Dag 11 ‘maandag 31 juli Ujong Kulon NP

Dag 11 ‘maandag 31 juli Ujong Kulon NP

Om 5:30 uur wandelen we met Adjourn weer naar het grasland. Nu het langzaam steeds lichter wordt, kunnen we steeds beter zien dat er een kudde gaur/banteng ligt. Ze zijn rossig van kleur. Er beweegt nog niet zo veel aan. Ook lopen er weer wat pauwen rond. Meer beweging is er niet dus lopen we de 10 minuten terug door het mangrove bos.

Frédérique is al druk bezig alle spullen in de tent op te ruimen. We zijn erg blij eigen lakenzakken bij ons te hebben. We hebben ze na de beklimming van de Kilimanjaro nooit meer gebruikt, maar ze komen nu goed van pas. Voor de kids hebben we er 2 bijgekocht. Ook hebben we opblaaskussentjes mee. Van de organisatie hebben we ditmaal wel een kussentje, maar dat ligt onder onze heupen zodat het wat minder zeer doet op de harde ondergrond.

Als alles opgeruimd is en we ontbeten hebben gaan we een stuk wandelen. Oggi gaat ook mee en liopt achteraan. Na een uur hebben we nog geen beest gezien en gaan Erik en Frédérique terug met Oggi. Adjourn zegt dat we nog 10 minuten verder moeten, maar dat zijn er 40z. Ondertussen ziet hij verse panter drollen het zijn er wel een stuk of acht. Dan is het beest vast niet allen. We zoeken en kijken, maar zien niets. Als we omkeren vertelt hij bij ballen haar dat die van de tijger zijn. Hoezo die was hier toch uitgestorven? De Sumatraanse tijger blijkt ook hier te leven. Lekker 3 man met verder niets te voet in tijgergebied. Deze haarballen waren oud, maar toch. Behalve een groene vogel zien we niets oh en de banteng op het grasveld zijn er nog steeds. Daar hadden we dus ook niet zo vroeg voor op gemoeten. Eenmaal terug zijn Erik en Frédérique ongerust over ons omdat 2x10 minuten 1,5 uur geworden was. Zij hadden nog een varaan en neushoornvogel gezien.

Terug bij de boot varen we naar Peucang Island om in te checken in de ecolodge. Nog steeds enorm basic, met ‘atrassen op de grond en een bed en een toilet dat je met een bak water moet doorspoelen. Maar de matrassen zijn al een cadeautje na twee hele slechte nachten in de tent. Ook is er een veranda met stoelen. Er zit ook een Japanse familie.

Wij gaan naar de boot om te snorkelen. Naast onze boot licht de anti stroop eenheid die terug naar het vaste land gaat om afgewisseld te worden. Allemaal jonge mannen met enorme rugzakken en een geweer. Hun boot start niet en ligt strak naast de onze dus het duurt even voor we kunnen vertrekken.

We varen een minuut of tien en leggen voor de kust van peucang Island aan. Het is eb en op het strand staan herten het gras te eten dat nu boven water ligt. Wij duiken de zee in. Wat een geweldig mooi rif. Het koraal heeft er vele kleuren, soms levensgrote bloemen dan weer stekels dan lijkt het weer meer op hersenen en overal vissen in alle kleuren. Piepkleine en een enorme school grote zwarte en alles ertussen in. Op een gegeven moment zijn we omringd door gele visjes. Je kunt ze zo aanraken. Frédérique vindt het wat eng zo dichtbij. Bij een grote annemoon zien we een clownvis. Die uit Nemo; oranje met witte strepen en wat zwart. Op de terugweg zien we er nog twee. Dit is een van de mooiste koraalriffen die we gezien hebben. De jongens zien ook nog een schildpad, maar toen waren de meiden al weer op weg naar de boot.

Daar zijn er noodles, watermeloen en aangezien de aardappelen op zijn een tosti. We blijven nog een uur of twee aan boord genieten van de zon voor we terug varen naar Peucang Island. Nog een keer snorkelen hoeft niet. Adjourn vraagt of we vanmiddag nog een hike willen doen op het eiland. Zijn er Rhino’s? Nee. Wilden jullie die zien dan? Ja daar kwamen we voor. Nee er zijn herten en apen. Nou don hoeven we niet te hiken. Terug bij de lodge vallen de jongens al snel in slaap op de zachte matras terwijl de meiden naar het strand gaan. Het zeewater is lekker warmen we liggen uren te kletsen, eten wat chips en wachten op Erik die nog zou komen, maar dus in slaap is gevallen.

Dan maar terug, eenmaal daar zou Erik net naar ons toe. We gaan op de veranda voor de lodge zitten waar het veld vol longtail makaken zit. Er komen nu ook een tiental hertjes bij. Hoezo een hike. Alles zit hier eecht voor onze neus. Als er ook een moeder zwijn met jongen verschijnt, maken we Gilles wakker. Met veel moeite komt hij zijn bed uit, maar vindt het toch wel gaaf dat hij deze ook gezien heeft.

Dan komt het eten en gaan we naar binnen voor de apen er bij kunnen. Die gaan achter de ramen zitten kijken terwijl we eten. Gado gado met rijst, watermeloen en gebakken aardappeltjes voor Diek. Ze hadden hier bij het restaurant aardappelen geregeld. Na het eten gaan de jongens klaverjassen. Diek kijkt een film en alle telefoons gaan aan de lading nu de generator aan staat.

Onze conclusie van deze trip is ddat het een pittige was die niet zi mooi was als gedacht.. qua dieren zien we weinig afgezien van de geweldige koraalriffen die een meevaller zijn. Maar het gebrek aan enig comfort is slopend. Blij als we morgen na een hele lange reisdag in Yogyakarta aankomen: 4 uur varen, 5 uur met de auto en 1 uur vliegen. We gaan vroeg naar bed om wat slaap in te halen. Om 6 uur moeten we er uit aangezien we om 7 uur vertrekken.