Dag 5: Salmon Arm - Whistler

Dag 5
25 juli 2018
Salmon Arm - Whistler

Om zes worden we wakker. Een nieuw record en zetten de tv aan voor de sprint etappe in de tour de France. Na het ontbijt luisteren we in de auto verder op radio 1. Altijd handig zo’n buitenlandse sim kaart met data. De route vandaag voert langs enorme meren die tussen de bergen liggen en een droog en dor gebied waar veel landbouw is en waar enorme beregeningsinstallaties op de groene velden staan vaak in cirkelvorm terwijl het omringende land dor en droog is.

In Kamloops stoppen we bij de Save on Foods supermarkt waar ze heerlijk stokbrood blijken te hebben. Tot nog toe is alle brood, ook de bolletjes, zacht. Nog even tanken bij de Husky en we gaan weer op pad.

Halverwege onze route stoppen we in Cache Creek bij de Historic Hat Creek Ranch. Het is een soort Orvelte. Omdat het allemaal nog wel een stukje lopen is en we ma niet in de postkoets zien klimmen bieden ze ons een leen scootmobiel aan. We geloven niet dat ze dat wil. Maar als een vriendelijke meneer met het ding achter Erik aan rijdt naar de auto is verbazing erg groot als ze er op stapt en er zo mee weg tuft.
Zo kan ze toch mee. Alle gidsen in het dorpje zijn verkleed in traditionele kledij. Het draait allemaal om een bewaard gebleven roadhouse uit 1850. Een hotel met wachtruimte en eetgelegenheid voor de gebruikers van de postkoets, veelal pioniers en goudzoekers. Het dagelijkse leven uit die tijd is er bewaard gebleven en ook lat de Shuswap First Nation gemeenschap zien hoe le leefden. Er zijn verschillende soorten tipi’s en gebruiksvoorwerpen maar ook een grote ondergrondse winterhut waar 25 man in pasten.

Bij de smederij krijgen de kids een gemaakte spijker. Er zijn verschillende koetsen en schuren en huusjes die ingericht zijn met spullen uit die tijd. De kinderen kunnen er ‘goud’ zoeken. Met name het road house is interessant en met de postkoets kun je op en neer tussen het roadhouse en indianen dorpje maar je kunt ook te voet of per scootmobiel :0)

We rijden na een dik uur verder en stoppen bij Marble Canyon voor de verlate lunch. De picknick tafels zijn bloedheet door de zon. Ook hier is het inmiddels een graad of 35. En dus eten we staand en wandelen wat om te genieten van het uitzicht op het water in de canyon.

Als we verder gaan komen we bij Duffy Lake. Hier stopt bijna iedere auto voor foto’s van het geweldig mooie meer. In het meer liggen boomstammen en op de achtergrond de bergen.

Onze volgende stop is Joffrey Lakes. Hier hebben we 10 jaar geleden een wandeling van uren gemaakt naar het bovenste meer waar een gletsjer in uit komt. Met Gilles op de rug moesten we hele stukken over rotsen klauteren. Nu houden we het bij de onderste van de drie meren. Grietje blijft in de auto en spit een eekhoorn. Het enige punt van vandaag of je moet Eriks visarend mee tellen, maar daar hadden we gedn punten aan toe gekend. 10 jaar geleden zagen we nog beren onderweg, nu zien we al dagen bijna geen wildlife.

Vanaf Joffre Lakes is het nog een klein stukje naar Whistler. We checken in in het Pinnacle Hotel wat vlak aan main street zit. Prima lokatie! De kids gaan zwemmen terwijl de ouders toe kijken. Overal ben je hier tot 14 jaar verplicht je kinderen te begeleiden bij zwembaden.

Na de zwempartij een afspraak met Eriks verre familie gemaakt om vrijdagmiddag in de buurt van Vancouver wat brieven van zijn onlangs overleden oma langs te brengen.

We gaan eten bij BG Grill in de mainstreet. Een paar honderd meter lopen, maar dat lukt. De kids spelen tikkertje op het gezellige pleintje dat vol is met toeristen. Het is een erg gezellig wintersport dorpje.