Dag 12 en 13 Sigirya en Minneriya NP

Dag 12
Dinsdag 14 juli 2015
Kandy - Sigirya

Nog een keer genieten we we van het geweldige ontbijtbuffet van het Thilanka hotel. Gilles haalt de ene na de andere wafel met stroop op. We zouden om half negen vertrekken, maar er zijn zoveel andere gasten die dat ook bedacht hebben dat het een kwartier duurt voordat Nihal zijn busje voor kan rijden. Onderweg maken we verschillende foto's van het landschap. Als Erik uitstapt wordt hij belaagd door vrouwen die tegen betaling met hem op de foto willen, nou nee dus.

In Matale maken we een stop bij een specerijen tuin. Hier krijgen we een zeer interessante uitleg over kruiden en hun toepassing. Nootmuskaat, koffie, peper, cacao, aloë vera, vanille etc. Alles groet hier. De man die ons rondleidde krijgt waarschijnlijk regelmatig Nederlandse gasten want hij sprak een heel mondje vol Nederlands. Natuurlijk komen we uit in een winkeltje. En ja spul tegen artrose is misschien wel wat, maar het kleinste flesje kost 25 euro en heel veel andere producten moet je innemen, daar beginnen we niet aan. Dan maar een paar stokjes vanille mee, die gebruiken we nog wel eens.

Van Matale gaan we naar Dambulla. Hier zijn zeer bekende rotstempels. Om bij de te,pels te komen moet je een paar honderd traptreden op. Niets voor Jan en Grietje en we spreken af dat zij met Nihal gaan lunchen. Bij de entree is met financiële hulp van de Japanners een grote kitscherige tempel gebouwd met een grote gouden boeda. Deze slaan we over en we gaan door naar boven. Sarong om t- shirt aan in deze hitte. Kids hebben ook een broek over de knieën en hun schouders bedekt en dan kunnen we gaan. De klim omhoog is best pittig in de volle zon. Onderweg komen we aapjes tegen en ook zijn er weer de nodige verkopers die ons belagen. Fijn dat we wat water bij ons hebben. Eenmaal boven gaan de schoenen uit. De sokken houden we aan omdat de stenen flink heet zijn. De tempel grotten zijn uitgehakt in de rots de een groter dan de andere. Ze staan vol boeda beelden en de muren en plafonds zijn helemaal beschilderd met afbeeldingen van boeda. In één tempel wordt het water dat over het plafond sijpelt opgevangen in een grote ton, waarna het weer voor ceremonies wordt gebruikt. We lopen weer naar beneden en nemen een route met zo weinig mogelijk traptreden maar ook verkopers. Eenmaal beneden bellen we Nihal die er vrij vlot aankomt. Jan en Grietje hebben een heerlijke maaltijd gehad met vis, vlees, curry en fruit toe.

In Dambulla zit ook een Cargills food city en wel eentje met een ruimer assortiment; ze hebben hier weer cola light en fruit mentos en dus slaan we ruim in. Ook hebben ze cornetto's en chocodips. Met een ijsje in de hand rijden we verder. Onze eerst stop is een 'village tour' waar je op een catemaran kano naar een dorpje wordt gevaren om te laten zien hoe de mensen vroeger in boomhuizen leefden, waarna je op de ossenkar weer terug wordt gebracht niets voor ma en de rest hoeft ook niet zo nodig dus we rijden verder en komen uit bij een plek waar je op een olifant kunt rijden. Er staat er eentje en die is best heel hoog. De olifanten hebben enorme kettingen aan hun poten. Het staat ons best tegen om de dieren hiervoor te gebruiken, maar de kinderen roepen heel hard dat ze graag willen. Voor een half uurtje moeten we 66 euro neerleggen, dat is wel erg veel. Er is op dat moment ook geen olifant beschikbaar maar we kunnen over een half uur wel. We gaan een stukje door de bossen rijden en komen langs een tempel waar buiten een boeda onder een cobra zit als Nihal telefoon krijgt dat we op de olifant kunnen. Snel terug dus. Via een houten constructie met trappen komen op rug hoogte uit. De schoenen moeten we uit doen. Dan stappen we op de rug van de olifant. Qua gewicht worden we verdeeld. Er loopt een mannetje mee dat foto's maakt, de mahoud die de begeleider van het dier is en er zit een mannetje voor op. Blijkbaar is dat nodig bij deze olifant, want we zien er ook waar alleen de mahoud mee is. We lopen naar een meer vol lotus bloemen waar de Sigirya rots op de achtergrond staat. We gaan het water in en er worden verschillende foto's gemaakt. De kinderen moeten ook nog even gaan staan. Het is erg raar om op zo'n groot beest te rijden. Achterop heb je het gevoel dat het bakje er van af zal glijden, vooral als we schuin tegen de kant op lopen om het meer weer uit te komen. Onze voeten rusten op de huis van de olifant, er zit nog wel een heel dun doekje onder maar je voelt steeds de huid. De olifant is van een man in Colombo die er 16 heeft en deze huurden ze 4 maanden om elke dag hetzelfde rondje met toeristen te lopen. Volgende maand gaat hij naar Kandy voor de optocht.
Het dier is ooit gekocht bij het olifantenweeshuis Pinnewala in Kandy dat een slechte naam heeft. Begrijpelijk het dier zou terug de natuur in moeten. Als de dieren boven de dertig zijn begint hun slurf langzaam wit te worden. In de natuur zie je ook wel witte vlekken op slurven, maar het lijkt of de gedomesticeerde olifanten een veel wittere slurf hebben. Eenmaal terug vinden we het ook wel goed geweest nog een foto met Rani en haar slurf even aaien en dan is het goed geweest.

Om dik vier uur zijn we bij Elephas Resort dat vlak achter een bekend luxe resort Aliya blijkt te liggen. We hebben een huisje met twee kamers boven elkaar. We duiken nog lekker even het zwembad in. De wifi is hier erg goed, dus Gilles speelt Fifa 15 op de Ipad, maar komt dan toch ook zwemmen. Grietje zit lekker te schrijven voor hun huisje. Het avondeten is een buffet, het restaurant is wel weer boven, maar Grietje komt er vanzelf. Het smaakt prima. Na het diner gaan we vlot slapen. Erik en Renée hebben de volgende ochtend om zes uur afgesproken met Nihal om De Lion Rock te beklimmen. Een blik op verschillende websites leert dat je pas om 7.00 uur naar boven kunt, maar Nihal krijgen we niet te pakken om onze afspraak te verschuiven.

Dag 13
Woensdag 15 juli 2015
Sigirya

Om tien voor zes staan we op. Om zes uur loopt Renée naar Nihal om te melden dat we ivm de openingstijden een half uurtje later komen. De kids leggen we bij Jan en Grietje in het derde bed en gaan dan op pad. Het is nog erg rustig als we aankomen. De zon schijnt wel maar het waait ook enorm. We wandelen eerst door de tuinen van het paleis die zijn aangelegd met verschillende vijvers. Dan komen we bij de slotgracht. Het verhaal gaat dat de koning Kassapa in 477 AD zijn vader vermoord heeft om koning te worden en dat de broer ook aasde op de troon en dus had hij om zich te beschermen tegen de broer een paleis op een rots met een gracht om de rots aangelegd met krokodillen er in en ervoor een klei veld zodat als je door de klei zou lopen je onherroepelijk zou zinken als je de gracht over wilde zwemmen. De ingang naar de top bevindt zich achter twee enorme rotsblokken die tegen elkaar aan gevallen zijn en zo een natuurlijke poort vormen doordat je eronder door kunt lopen.

Tegenwoordig zijn er allemaal trappen, maar vroeger liep men over richeltjes en uitgehakte treden naar boven over deze steile gladde rots. Er moeten hier de nodige mensen naar beneden gevallen zijn, zeker als je ziet wat een enorm bouwwerk er op de top staat en wat men daarvoor allemaal wel niet naar boven heeft moeten slepen. Omdat het nog zo rustig is, kunnen we foto's maken zonder dat er andere mensen bij op staan. Als je dan echt aan de voet van de rots staat, daarvoor zijn het trappen door bos en over de heuvel waar de rots op ligt, kom je bij twee leeuwen klauwen waartussen de trap ligt waarlangs je omhoog moet. Vroeger heeft er ook nog een leeuwenkop boven gezeten maar deze is er ooit afgevallen. Nu komen we op metalen trappetjes met een flink hoge trede in een enorm harde wind. Windkracht 6 of 7 is het zo maar. We zijn blij dat de kinderen niet mee zijn. Halverwege de rots is een galerij met muurschilderingen van half ontblote dames. Het zouden nimfen of dames uit de harem van de koning zijn. In een land waar toch zo veel bedekt moet zijn bij alle boeddhistische rempels is dit raar. Als we verder omhoog klauteren komen we eindelijk boven. Naast ons zijn er nog 7 gezelschappen of singels. Lekker rustig dus. Goed om vroeg te gaan en ook duidelijk dat het momenteel laag seizoen is.

Boven zijn op verschillende terrassen de restanten van muurtjes te vinden. Ook is er een grote stenen bank uit één stuk en een enorm zwembad of badplaats dat uit de rotsen is gehouwen. Hoe verder we naar achteren lopen hoe harder het waait als je op trappetjes loopt moet je goed balanceren om niet te vallen door de wind. Helemaal achterop zien we het meer met lotusbloemen waar we op de olifant gereden hebben. Ook nu zitten er al mensen op een olifant. Je hebt hier een fantastisch uitzicht op het omringende woud, bergen en meren. We gaan weer naar beneden en nemen vanaf de leeuwen klauwen een andere route. We zien dat het nu drukker wordt en dat er een onophoudelijke stroom naar boven gaat. Op onze route komen we nog langs een audiëntie zaal met weer een troon, een rots in de vorm van een cobra en een boeddhistische meditatieplek. Er is discussie of het inderdaad een koningsstad geweest is of misschien toch een boeddhistisch klooster maar het meest wijst op een koningsstad.

Het goede van vroeg gaan is ook dat de verkopers hun waar nog niet uitgepakt hebben. Na anderhalf uur staan we weer bij Nihal op de parkeerplaats. Terug bij Elephas zit de rest nog aan het ontbijt, dus we kunnen zo aanschuiven. Na het ontbijt gaan we naar het zwembad. De zon schijnt lekker. Direct achter het zwembad is een groep vrouwen en mannen bezig om rijst te oogsten. Dit blijkt een gewas te zijn net als gerst wat ook nog gedorst moet worden. Grietje blijft bij het huisje terwijl de rest geniet van een ligbed in de zon of het zwembad.

Om twaalf uur staan we weer klaar voor een safari in Minneriya National Park. Het park is bekend vanwege de samenkomst van olifanten in de de maanden juli en augustus. In de droge tijd trekken de dieren weg uit omliggende parken naar het enorme meer dat midden in Minneriya NP ligt.
Nihal brengt ons naar een restaurant vanwaar we met de jeep verder gaan. Nee we willen niet eerst eten, we hebben boterhammen bij ons. Nee we willen nu weg. Als de jeep eindelijk voor rijdt moet Grietje via een kratje instappen en achterin zitten twee dwars banken in de rij richting vanwaar je tegen het dak en de zijkant aankijkt je moet wel heel erg zakken wil je wat kunnen zien. Dat houden we geen zes uur vol. We rijden weg en Renée laat de chauffeur terug rijden. Geld terug of een andere jeep, maar dit gaan we niet doen. Bij het restaurant halen ze het dak er af en ze vertellen dat je in het park achterin mag staan. We proberen het uit en dat is prima en dus gaan we weer. In Afrika is uit je raampje hangen al een doodzonde hier is dat heel gewoon. Eenmaal in het park zien we maar twee jeeps met stoelen, verder zijn alle jeeps zoals de onze.


Bij de ingang zien we 2 spotted deer en rijden dan een tijd door bos. We zien een kameleon en Frédérique spot een varaan. Verder wat vogels en komen dan in een bamboe bos. Na het bamboebos wordt het opener en in de verte zien we het meer liggen. We stoppen bij een uitkijktoren aan het meer en zien in de verte de eerste olifanten lopen. Gilles en Grietje tellen ze en komen tot 96 over de hele middag. We zien olifanten alleen, in kleine en grote groepen tot 30 stuks. Olifantjes van een maand oud, een olifant met een gebroken poot die amper kan lopen, maar wel een jong heeft, drinkende, badende olifanten. Echt heel erg gaaf allemaal. Ook zien we veel arenden, buffels en pauwen een krokodil, veel andere vogels en zien we nog twee jakhalzen.
Een erg mooi park. Wel zijn er naarmate de middag vordert steeds meer jeeps en als we bij een grote kudde staan, tellen we zomaar 40 jeeps die met ons naar de dieren staan te kijken.

Om half zeven rijden we het park uit. Na de slechte start, hebben we toch een hele gave safari gehad waarbij de kinderen ook steeds op de banken hebben gestaan om dieren te spotten. Weer terug bij Nihal in de auto stoppen we langs de kant van de weg bij een verkoopstalletje. Het is een keukentje waar een mevrouw hoppas maakt. Een soort pannenkoekje van rijstmeel in de vorm van een schaaltje dat gevormd wordt door het komvormige pannetje waarin ze gemaakt worden. Ze kookt op hout op een ingenieus foornuisje van steen. De pannenkoekjes smaken prima. Dan door naar het hotel.Terug bij het hotel duik Frédérique nog 10 minuten in haar onderbroek in het zwembad en dan douchen en haren wassen, alles zit onder het stof door het rijden in de open jeep over droge stoffige zandpaadjes.
Bij het diner buffet bestellen we patat voor de kinderen, verder eten ze in tegenstelling tot de dag ervoor ook niets van het buffet, maar als we moeten tekenen voor de rekening moeten we voor 5x buffet (1.800 rps) betalen. Renée vraagt wat de patat kost, 550 rps, ja dan betalen we dus 700 rps te veel. De baas wordt er bij gehaald, ja maar gisteren was het toch ook goed en toen heb ik de 1x patat er niet apart opgezet, ja maar toen at Gilles fruit en toetje van het buffet en Diek pasta. Nu niet. Uiteindelijk krijgen we de patat gratis en betalen we voor 4 man buffet. Dat hoefde ook weer niet. Met Nihal spreken we om 9.00 uur af voor de volgende dag en gaan dan naar onze kamers.