Dag 17 zondag 6 augustus Cemorolawang (Bromo) - Lo

Dag 17 zondag 6 augustus Cemorolawang (Bromo) - Lovina (Bali)

Om drie uur staan we op om de zonsopkomst vanaf Penjakan Hill te bekijken. Het is enorm mistig maar mistig trekt die we op als de zon om vijf uur op komt. We stoppen halverwege de berg omdat het boven ook potdicht zit

De rest is geschreven door Gilles:

Het is op het moment bijna half vijf en de sfeer wordt er voor mij niet beter op. Het is ongelofelijk koud (5 graden) en de gedachte dat het na twee uur wachten nog steeds te mistig is om iets verder te zien dan 15 meter is niet hoopgevend voor het humeur als we nog tot 8 s’avonds in de auto moeten. Ik heb het vorige verslag gelezen en er wordt niet benoemd dat ik het klaverjassen heb gewonnen wat wel benoemd mag worden want dit is een eerste keer. Ik kijk voor de rest niet erg uit naar de rest van de dag alleen het gevoel van een warm bed geeft mij nu nog hoop naar comfort.

Op het moment is het net negen uur geweest natuurlijk geen zonsopkomst gezien, alleen mist. Wij hebben de vulkaan beklommen en deze trip van 3 tot 8:30 enorm lopen afzeiken. De conclusie die gemaakt werd, was dat de komende jaren dit soort tripjes geen opties zijn. Moeders heeft mij erop geattendeerd dat ik nog diverse dingen moest benoemen zoals: de auto van Fendi onze chauffeur die een Toyota Discovery heeft en 44 jaar oud is. Een ander moment was een aap langs de weg en nu ik het schrijf zien we er nog een dus meld ik het weer even.Mijn voorspelling over de sfeer was correct de gemoederen liepen hoog op toen Frédérique liep te klagen over het wandelen naar de vulkaan (waar geen lava te zien was maar voornamelijk rook wolken) er is meerdere malen gevraagd of ze bij een paard of crossmotor achterop omhoog wilde, maar dat hoefde allemaal niet. Na een lange wandeling waar ik met mijn vader over voetbal gepraat heb om de tijd te doden. Gingen we weer terug naar de lodge om te ontbijten dit moest van moeders heel snel want ze wou graag op weg naar Bali. We zijn om 9 uur weer in de auto gestapt voor de rit naar Bali.

We zijn op het moment bijna op Bali we zitten nog op de boot na een lange reisdag met vele rijstvelden en af en toe eens een dorpje of een aapje. Helaas hielp dat niet met het humeur voor mij tenminste want het wordt steeds vermoeiender ook nu het einde bijna in zicht is. Bij de ouders is het met de stemming beter gesteld. Hoe ik de afgelopen uren ben door gekomen vraag ik mij af. Ik vermoed voornamelijk met films kijken, een beetje weg dommelen en af en toe praten met de ouders. We zijn nu op weg naar onze villa waar ik niet op kan wachten.

Toen ik in de avond om half negen aankwam na de helse rit werd ik overvallen door een gevoel van comfort. Bij binnenkomst kregen wij een heerlijk drankje en het avond eten wat voor ons werd gekookt was super. We hebben een grote privé villa aan het strand met een zwembad. Na het eten waren we allemaal erg moe. Eenmaal moe in bed lagen de kussens wat hard maar dat maakt allemaal niet uit want de rest was zo comfortabel dat de kussens wegvielen tegen het goede.

Ik ga nu lekker slapen en ik wens jullie allemaal een fijne nachtrust toe met vriendelijke groet Gilles.