Dag 8 safari Uda Walawe
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
10 Juli 2015 | Sri Lanka, Udawalawa
Vrijdag 10 juli 2015
Tissamaharama - Uda Walawe
We zitten om acht uur aan het ontbijt. Gilles krijgt pannenkoeken en rest eitjes met toast. Om negen uur checken we uit en gaan op weg. De eerste stop is de bakker voor nieuwe butter cake en dan langs de supermarkt. We rijden door een gebied met rijstvelden, bananen plantages, en veel andere fruitbomen.
Om elf uur zijn we in Udawalawa. Wij besluiten naar het olifanten weeshuis te rijden aangezien we toch nog niet in kunnen checken. Onderweg er naar toe zien we de olifantjes als op een landtong aan het stuwmeer. Het blijkt dat we pas om half elf naar binnen kunnen aangezien de olifantjes om 12.00 uur gevoerd worden en dus gaan Erik en Gilles voetballen op de parkeerplaats terwijl de rest wacht. Om half twaalf kunnen we naar binnen en inmiddels is het al een stuk drukker geworden. We kunnen op een verhoging staan achter een hek, voor Grietje wordt een stoel geregeld, waar we uitzicht hebben op een afgerasterde kraal. Aan de rechter zijde staat een hek en twee enorme metalen bakken op wieltjes. Achter een hek zien we een paar olifantjes die alvast gevoerd worden. De dieren hier zijn gered uit waterpoelen waar ze niet meer uit konden komen nadat de de ouders vertrokken zijn zonder kind, zijn wees omdat hun ouders gedood zijn in confrontaties met de bevolking buiten het park of in gevechten met andre olifanten. Die dieren komen in de verte aanlopen ze worden gedoseerd de kraal binnen gelaten waar ze meld via een trechter krijgen vanachter een hek. Maar goed ook dat dat hek er staat want ook al zijn ze klein sommigen worden al wat groter en zijn niet altijd blij als hun portie melk op is. Na de melk liggen er verse takken om te eten. Één olifantje heeft een misvormde voet en loopt erg moeilijk. Het is de vraag of die ooit weer in het wild uitgezet kan worden. De rest wordt als ze groot genoeg zijn allemaal weer in het park uitgezet.
Om kwart over twaalf is het voeren alweer voorbij en gaan we naar het Nil Diya Mankada Safari Resort. Het blijkt een erg mooi en nieuw complex te zijn. We moeten even wachten, krijgen een glaasje sap en kunnen dan naar de kamers. Een enorme bungalow met twee 2-.persoonsbedden en een badkamer met 2- persoons jacuzzi.
We trekken snel de zwemkleding aan en gaan naar het zwembad waar we nog twee uur kunnen genieten voor we op safari gaan. Na een uur wordt de lunch gebracht. We hadden prima een clubsandwich minder kunnen bestellen. Wat een enorme borden vol eten.
Om kwart over twee stappen we in de safari truck van de lodge. De instap voor is hoog en dus laat de gids Grietje op een verhoging instappen. De rest stapt achterin. De safari kost 32 dollar en daar komen de entreekosten à 9.000 rps nog bij. Eenmaal in Udawalawe NP zien we bij een waterhole meteen een olifant die midden in het water staat met op de achtergrond een paar buffels. Al gauw zien we weer een aantal olifanten. Het park is veel opener met lage struikjes als begroeiing waardoor je veel meer ziet dan in Yala. Ook is er een enorm stuwmeer aan de rand van het park wat langs de hele achterkant van het park loopt en enorm veel dieren aantrekt.
Van de gids hore we dat er maar 3 luipaarden in het park zitten en dat hij er ongeveer 1x per jaar eentje zit. Dus die zien ook wij niet. Wel zien we dik veertig olifanten. Tegen de avond komen ze naar het water om te drinken. Ook spot de gids een netje eieren op de grond, krokodillen, herten, schildpadden en enorme kuddes buffels. Het park blijkt al om kwart voor zes dicht te gaan en omdat we een hotel dicht bij de gate hebben, kunnen Gilles en Frédérique bij thuiskomst nog even zwemmen.Het diner wordt in buffetvorm geserveerd en smaakt prima. Gilles ontdekt mierzoete gelatine pudding en eet er gretig van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley