Pas als we bij Ipanema Beach zijn stopt hij om wat te vertellen over het strand en de omliggende wijken. We fietsen Ipanema af en Gilles heeft het bloedheet in zijn polo. Iedereen loopt in Speedo en string door de stad, dus het shirt kan prima uit op de fiets.

We gaan richting de lagune en komen langs de tribunes van de Olympische roeiwedstrijden van de spelen in 2016 en ook het Flamengo voetbaltrainingscomplex. We moeten hem er naar vragen, uit zichzelf stopt hij niet. Pas halverwege de lagune stoppen we en kunnen we koude cola kopen die wel erg aangenaam is. Marco vertelt hier weinig. Het is meer een stop voor een drankje. Terwijl we op een bankje zitten, facetimen we met Jan in het ziekenhuis via Jelle. Fijn om hem zelf even te horen. Onderweg zien we nog een ijsvogel en waarschuwingsborden voor overstekende capibara’s, maar die zien we niet. Aan de andere zijde van de lagune stoppen we voor een foto en een verhaaltje over de grootste favela vaan de stad die we zien liggen tussen de heuvels en de Olympische roeibaan. Ook is er een helicopter van de brandweer aan het water tanken in verband met een brand in de heuvels. Als we wachten bij een stoplicht reageert Marco nog op een vraag over de rots voor ons die blijkt te zijn opgeblazen om een verbinding tussen het strand en de stad te maken. Vanaf hier is het in 1x van Ipanema terug naar de Copacabana. Een ander gezin is eerder op de ochtend met Baja bikes wezen fietsen en die zijn naar de Suikerbroodberg, Botsfango en andere wijken geweest en zijn wel 10x gestopt voor uitleg. Jammer. Het was overigens wel eeg fijn om ge fietsen langs de stranden, beetje jammer alleen dat de gids er niet meer van maakte.

Tegen 3 uur zijn we terug bij de fietsverhuur. Erik en Frédérique komen aanlopen met een burger en frites, dat valt er lekker in. Zij zijn wezen lunchen bij de Mac. Wij moeten direct door naar het vliegveld, om 17 uur hebben we een helicopter rondvlucht geboekt. 3 andere gezinnen zijn vanmorgen geweest. Hadden we dat achteraf ook maar gedaan. Eenmaal bij de helicopter verhuur blijkt dat er geen vlucht voor ons gereserveerd is. We laten de app zien waarin staat dat we wel degelijk een vlucht hebben. Het gaat allemaal heel raar. We moeten wel formulieren invullen maar horen lange tijd niets. Het meisje van de balie laat haar app zien dezelfde die wij hebben en we zeggen dat zijn wij. Uiteinden komt Ruben de reisleider die een gratis helicoptervlucht mocht omdat er door de groep zoveel vluchten geboekt zijn terug van zijn vlucht en blijkt dat het helikopter bedrijf een fout heeft gemaakt. Doordat Marieke in het ziekenhuis ligt, is hun vlucht geannuleerd maar daarmee ook de onze. Jan Willen de eigenaar van de fietsverhuur heeft alles geregeld en ik krijg hem aan de telefoon. Van de zonsondergang die we vanuit de heli wilden zien is weinig meer over het is tegen zes uur en bijna donker. De heli voor 4 personen is in onderhoud. We kunnen 2x 2 mee met verschillende vluchten, dan kan 3 man ook. Maar hef is bijna donker. We kunnen ook de volgende ochtend vroeg. We hebben 1,5 uur in de taxi gezeten, we gaan echt niet nog eens deze kant op. Als het tegen valt kunnen we ook korting krijgen, maar dat moet dan nog wel uit onderhandelt worden met de baas die in Sao Paulo is.

Renée besluit op de grond te blijven, terwijl de rest in de heli stapt. Ruben vertrekt nu ook. De groep is hem compleet zat nu hij helemaal niets heeft gedaan voor Marieke, Thiago de gids uit de Favela is 2 dagen bij haar geweest om te vertalen, zijn taak. En hij informeert niet eens hoe het gaat, communiceert met haar man Robert, die hij Ron noemt alleen via de groepsapp en vindt zijn gratis vlucht ( omdat wij zoveel geld uitgeven) belangrijker dan te regelen dat Robert en en Finn langer in het hotel kunnen blijven. Maar dit doet hij dan wel weer goed, hij is anderhalf uur bij ons gebleven om zaken te vertalen omdat ze amper Engels spreken. Om zeven uur zouden we samen uit eten bij een gril restaurant aan Ipanema beach. Ook hij gaat hier niet op tijd voor zijn.

Na een half uur zijn ze terug en ontevreden over de vlucht. Het was donker, terwijl we zonsondergang hadden geboekt. Het vliegen rond het verlichte Christusbeeld was wel mooi maar de stad was donker met lampjes en daardoor was er weinig zichtbaar.

We moeten wel de volle mep betalen. Dat accepteer ik niet. Dus er wordt gebeld, er kan 50 Real p.p. af. De vlucht koste 840 Real nou doei, dat is 8 euro. Er wordt weer gebeld en dan kan er 75 Real af. Ik geef aan dat ik bereid ben voor 2 personen te betalen en niet meer en bel Jan Willem van wie ik inmiddels het nummer heb. Hij gaat bellen met mijn voorstel, zegt dat het akkoord is, gaat in gesprek met de dame achter de balie en dan zegt ze dat ze me een cool girl vind dat ik zo’n tough cookie ben. Ja doei ik ben niet gek.

We bestellen een Uber en gaan naar Het restaurant waar de rest van de groep is. Deze hele laatste dag is een domper, van papa, het fietsen en de helivlucht. Niet de verjaardag die je Gilles gunt. Maar gelukkig eindigen we wel goed. De groep zit er al een uur, maar heeft gewacht met bestellen tot we er zijn. De wijn vloeit rijkelijk en het is reuze gezellig. Thiago eet ook mee als dank voor wat hij voor Marike heeft gedaan. Al had Robert hem daar ook al rijkelijk voor beloond. Het eten is erg lekker. Gilles eet in zijn eentje haast 500 gram biefstuk. Er wordt rijkelijk voor hem gezongen wat hij lijdzaam ondergaat, maar er steeds meer van lijkt te genieten, zelfs van de taart met ijs en een kaarsje.

Na het eten gaat een deel van de groep naar het hotel terug, zo ook Erik en Frederique die nog naar de marktje aan de Copacobana willen. Gilles en Renée gaan nog mee naar de Belgische kroeg waar Dirk tracteer op La Chouffe. We staan een hele tijd met Alex te praten over Rubens gedrag. Het is zijn eerste reis als reisleider, maar de laatste week vond hij vooral zichzelf belangrijk.

Robert en Finn zijn ook mee, even ontspannen na alle zorgen om Marike. Robert bestelt 2 flessen champagne als dank voor onze hulp en zorgen. Er zitten 2 artsen in de groep. Er wordt nog maar eens voor Gilles gezongen, het is 5 voor 12 dus het kan nu nog. We wandelen terug naar het hotel als de kids nog een ijsje willen. Dus op zoek naar een kroeg met ijs.

Als het ijsje op is belanden Robert, Gilles, Dirk en Renée bij de kroeg aan de overkant van het hotel. Frédérique belt en stuurt een foto van ons vanuit het hotelraam. Opeens staat Erik achter ons. We hebben Frédérique’s beugel nog. Om half twee gaan we na een hele gezellige avond naar de kamer. Morgen maar zien hoe we wakker worden.