Dag 14 3 augustus 2024 Paraty - Ilha Grande

Dag 14

3 augustus 2024

Paraty - Ilha Grande

We hebben vanmorgen nog lekker de tijd dus na het ontbijt relaxen we nog een tijdje in de zon bij het zwembad. Om 12 uur moeten we uitchecken dus haren wassen en alles naar beneden slepen. De mannen gaan de Olympische wielerkoers kijken en de meiden wandelen het stadje nog even in. We gaan op bikini jacht. Wat in Brazilië erg apart is, is dat naakt hier not done is. Je omkleden onder een handdoekje kan echt niet. Maar de bikini’s zijn minuscuul dat kan dan weer wel. Een stikker op je tepel is ook een optie. Oh en de lijntjes van je bovenstukje zijn ook heel belangrijk, die witte streepjes moet je zien. Wij zijn liever egaal bruin. Er zijn zelfs mensen die tape plakken als ze zonnen om dd lijntjes te houden. Maar goed onze Hollandse voorgevel past niet zo goed in die minuscule Braziliaanse bikini’s. We gaan later wel verder zoeken. Wd nemen nog wat re eten en drinken mee en gaan terug naar het hotel waar de Belgen blij zijn met het goud van Evenepoel.

De busreis duurt maar 1,5 uur en we zijn dus veel te vroeg bij de boot. De koffers zetten we neer tussen hekken en Liesbeth zegt bij de koffers te blijven. Na toilet bezoek vinden we dat toch niet zo’n heel goed idee en gaat een man of 8 naar Liesbeth toe. Wij zijn de reisleider inmiddels kwijt die met ons naar een restaurantje zou gaan. Bij het restaurantje is hij niet en er is geen airco. Dus gaan we naar een terras dichter bij de ferry. We doen een drankje, Gilles eet een steak en lopen terug. Daar blijkt dat de Olympische mixed 4x 400 meter op het punt van beginnen staat dus kijken! En terwijl we op de kade staan, zien moedigen we Femke Bol aan in haar ongelooflijke race naar goud.

Dan de boot op. Dit is echt een levensgevaarlijke horrorstory. Er moeten 2 Djosergroepen met bagageop deze boot. Het hele middenpad is versperd met koffers dus we moeten over stoelen klimmen om een plekje te hebben. De boot gaat tot de laatste plek vol. Het dak zit dicht en langs de zijkanten is zijl gespannen. Het is een grote rubberen boot en als er iets gebeurd zitten we als ratten in de val. Leuk die life vests aan het plafond maar met al die bagage kom je hier nooit uit. We voelen ons totaal onveilig en met nog twee reisgenoten bedluiten we de zeilen aan de buitenkant los re knopen zodat we daar in geval van nood tussendoor zouden kunnen. Tijdens de reis van bijna een uur houden we het zeil omhoog zodat we waf kunnen zien. Met mijn slechte evenwichtsorgaan heb ik een referentie punt aan dd horizon nodig om de kans op zeeziekte te beperken. We bereiken Abraão veilig.

Het is een superleuk plaatsje met Caribische vibes, leuke winkeltjes en heel veel eettentjes. Ons hotel is erg bijzonder. Het is paars en geel geverfd en de tuin staat vol kabouters. Wd hebben een kamer met hangmatten voor de deur. We zetten onze spullen op de kamer en wandelen hetplaatsje in. Vlak naast onze accommodatie zit een bikini shop met een Braziliaanse bikini met ruimere cups. Die nemen we mee. Ook laten we bij het tourbureautje van Edinho voorlichten over de verschillende touropties. De groep gaat vandaag op tour langs verschillende strandjes. Wij besluiten om even samen wat re dien deze dagen. Voor 45 euro p.p. Hebben we een privé speedboot voor 12 man voor ons alleen voor 5 uur. De groep betaalt 36 euro p.p. voor een privé boot voor de groep. Prima we gaan voor de eigen privé boot overmorgen.

Morgen gaan we naar Lopez Mendez. Het mooiste strand. We nemen de taxiboot om 12 uur. We lopen een rondje door het plaatsje. Kopen armbandjes, vinden iemands credit card op straat, en gaan wat drinken bij een bar aan zee. Lekkere cocktails met een mooi uitzicht. Gilles eet crêpes en hoeft straks niet meer mee uit eten. Renée brengt de creditcard naar de politie. We lopen rustig terug en komen de rest van dd groep tegen die een restaurantje verderop heeft zitten borrelen. We vinden het wel fijn om even op ons zelf te zijn.

We lopen bij Edinho langs om onze trips te bevestigen en zetten de kids thuis af. Achter onze accommodatie loopt een pad dat op het gezellige straatje uitkomt waar we wilden eten. Handig. We hadden na alle rijst en friet (volgens de Belgen en Brabanders in de groep is het geen patat maar friet) enorm zijn in pizza. Hier zou hij houtoven gebakken zijn en er is live muziek. Gezellig even samen eten. We zien verschillende Nederlanders langslopen. Er zijn nu blijkbaar meerdere groepen op het eiland. Nederlanders zie je altijd overal ter wereld. We zijn wel een erg reislustig volkje.

Als we teruglopen, komen we Ruben en Jantien de andere reisleider tegen en kletsen een tijdje. Dan nog een pizza voor Frédérique halen bij het restaurant naast onze accommodatie. We zijn inmiddels enorm moe en vallen al snel in slaap