Dag 19 zondag 8 augustus Lovina

Dag 19 zondag 8 augustus Lovina

We hebben om 8 uur vanmorgen een tripje om dolfijnen te spotten. We worden op het strand voor de villa opgehaald. De meeste tripjes zijn van 6 tot 8 uur zodat je ook de zonsopkomst ziet. Terwijl de rest nog slaapt, wandelt Renée naar het strand voor de zonsopkomst. Bij het tuinhek blijken de buren met 8 man klaar te zitten voor hun dolfijnen tripje. Schrikken, ze had niemand verwacht en zij schrikken van Renée. Terwijl ze in hun bootjes stappen komt de zon op in een prachtig oranje. Na een kopje thee, de kranten en socials wordt ook Erik wakker. Onze jarige en zusje wekken we om 7.15 uur.

Na een tosti is onze boot er al dus om kwart voor acht stappen we aan boordvan een soort hoge en brede kano met zitbankjes en aan beide zijden drijvers als een catamaran. Onze bootbestuurder heeft allang gezien waar de dolfijnen zijn want ver op zee liggen zo’n 50 vergelijkbare bootjes. En dus volle vaart die kant op.

Als we aankomen hebben we het gevoel dat de dolfijnen door de vele boten worden opgejaagd. Ze laten zich een paar keer zien en duiken dan onder om onbekend waar weer boven te komen. Omdat voor veel boten de tijd er op zit, gaan er een heleboel terug naar Lovina. Er zitten hier meerdere pods dolfijnen want de boten liggen op drie plaatsen op zee. Wij blijven met zes boten over waardoor je veel minder dat opjaag gevoel hebt. Volgens Gilles zouden ze in no time heel veel verderop kunnen zwemmen als ze het zelf ook als storend zouden ervaren.

Onze gids dobbert als de dolfijnen buiten zicht zijn steeds wat apart van de andere boten en regelmatig komen ze dan vlak naast of voor onze boot weer boven. Dan gaat de motor in een hogere versnelling en blijven we er naast varen. Echt wel gaaf om ze te zien. Er zijn ook boren die aan de zij liggers een touw met een balkje hebben en daar kun je aan hangen terwijl je met snorkel onderwater naar de dolfijnen kijkt. Dat is vast ook gaaf.onze boot heeft die optie niet.

Op een gegeven moment vaart hij naar een wat grotere groep met boten. We zijn er amper of de dolfijnen komen uit het water om te springen. Eentje maakt een sprong met dubbele schroef. Er gaaf. Veel hilariteit over het feit dat ik aan het filmen was en zei misschien heb ik het op film. Dat klopt het staat op film. We maken de nodige filmpjes en video’s van deze kleine dolfijnensoort. Om half tien vraagt de gids of we genoeg gezien hebben. Wij vinden het prima. Hij vaart met ons naar een stuk koraal voor de kust. Van boven zien we paarse zeesterren en ander moois, maar onze snorkels liggen in de villa. Dat hadden ze even moeten zeggen, dan hadden we ze zeker meegenomen. Nu is het dus door naar huis. We komen bij Mark en Jeanette voor de deur langs maar zien ze niet.

Onze kleren zijn flink nat geworden van het gespetter van het water, dus die gaan bij de was. Ketuk heeft het ontbijt klaar dus we gaan eerst eten. Renée had vanmorgen vroeg al slingers, serpentines en opblaascijfers 16 opgehangen. Bij het ontbijt komen daar 4 lemon cheescake gebakjes bij waar het cijfer 16 op staat. We hebben kaarsjes bij ons maar als we die binnen aansteken en 1 stap buiten zetten, worden ze alle 16 in 1 keer uitgeblazen. Dan maar alleen zingen. Zijn belangrijkste cadeau, de seizoenskaart voor FC Heerenveen was al binnen. Gilles krijgt er nu nog eau de toilette Sauvage van Dior bij.na het ontbijt bestaat het programma eigenlijk de hele dag uit zwemmen rusten op ons 2,5 bij 2,5 meter grote ligbed onder een dakje, voor de kinderen films kijken, voor ons een boekje lezen, gooien met een balletje in het zwembad, de lunch van stokbrood met eiersalade, clubsandwiches, frites en fruit en weer lekker niets doen. Heerlijk genieten.

Om 19 uur komt de chauffeur om ons weer naar Funky place gaan. Mark en Jeanette, de jongens en Dylans schoonfamilie Bjorn, Nadine, Noa en Liv komen ook. Als wij in het straatje bij het strand aankomen zijn zij er sk. Jeanette blijkt voor de tweede keer vandaag te zijn gevallen met de scooter. Vanmorgen omdat ze schrok omdat Max mama riep, nu omdat een drinken man de binnenbocht nam en ze geen kant op kon. Ze zit onder de schaafwonden op armen benen en schouders. Ze een een tough cookie, dus je hoort haar er niet over, maar het moet flink zeer doen.

De kinderen zitten samen aan een tafel en de ouderen ook. De kids hebben het al snel als vanouds erg gezellig samen. Erg leuk om elkaar hier op Bali te ontmoeten. Als we vertellen over de Amerikaanse Freek Vonk-Mike Holston alias The Real Life Tarzan, die we op de Cigeter River in Ujong Kulon tegenkwamen, blijkt dat Nadine hem al jaren volgt op de socials. Jammer dat geen von ons hem op dat moment interessant genoeg vond om een foto van te maken.

Voor Gilles ook leuk dat hij zo een beetje verjaardag gevoel heeft. Dit keer geen toetje met kaarsjes en zingende bediening voor Gilles, na de actie met Erik heeft hij goed duidelijk gemaakt dat niet voor hem te regelen. Na een gezellige avond gaan we om half elf weer naar onze villa. Morgen om half tien staat dezelfde chauffeur voor de deur om ons via een toeristische route naar Sanur te brengen.