Dag 7: Whistler - Vancouver

Dag 7
27 juli 2018
Whistler - Vancouver

Om 2.51 uur breekt de hel los. Een enorm kabaal loeit door de kamer en de kinderen worden huilend wakker. Het brandalarm gaat af. We trekken snel een broek aan en lopen naar Jan en Grietje. Ook zij kleden zich snel aan, we grissen de tas met de papieren mee en de tassen met de medicijnen en lopen de brandtrap af die vlak bij onze kamer is. Gelukkig zitten we maar twee hoog. Eenmaal buiten ruiken we een brandlucht. Er staan stoelen buiten bij de lobby waarop we gaan zitten. Het hele hotel staat buiten, maar de brandweer zien we pas na dik 10 minuten. Ze inspecteren het hotel en de restaurants maar vinden niets. De geur komt van een brand verderop in het dorp. Daarom was de aanrijtijd ook land. Ze waren al elders aan het blussen. We gaan terug naar de kamer, maar het duurt een tijd voor we allemaal weer slapen.

Om negen uur stappen we weer in de auto. Ondertussen via de vakantiedokter app contact gehad over de toenemende pijn in Frédérique’s hak. Ze loopt de hele vakantie al op haar tenen nadat ze met apenkooi op de laatste schooldag hard met haar voet op de grond is gekomen. Waarschijnlijk is het een irritatie van de voetzoolpees waar we behalve paracetamol niet zo veel aan kunnen doen.

Onze eerste stop zijn de Brandtwine Falls een prachtige brede waterval. Het is maar 500 meter lopen over vlak terrein dus pa gaat ook mee. Hij vertelt volop over de enorme Douglas sparren die langs het pad staan. Met z’n 3-en lopen we nog even door naar het uitkijkpunt over het meer. Als we verder rijden zien we steeds prachtige vergezichten op meren en bergen waarvoor we regelmatig een tussenstop maken.
Als we in Vancouver aankomen moeten we dwars door het centrum en ook vlak langs ons hotel. We lezen dat grote delen van het centrum de volgende dag afgesloten zijn voor verkeer.

We rijden door richting Richmond/vliegveld voor een bezoek aan het Mc Arthur Glenn Outlet Centre. Pa en ma posteren zich op een muurtje en later bij een restaurant waar we samen lunchen terwijl wij de Polo Ralph Lauren, Tommy Hilfiger, Nike, Sketchers en andere winkels langsgaan. Bij Sketchers kopen we twee paar hele kleurrijke sneakers met extra zachte zool voor Diek Volgens haar lopen ze voor haar hak fijner dan haar hardloopschoenen. Het tweede paar was voor de helft en dus ook t paar met glitters meegenomen dat eigenlijk een maat te groot is maar ze zo graag wilde hebben.

Na de outlet rijden we naar Aldergrove. Dit ligt zo zuidelijk we rijden op een paar kilometer van de Amerikaanse grens. In Aldergrove wonen Alice en Guilbert Garrison. Alice is een dochter van ome Roelof en tante Janny ( de zus van Eriks oma). We hebben de brieven die Ome Roelof naar Oma Doornbos schreef om de geboorte van een nieuw kind aan te kondigen. Terwijl we daar zijn komt er nog een familielid binnen. Het is Henry de broer van Alice met zijn vrouw. Ze hoorden dat wij er waren en zijn over uit Smithers om hun kleinzoon die 3 weken geleden geboren is voor het eerst te zien. Ook zij vinden de brieven erg leuk en nemen ook de brief mee voor de andere zus die in Smithers woont. Na wat herinneren opgehaald te hebben gaan zij door naar Langley om hun kleinzoon te ontmoeten.
We blijven anderhalf uur bij Alice en Guilbert en vertrekken dan weer naar ons hotel in Vancouver.
We zitten in het Landis Inn & Suites waar we een appartement met twee slaapkamers en badkamers hebben en een heel erg ruim leefgedeelte. We zitten op de kruising van Davie en Hornby midden in de stad. We halen bij de ‘buren’ pizza en een burger met patat voor Diek terwijl Gilles liever een bewaard prakkie broccoli met gehaktbal eet.

Na een uur of tien kakken we een voor een in na de gebroken nacht en zoeken we eens ons bed op.