Wellington - Ohakune
Door: Renee Pol
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
19 November 2010 | Nieuw Zeeland, Ohakune
19 November: Wellington - Ohakune (Tongariro National Park)
Ondanks alle voorbijrazende auto’s hebben we toch redelijk geslapen, alleen Frederique sliep wat onrustig, waarschijnlijk te laat naar bed gegaan. Na een douche in de erg nette accomodatie van deze campsite (50 dollar voor een piepklein stukje asfalt), gaan we Wellington in. We beginnen bij de cable car, waar we halverwege uitstappen omdat er een armetierig speeltuintje is, maar we hadden Gilles een speeltuin beloofd en dus gaan we eerst even spelen.
Dan weer verder naar boven. De Cable Car is een beetje vergane glorie en eenmal boven blijkt het restaurant ook al een tijdje gesloten te zijn. Wel hebben we een mooi uitzicht over Wellington, dus na nog wat foto’s gaan we weer naar beneden. Dan maar koffie en thee bij de Starbucks. Na Queenstown is dit pas de tweede Starbucks die we tegenkomen.
We lopen wat door het centrum en langs de ode haven gebouwen en diverse musea voor we weer in de camper stappen. Tegen twaalf uur rijden we weg uit Wellington richting het noorden. Wat de eerste honderd kilometer opvalt is dat het hier een heel stuk bewoonder is dan op het Zuidereiland, we hebben al meer Mac Donalds’ gezien in honderd kilometer dan tijdens de afgelopen 2 weken.
In Whanganui hebebn we een omleiding en zien we nog wat van de oude gebouwen in het stadje. We rijden een stukje langs de Wanganui River en zien de oude steamboat varen die speciaal voor de toeristen weer is gerestaureerd (was gezonken). Een stukje buiten Whanganui op de highway 4 verandert het landschap en komen we weer in verlatener gebied. Hier voelt het weer vertrouwd aan heuvels en schapen. De heuvels zien er hier uit alsof z in de loop der jaren steeds een stukje verder naar boven geduwd zijn. Hoe dichter we bij Ohakune komen hoe mooier het landschap. Er meandert een stroompje met steile rotsen aan weerszijde van de oevers met ons mee en opeens hebben we daar een mooie waterval, de Raukawa Falls. Als we dichter bij Ohakune komen, zien we ook de besneeuwde top van Mt Ruagehu een vulkaan die in het Tongariro NP staat.
Ohkune is een echt skidorp veel kroegen zijn gesloten en elke winkel heeft wel iets van ski of alps o.i.d. in de naam. Wij gaan naar het Holiday Top 10 park, waar de kinderen meteen de speeltuin bestormen.
Ondanks alle voorbijrazende auto’s hebben we toch redelijk geslapen, alleen Frederique sliep wat onrustig, waarschijnlijk te laat naar bed gegaan. Na een douche in de erg nette accomodatie van deze campsite (50 dollar voor een piepklein stukje asfalt), gaan we Wellington in. We beginnen bij de cable car, waar we halverwege uitstappen omdat er een armetierig speeltuintje is, maar we hadden Gilles een speeltuin beloofd en dus gaan we eerst even spelen.
Dan weer verder naar boven. De Cable Car is een beetje vergane glorie en eenmal boven blijkt het restaurant ook al een tijdje gesloten te zijn. Wel hebben we een mooi uitzicht over Wellington, dus na nog wat foto’s gaan we weer naar beneden. Dan maar koffie en thee bij de Starbucks. Na Queenstown is dit pas de tweede Starbucks die we tegenkomen.
We lopen wat door het centrum en langs de ode haven gebouwen en diverse musea voor we weer in de camper stappen. Tegen twaalf uur rijden we weg uit Wellington richting het noorden. Wat de eerste honderd kilometer opvalt is dat het hier een heel stuk bewoonder is dan op het Zuidereiland, we hebben al meer Mac Donalds’ gezien in honderd kilometer dan tijdens de afgelopen 2 weken.
In Whanganui hebebn we een omleiding en zien we nog wat van de oude gebouwen in het stadje. We rijden een stukje langs de Wanganui River en zien de oude steamboat varen die speciaal voor de toeristen weer is gerestaureerd (was gezonken). Een stukje buiten Whanganui op de highway 4 verandert het landschap en komen we weer in verlatener gebied. Hier voelt het weer vertrouwd aan heuvels en schapen. De heuvels zien er hier uit alsof z in de loop der jaren steeds een stukje verder naar boven geduwd zijn. Hoe dichter we bij Ohakune komen hoe mooier het landschap. Er meandert een stroompje met steile rotsen aan weerszijde van de oevers met ons mee en opeens hebben we daar een mooie waterval, de Raukawa Falls. Als we dichter bij Ohakune komen, zien we ook de besneeuwde top van Mt Ruagehu een vulkaan die in het Tongariro NP staat.
Ohkune is een echt skidorp veel kroegen zijn gesloten en elke winkel heeft wel iets van ski of alps o.i.d. in de naam. Wij gaan naar het Holiday Top 10 park, waar de kinderen meteen de speeltuin bestormen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
