Roturoa - Hahei Beach (Coromandel)

22 November: Rotorua - Hahei (Coromandel)

We worden om kwart voor acht wakker, wat wel erg laat is als je weet dat we om 9.00 uur mee wilden met de rondleiding in Te Puia. En dus gaat de versnelling er op om om 3 minuten voor negen bij Te Puia aan te komen. Te Puia is een park dat bestaat uit geisers en modderpoelen, maar dat daarnaast een heel Maori Centre heeft en er worden ieder uur rondleidingen gegeven waar er van alles verteld wordt over de Maori cultuur en hu gebruiken.

Het blijkt dat er ooit 6 stammen op het Noordereiland zijn aangekomen en gesetteld en 1 op het Zuidereiland. De Maori’s hebben dezelfde goden als de oude Grieken. Op Te Puia is een houtsnij school met een enorme wachtlijst waar alleen studenten met Maori bloed aan worden genomen. Ze zijn ooit begonnen met een student van elke stam, met als doel het oude houtsnijwerk te kunnen restaureren en voor het nageslacht te bewaren. Er staat een grote Haku, een kano met mooi houtsnijwerk en veel beelden gedecoreerd met parelmoer van schelpen bedoeld om de beelden te laten leven’ als de maan er op schijnt. Ook is er een weefschool waar met oude technieken kledingstukken worden vervaardigd.

Wij hebben kaartjes voor de traditionele dans en ontvangt ceremonie om 10.15 uur en dus stappen we na een een bezichtiging van het community house, als de rondleiding naar het thermische gebied gaat, uit de rondleiding. De kinderen gedragen zich fantastisch en zijn stil en kijken rustig om zich heen naar alle masker en beelden. Een groep Japanners werd in het begin al uit de rondleiding gezet omdat er iemand ging vertalen wat er verteld werd wat erg storend was dus wij dachten dat komt vast niet goed met de kinderen, maar ze waren echt super lief.

Voor de dansceremonie even langs het kiwi huis gegaan. Er zouden in het donker twee kiwi’s moeten zijn, maar wat we ook zoeken, we zien niets. Dan naar de ceremonie. Een dansgroep vertelt over de traditionele ontvangst ceremonie en speelt deze na. Daarna mogen we het community house in waar ze een oorlogsdans en andere traditionele dansen en liedjes uitvoeren. Het is niet helemaal wat wij er van hadden verwacht, maar Gilles vind het geweldig, al was de oorlogsdans met alle geschreeuw en ar en billen geklets wel wat luid en hij is erg onder de indruk van de boze gelaatsuitdrukkingen met grote ogen en de tong uit de mond, bedoeld om de vijand zo te intimideren dat er niet gevochten hoefde te worden (denk aan het All Blacks rugbyteam van Nieuw Zeeland en de dans die ze voor de wedstrijd opvoeren, deze is hetzelfde). Frederique zit p een gegeven moment als er gezongen wordt mee te neurien en te klappen en kijkt helemaal blij. Waar wij het wat gemaakt vinden, vonden de kids het dus erg leuk.

Dan gaan we door naar het thermische gebied. Vanuit de verte hadden we de Pohutu geiser als zien spuiten, maar aangezien deze dat soms wel 3 keer per uur zonder zeep uit zich zelf doet wandelen we rustig die kant op. Als we op een vieuwing platform bij de blue pool Frederique haar fruit geven begint de Prince of Whales geiser te spuiten, laag en vooral in de breedte en dat is het teken dat de Pohutu daarna gaat spuiten e n ja hoor we zitten op de eerste rij voor de show. Soms komt het water wel een meter of 20 hoog echt heel gaaf. Op een gegeven moment ontdekt een groep Indiers ons plekje en loopt ons platform vol. Gilles zei ze hebben ons plekje gevonden en nu is het druk. Toen ze vervolgens allemaal aan zijn blonde haar begonnen te aaien en foto’s va hem en Frederique gingen maken en eentje Frederique zelfs uit de buggy wilde halen voor een foto was hij het helemaal zat en wilde hij weg. We lopen nog een rondje langs de thermische activiteit en voor al de mud pools met kokende blubber zijn hier weer mooi, wel een stuk kleiner dan in Wai - O - Tapo. W kunnen niet zeggen welk park met thermische activiteit nou leuker was. Te Puia was wel erg gaaf vanwege de geiser en de combinatie met de Maori cultuur waar we tot noch toe nog niets van mee hadden gekregen.

Na een rondje giftshop en ja we kopen weer wat eten we in de camper een broodje en rijden om half een verder naar het Noorden. We rijden via Tauranga en en komen onderweg langs Te Puke het stadje dat bekend staat als kiwifruit capital of the world en nderdaad ver voor en na Te Puke stikt het van de kiwi plantages. De boompjes dragen nu bloesem. Ook komen we door Kati Kati een plaatsje dat bekend staat om de muurschilderingen. We krijgen een Canada deja vu als we door het dorpje rijden en besluiten lekker te door te rijden. De muurschilderingen die we vanaf de weg zien, bieden weinig aanleiding om te stoppen.

Onderweg besluiten we toch langs Coromandel te rijden. We zijn om drie uur bij Wahei en nemen de afslag naar het schiereiland. In eerdere reisverslagen hadden we gelezen dat het uren rijden zou zijn, maar anderhalf uur later zijn we in Hahei Beach ,1 kilometer van Cathedral Cove (mooi strand) en 6 kilometer van Hot Water Beach (twee uur voor en na laag tij kun je daar op het strand een kuil graven die dan met warm water uit een heetwaterbron onder het strand gevuld wordt zodat je je eigen thermische bad maakt). We gaan naar Hahei Holiday Resort een enorme campsite met meer dan 200 plaatsen en veel huisjes en cabins. Het is echter erg rustig en we kunnen zelfs nog een van de 20 plekjes met zeezicht uitkiezen en hoe mooi het uitzicht ook is, we besluiten naast de speeltuin te gaan staan. De kinderen stuiven weg en zien we het eerste uur niet meer terug.

Dan lopen we naar het strand wat nog geen 75 meter verderop is. Het is heerlijk warm weer. Gilles trekt direct alle kleren uit en rent de koude zee in. In de zee en op het strand stikt het van de kwallen, dus dat is flink oppassen. Het strand is erg mooi met allemaal rotsformaties in zee. Na de nodige kuilen gegraven te hebben, schelpjes uit Frederique haar mond te hebben gevist en gespetter is het weer terug naar de speeltuin. Dan wordt het tijd om te gaan douchen en om acht uur zitten we aan de kip met zoetzure saus.