Dag 2, 21 juli 2024 Buenos Aires

Dag 2

21 juli 2024

Buenos Aires

Als we de slurf inlopen staat er een man met een rolstoel op Gilles te wachten. Dat is fijn, ook al is het ditmaal niet zo ontzettend ver lopen als op Frankfurt. Bij de douane hoeven we dankzij Gilles niet in de rij aan te sluiten, maar kunnen we door de speciale rij voor rolstoelen. Dat scheelt weer. Zo zitten er toch voordelen aan zij ellende. Raar ze doen niet meer aan stempels in het paspoort, dat is wel jammer.

Bij de bagageband is de eerste koffer er al heel snel de rest volgt ook rap en dus naar de uitgang. We vertellen de man dat we medicijnen aan moeten geven. Geen punt zegt hij en we lopen zo de aankomsthal in. Hebben we daar alle moeite met officiële stempels van het CAK voor gedaan?

We zijn de eersten van de groep samen met het Belgische gezin. Dat wordt wel anders deze vakantie. Rekening houden met de groep. Maar er is verder nog niemand dus halen we voor Frédérique een ontbijtje bij de Mc Donalds. Als het eten er is, is ook de groep compleet en lopen we naar de bus. Het is nog schemerig, maar ook nat en mistig en best fris. Het is dan ook maar 12 graden. Gelukkig hebben we jasjes mee.

Onderweg komen we enorme muurschilderingen tegen van Messi en Maradonna. Bij Ker San Telmo hotel gekomen, kunnen we gelukkig al inchecken. We hebben fijne kamers naast elkaar. Lekker even douchen en een kort tukje. Dan ontbijten en geld wisselen bij de Argentijnse Marcella. Vanwege de crisis hier wil men graag euro’s hebben omdat de peso elke maand verder devalueert. Marcella geeft een koers van 1 euro tegen 1.500 peso. Dat is 500 meer dan de officiële koers. Nog even langs de supermarkt tegenover het hotel en dan moeten we om half twaalf klaarstaan voor de wandeling door de wijk San Telmo.

De wandeling begint bij een oud gebouw waar Edificio Bertadoe op stast, het vroegere ministerie van Defensie. Dan wandelen we door naar het Plaza de Mayo waar vroeger de dwaze moeders samenkwamen. Hier is ook het Casa Rosada, het presidentiële werkpaleis. Aan het Plaza de Mayo staat ook een hoge toren van het gebouw van waaruit Eva Perron haar werk voor de armen deed en de Cathedral Metropolitana de Buenos Aires. Jorge Bergoglio, de huidige Paus Franciscus zat de mis hier regelmatig voor in zijn tijd als aartsbisschop. Het is een mooie kathedraal met een aparte ruimte waar het mausoleum staat van Generaal San Martin, de man die verantwoordelijk is voor de onafhankelijkheid van Argentinië, Chili en Peru. Bij de ingang van de ruimte houden twee militairen in traditioneel kostuum de wacht.

Buiten wandelen via de zijkant van het Casa Rosada naar de haven. We komen langs het Centro Cultural Kirchner gelegen in een mooi historisch gebouw. In de haven is een mini versie van de Erasmusbrug te vinden, de puente de la mujer. Andere architect, maar hij lijkt er erg op. Dit is een erg leuk gebied met allemaal restaurantjes en gezellige terrasjes.

In de haven staat ook een beeld van Anne Frank, geschonken door Koningin Maxima nadat een ander beeld dat geschonken was door Beatrix gestolen was. In de haven is veel aandacht voor vrouwenrechten en femicide. De jongens gaan terug naar het hotel. Het is best een inspanning voor Gilles ook op de step. Vandaar wandelen we langs een tango danshuis waar we morgenavond heen kunnen, naar de San Telmo market. Een voedselmarkt met allemaal restaurantjes. Pincho’s, steaks, veel chorizo gerechten, pizza, empanada er is van alles. Frédérique en Renée kiezen een kruk aan de bar van een restaurantje met pizza’s. De pizzabakker staat recht voor kns en als hij iets aparts bereid blijkt dat dat is wat Renée besteld heeft. Op een droge pizzabodem gaan 4 grote plakken ham dan handenvol mozzarella en dan legt bij er nog een pizzabodem bovenop waar weer uien op gaan met nog meer kaas. Het is wel heel veel pizza. Een deel van beide pizza’s gaaf uiteindelijk in een doos mee voor Erik. De markt doet ons sterk denken aan de restaurantjes in het oude busstation in Reykjavik. Frédérique en Renée lopen nog een sierradenwinktje binnen een soort my jewellery waar Diek een armbandje koopt voor een paar euro.

We merken dat we flink moe zijn en doen een tukje en hangen lekker wat om op de kamer. Om half zes moeten we in het ontbijtrestaurant zijn voor een kort introductie praatje. We krijgen wat uitleg over de reis, kosten tours etc en gaan dan samen eten bij een restaurant in de haven waar ze een buffet hebben. Één gezin gaat niet mee. Hun zoon dook het zwembad in dat maar 1 meter diep bleek te zijn en heeft zijn hoofd bezeerd. Dan heb je heel veel geluk gehad dat je je nek niet gebroken hebt.

Gilles neemt de step weer naar het restaurant. De Argentijnen zijn net als de Spanjaarden late eters, een uur of tien. Maar ondanks dat we zo vroeg zijn, zitten er al de nodige mensen bij Brasa Argentinas. We hadden verwacht dat er lange tafels zouden zijn, maar ieder gezin heeft een eigen tafeltje. Het eten is er prima. Er is een gril waar heerlijke entrecotes en ander vlees op liggen en ook is er sushi en heel veel andere keuze. We merken dat we allemaal flink moe zijn, het is hier 5 uur eerder dan in Nederland. Als we om acht uur terug in het hotel zijn is het in Nederland één uur ‘s nachts. We moeten nog even wennen aan het tijdsverschil en liggen dus al vroeg te slapen.