Shingwedzi - Lataba

Dag 6 Vrijdag 29 juli 2016
Shingwedzi - Letaba

Een groot deel van de spullen hebben we gisteravond al in de auto gezet en de kinderen worden tegen zessen uit zich zelf wakker en dus schiet het vlot op en zitten we iets na zessen in de auto. Het scheelt wel enorm met Kruger in december dat de gates pas om zes uur opengaan niet niet om half vijf waar je echt tegen op moest staan. Zes uur is prima te doen. Het is alleen stervenskoud. Vannacht al in ons huisje maar als we in de auto zitten blijkt het 4 graden te zijn en dat zakt bij het opkomen van de zon naar 2,5 graad. Gelukkig hebben we fleeceplaids bij ons en de kids zitten ingerold in de dekentjes achterin. Later op de dag bouwt Frédérique een tent op de achterste bank van de dekentjes en loopt de temperatuur weer op tot boven de 30 graden. Wat een contrast.

We rijden eerst terug naar de plek waar gisteravond de hyena's zaten op kruising van de H1-6 en de afslag naar Shingwedzi en rijden dan terug naar de S134 loop om het kamp. De hyena is nu in zijn eentje. In de rivierbedding zijn op dit tijdstip nog amper dieren te vinden. We rijden naar de S50 en besluiten door te rijden bij de Kanniedood vogelkijkhut omdat er erg weinig vogels zijn bij de rivier. Als we bijna een uur onderweg zijn, komt Erik er achter dat de huissleutels nog in de auto liggen. En dus kunnen we weer terug. We zijn nog niet zo ver onderweg en om 7 uur staan we bij de receptie.

Nieuwe poging. Ditmaal kiezen we voor de asfaltweg omdat er toch weinig bij de rivier is. Langs de H1-6 zien we ook maar weinig. Er zijn veel lage Mopane struiken waar je zo nu en dan zebra's, impala en een olifant in ziet. Bij Mopani kamp stoppen we. Het kamp is ons te ruim opgezet waardoor alles ver weg is. Wel heeft het restaurant een geweldig uitzicht over de rivier. Er staan een paar waterbokken te drinken en er is een speciale reiger te zien.

Wij rijden verder en nemen de S49 en S50. Bij de waterhole heeft een kudde zebra's net gedronken en er komt een kudde gnoe's aanlopen. Dit doet veel stof opwaaien want de gnoe's hebben blijkbaar flinke dorst. Hoe dichter ze bij komen hoe harder ze gaan lopen. Ze worden gevolgd door vier zebra's die blijkbaar geen vriendjes zijn met de kudde want er wordt flink naar elkaar gebeten. Op verschillende plaatsen staan kunstmatige waterplaatsen waar watermolentjes het water oppompen wat weer bewaard wordt in enorme ronde betonnen bakken. We hebben hier ook al olifanten uit zien drinken. Voor de gewone kleine dieren is er een tien meter lange betonnen trog waar water in zit. Een mooie oplossing om bij waterschaarste een te grote concentratie van dieren tegen te gaan. Het is nu de droge tijd wat goed te zien aan het landschap. Voor de bomen is het herfst. Alle blaadjes zijn geel rood en oranje. In het Noordelijke deel van het park waren ze al van de bomen gevallen en was het veel kaler. Hier in het midden is de kleurenpracht overweldigend.

We gaan weer verder over de H1-6 en nemen de Tsendze loop. We zien naast de hertachtigen giraffes, olifanten, kudu en nijlpaarden. Ook zien we een groep van 5 Kaapse hoornraven. Grote zwarte vogels met een rode keelzak.

Dichter bij Letaba wordt het het landschap minder droog. Bij een waterhole staan een mannetjes en een vrouwtjes struisvogel. Wat toch een grote vogels. Zo'n 8 kilometer voor ons kamp volgt de weg de Letaba rivier. We stoppen op de brug. In de bedding lopen impala's en waterbokken. Aangekomen bij Letaba kamp kunnen we wel vast ons inschrijven, maar de sleutels krijgen we pas om twee uur. Geen punt we gaan eerst naar het restaurant wat weer een prachtig uitzicht heeft over de rivier. Voor graast een groep nijlpaarden en verderop loopt een olifant. Genoeg te zien dus. Het restaurant wordt door M&B uitgebaat wat een betere kaart betekent, maar geen wafels. Ze hebben wel flap jacks, pannenkoeken dus Gilles ook blij. Na de lunch zetten we de auto alvast bij ons huisje neer en wandelen naar het zwembad. Het water is wederom ijskoud. Dat wil ook wel als het door de zon verwarmd wordt en het 's nachts bijna tot op het vriespunt afkoelt. Daar helpt dertig graden zon niet zo veel aan. Erik en de kinderen springen moedig het water in om tikkertje te doen en met de bal te spelen.

Renée haalt om half drie de sleutels en eenmaal daar blijkt dat we een huisdier hebben. Een klein nyala hertje ligt voor de deur in de schaduw. Ze geeft hem zeer tegen de zin van Erik water dat hij lekker opslobbert. Niet voeren staat wel overal maar water is geen voer, toch? We ruimen het huis in. Pakken de tafel en stoelen van het andere terras en installeren in. We zitten vlak bij het restaurant en de rivier. De jongens gaan voetballen en Diek springt onder de warme douche. Om half vier doen we nog een rondje game drive over de S46 en S94. We rijden lang langs de rivier en zien de ' gebruikelijke' dieren. Één impala wordt bedekt door wel 15 oxpickers blijkbaar heeft hij genoeg ongedierte in zijn vacht. Ze laten zich gewoon meevieren terwijl het dier zich van hapje gras naar hapje gras beweegt.

Als we halverwege van de rivier afbuigen zien we een auto stilstaan. We zien dat men in een boom kijkt en ontdekken een dode impala in de boom, maar zien geen luipaard. Als ze wegrijden, vragen we of ze het kuipaard ook gezien hebben. Nee de dag ervoor wel. Een luipaard blijft altijd dicht bij zijn prooi en aangezien het ook hier heel erg rustig is rijden we heen en terug en heen om te kijken of we het luipaard kunnen ontdekken. Tegelijk zien we zijn kop tussen twee bosjes boven het gras uitkomen. Als we ons beter in positie willen brengen staat hij op en verdwijnt achter de boom. We denken dat hij er in klimt en zien lange tijd niets. Dan begint het midden in de boom te bewegen en kruipt hij links op een tak. We rijden nog verder terug en zien hem in volle glorie op een tak liggen. Wat een kadootje. Naast ons stopt een auto. We vertellen wat we zien. Het is een oudere Zuid Afrikaan met zijn vrouw. Hij glundert helemaal. Of we wel beseffen hoeveel geluk we hebben. Hij woont hier zijn hele leven al en heeft nog nooit eerder een luipaard gezien.

We rijden door en besluiten morgenochtend terug te gaan in de hoop dat hij er dan nog is. We nemen nog een extra loop, maar die blijkt langer dan gepland en moeten met veel te hoge snelheid terug en zijn exact om half zes terug bij de gate. Vanaf 1 augustus is het zes uur omdat het dan langer licht is. Erik zet de BBQ aan en Renée en Frédérique gaan kijken of er ook hamburgers te koop zijn in de kampwinkel. Ook dat is een groot verschil met Punda Maria. Het assortiment van de winkels wordt ruimer naarmate je je zuidelijker begeeft. Er blijken wel hamburgers re zijn, maar van impala vlees. Laat dat nou net Frédérique's lievelingsdier zijn. Tja dan wordt het bloemkool met gehakt voor haar en BBQ voor ons.

Gilles gaat voetballen met twee Zuid Afrikaanse jongetjes naast ons tot het te donker wordt. Na het eten doen we nog een paar potjes Uno en dan is het bedtijd voor de kids.