Addo - Port Elizabeth
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
17 Augustus 2016 | Zuid-Afrika, Kirkwood
Dag 25 Addo Elephant Park - Port Elizabeth
Woensdag 17 augustus 2016
We besluiten niet op tijd op game drive te gaan maar in alle rust op te staan. Als we de gordijnen op onze kamer open doen zien we kudu's en wrattenzwijnen lopen. Wat hebben we toch een prachtig uitzicht. Om tien uur moeten we ons huis uit. We laten een AH een tas vol spullen en eten voor de schoonmaakster achter. Eerst rijden we langs de receptie voor de sleutel en dan het park in. Bij de gate steekt een muis de weg over. Een bescheiden begin van de dag.
De kinderen willen graag langs de gedode buffel en leeuwen. Als we er aankomen blijken alleen de kop, rug en ribben er nog te liggen de rest is op. De leeuwen zijn ook weg. We rijden terug en gaan richting het zuidelijke gedeelte van het park. We nemen meerdere loops in de hoop de zwarte neushoorn te zien, maar hoe we de hele dag ook ons best doen om tussen de bosjes te speuren. Deze schuwe blaadjeseter krijgen we niet te zien. Wel zien we vele olifanten, kudu, hartenbeesten, struisvogel en een enkele buffel en heel veel wratten zwijnen.
We willen eerst een grote loop naar rechts maken, maar omdat Erik een buffel voor een neushoorn aan ziet, gaan we eerst naar links waar twee olifanten aan het drinken zijn bij een waterhole. Vanaf de loop zien we de duinen en kust in de verte liggen. We rijden terug naar de plek waar we de loop begonnen en zien van boven op de andere loop die wij nu wilden nemen een enorme kudde olifanten achter elkaar op de weg lopen. Wat een geweldig gezicht. Ze zijnop weg naar de waterhole verder op waar ook al een olifanten familie staat. We realiseren ons dat als we nog voor ze langs naar de waterhole willen, we nu wel op moeten schieten. Het gaat goed, er blijft zo'n 20 meter over. We parkeren strategisch bij de waterhole en wachten op de komst van de kudde. Als ze aan komen is er veel getetter en wordt de andere familie weggejaagd. Zij staan er sneu bij en moeten wachten tot de grotere kudde klaar is. Inmiddels staan er dik dertig olifanten rondom de kleine waterhole. We pakken onze lunch erbij en genieten van 'a lunch with a view'. Na een tijdje komt er nog een familie bij. Deze kudde mag vreemd genoeg wel wat drinken. Er zijn nu zeker 40 olifanten. Wat een prachtig gezicht.
Als we de loop nemen, zien we overal olifantenpoep en afgerukte takken. Maar goed dat we de kudde niet op de loop tegemoet zijn gereden. Als we weer op de hoofdweg zitten zien we een grote overlander truck stilstaan met een groep er in. Ze vertellen dat er twee leeuwen te zien zijn die op hun rug liggen en hun poten steken omhoog. De veertig meter die ze aangeven zijn er wel wat meer. We zien ze uiteindelijk op grote afstand en zien de poten bewegen. Maar na de leeuwen met prooi naast de auto is dit zo ieniemienie dat we besluiten door te rijden. Iets verder op op een heuvel kunnen we ze door een verrekijker nog wat beter zien, maar nog kleiner. Op naar de gate. Na de gate duurt het nog 30 minuten voor we in Port Elizabeth zijn.
Tegen vijf uur zijn we bij het First Avenue Guesthouse. Onze annulering voor pa en ma is niet doorgekomen en dus krijgen we een benedenverdieping met grote keuken en woonkamer waar vier slaapkamers met eigen badkamer op uit komen. Omdat we maar met zijn vieren zijn, sluit de receptioniste twee kamers af.
We installeren ons en willen dan naar de Spurs die hier vlak achter moet zijn. We nemen de auto wel. Summerstrand is de beste wijk van Port Elizabeth, maar we nemen het zekere voor het onzekere. Uiteindelijk maar goed want de weg via de straat achter ons leidt naar een groot hek. Dan via de andere kant zo'n anderhalve kilometer verderop. We komen nu aan de achterkant van het Sun hotel en casino uit en gaan door een slagoom we staan nu recht voor het casino en zien de Spurs maar hebben geen idee hoe t werkt. Een vriendelijke man legt uit waar we kunnen parkeren en hoe we er kunnen komen.
Er is een meertje gemaakt met er omheen allemaal winkeltjes en restaurants. Onze korte broeken en hoodies vallen een beetje uit de toon hier, maar bij decSpurs kan dat wel. Voor de kinderen is er een grote game hoek en een enorme spoelkooi. Die vermaken zich wel. Wij zijn het Spurs menu wel een beetje zat na twee eerdere keren, maar de kids genieten er dus wij ook. En 'kids eat for free on wednesdays' en voor Gilles is er 'the wednesday buy one waffle get one free deal' nou kan niet beter. De kinderen zijn nat van het zweet van het spelen terwijl wij ons door nacho's, ribs en een schnitzel heen werken. Die laatste was een beetje te veel na de nacho's. Of ik een doggie bag wil. Nee koude chips en een schnitzel brr echt niet.
We pinnen nog voor ons walvistripje morgen en gaan dan terug naar ons huis.
Woensdag 17 augustus 2016
We besluiten niet op tijd op game drive te gaan maar in alle rust op te staan. Als we de gordijnen op onze kamer open doen zien we kudu's en wrattenzwijnen lopen. Wat hebben we toch een prachtig uitzicht. Om tien uur moeten we ons huis uit. We laten een AH een tas vol spullen en eten voor de schoonmaakster achter. Eerst rijden we langs de receptie voor de sleutel en dan het park in. Bij de gate steekt een muis de weg over. Een bescheiden begin van de dag.
De kinderen willen graag langs de gedode buffel en leeuwen. Als we er aankomen blijken alleen de kop, rug en ribben er nog te liggen de rest is op. De leeuwen zijn ook weg. We rijden terug en gaan richting het zuidelijke gedeelte van het park. We nemen meerdere loops in de hoop de zwarte neushoorn te zien, maar hoe we de hele dag ook ons best doen om tussen de bosjes te speuren. Deze schuwe blaadjeseter krijgen we niet te zien. Wel zien we vele olifanten, kudu, hartenbeesten, struisvogel en een enkele buffel en heel veel wratten zwijnen.
We willen eerst een grote loop naar rechts maken, maar omdat Erik een buffel voor een neushoorn aan ziet, gaan we eerst naar links waar twee olifanten aan het drinken zijn bij een waterhole. Vanaf de loop zien we de duinen en kust in de verte liggen. We rijden terug naar de plek waar we de loop begonnen en zien van boven op de andere loop die wij nu wilden nemen een enorme kudde olifanten achter elkaar op de weg lopen. Wat een geweldig gezicht. Ze zijnop weg naar de waterhole verder op waar ook al een olifanten familie staat. We realiseren ons dat als we nog voor ze langs naar de waterhole willen, we nu wel op moeten schieten. Het gaat goed, er blijft zo'n 20 meter over. We parkeren strategisch bij de waterhole en wachten op de komst van de kudde. Als ze aan komen is er veel getetter en wordt de andere familie weggejaagd. Zij staan er sneu bij en moeten wachten tot de grotere kudde klaar is. Inmiddels staan er dik dertig olifanten rondom de kleine waterhole. We pakken onze lunch erbij en genieten van 'a lunch with a view'. Na een tijdje komt er nog een familie bij. Deze kudde mag vreemd genoeg wel wat drinken. Er zijn nu zeker 40 olifanten. Wat een prachtig gezicht.
Als we de loop nemen, zien we overal olifantenpoep en afgerukte takken. Maar goed dat we de kudde niet op de loop tegemoet zijn gereden. Als we weer op de hoofdweg zitten zien we een grote overlander truck stilstaan met een groep er in. Ze vertellen dat er twee leeuwen te zien zijn die op hun rug liggen en hun poten steken omhoog. De veertig meter die ze aangeven zijn er wel wat meer. We zien ze uiteindelijk op grote afstand en zien de poten bewegen. Maar na de leeuwen met prooi naast de auto is dit zo ieniemienie dat we besluiten door te rijden. Iets verder op op een heuvel kunnen we ze door een verrekijker nog wat beter zien, maar nog kleiner. Op naar de gate. Na de gate duurt het nog 30 minuten voor we in Port Elizabeth zijn.
Tegen vijf uur zijn we bij het First Avenue Guesthouse. Onze annulering voor pa en ma is niet doorgekomen en dus krijgen we een benedenverdieping met grote keuken en woonkamer waar vier slaapkamers met eigen badkamer op uit komen. Omdat we maar met zijn vieren zijn, sluit de receptioniste twee kamers af.
We installeren ons en willen dan naar de Spurs die hier vlak achter moet zijn. We nemen de auto wel. Summerstrand is de beste wijk van Port Elizabeth, maar we nemen het zekere voor het onzekere. Uiteindelijk maar goed want de weg via de straat achter ons leidt naar een groot hek. Dan via de andere kant zo'n anderhalve kilometer verderop. We komen nu aan de achterkant van het Sun hotel en casino uit en gaan door een slagoom we staan nu recht voor het casino en zien de Spurs maar hebben geen idee hoe t werkt. Een vriendelijke man legt uit waar we kunnen parkeren en hoe we er kunnen komen.
Er is een meertje gemaakt met er omheen allemaal winkeltjes en restaurants. Onze korte broeken en hoodies vallen een beetje uit de toon hier, maar bij decSpurs kan dat wel. Voor de kinderen is er een grote game hoek en een enorme spoelkooi. Die vermaken zich wel. Wij zijn het Spurs menu wel een beetje zat na twee eerdere keren, maar de kids genieten er dus wij ook. En 'kids eat for free on wednesdays' en voor Gilles is er 'the wednesday buy one waffle get one free deal' nou kan niet beter. De kinderen zijn nat van het zweet van het spelen terwijl wij ons door nacho's, ribs en een schnitzel heen werken. Die laatste was een beetje te veel na de nacho's. Of ik een doggie bag wil. Nee koude chips en een schnitzel brr echt niet.
We pinnen nog voor ons walvistripje morgen en gaan dan terug naar ons huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
