Yosemite

Dag 20; 23 juli 2014 June Lake - Yosemite

We staan in alle rust op en ontbijten uitgebreid buiten. Grietje heeft na de beer van gisteravond geen behoefte om naar het toiletgebouw te lopen om te douchen en dus gaan we samen. Natuurlijk zijn alle beren allang weg nu de hele camping wakker is. We wandelen nog even naar het meer dat toch wel heel erg mooi is. Zien beren sporen in het zand en heel veel eekhoorntjes. Dan vertrekken we. Eerst rijden we naar Mono Lake dat dat vlak bij ligt. Een meer met bijzondere zoutafzettingen tufa's genoemd die zo'n 760 miljoen jaar geleden zijn ontstaan. Na wat foto's gaan we door richting de Tioga pass en dus Yosemite. Ook hier kunnen we weer bighorn sheep zien. Ondanks dat we deze vakantie erg veel geluk hebben met alle dieren, zien we ook nu geen bighorn sheep.

De route is mooi met vele meren en rotsformaties. We zijn we erg verbaasd hoe druk het hier is. Je kunt over de koppen lopen, dat herinneren we ons niet van 15 jaar geleden. Overal langs de weg staan auto's van mensen die trails lopen. Bij een gladde berg van rots stoppen we en laute ren we met zijn vieren naar boven. De kids vinden het geweldig om te klauteren en te klimmen. Ook lopen vindt vooral Frédérique leuk.

We stoppen bij verschillende meertjes en uitzichtpunten. Dieren zien we niet, maar dat is logisch als het zo druk is. Ons initieële plan was om naar Mariposa Grove te rijden, een bos met 500 Seqoia bomen en dan weer terug. Dat is echter nog minstens 3 uur en het is erg warm en de kinderen zijn er wel aan toe om de camper uit te gaan. En dus gaan we richting camping. Als we door Yosemite Valley rijden zien we overal mensen in het riviertje dat door de Valley loopt. Goed plan voor zometeen. We hebben maanden geleden op een zaterdag om klokslag 15 uur al een plek gereserveerd voor de Upper Pines Campground. Toen was het binnen dertig minuten vol en ook in dit park is geen plekje meer te krijgen. Overal hangen bordjes met Full. Een goede planning vooraf is wel voorspelbaar maar dan heb je tenminste plek.

We staan midden op de campground. Jan en Grietje blijven bij de camper terwijl wij naar het strandje bij de North Pines campground lopen. Het water is ijskoud, maar we hebben uren plezier in de zon en in het water. Als we terug lopen, komt Jan net aangegietst om bij ons te kijken. Hij fietst nog even door terwijl wij naar Grietje gaan. Ze is inmiddels in de camper, maar zegt niet bang te zijn alleen voor de beren. Wel stikt het van de brutale grondeekhoorns die ook naar binnen proberen te gaan. Dus deur dichthouden. De kinderen gaan gewapend met een fototoestel achter ze aan. Ook volgen ze een muis die zijn hol recht voor onze deur blijkt te hebben. Dat vond Grietje natuurlijk weer eg fijn. 's Avonds tijdens de BBQ maken we veel grapjes over kriebelende muizen.
Erik en ik gaan nog en stuk lopen in het bos achter de campground in de hoop beren te zien, maar we komen overal mensen tegen en zien dus niets. Ook 's Avonds en 's nachts kijken we regelmatig uit het raam, maar zien niets.

Dag 21; 24 juli 2014 Yosemite - San Francisco

Vandaag rijden we om kwart over acht weer weg. Eerst nog even de tanks dumpen en dan richting de Valley. We beginnen met twee mannetjes wapiti herten (hier noemen ze ze mule deer) naast de weg en verderop in het gras lopen er nog vier met mooie grote geweien. Ook staat er een ranger stil met zender apparatuur die een beer volgt met een zender om. Volgens hem zit hij achter het dorp. Wel is hij vaak in het gras te vinden, maar als er herten zijn is er zeker geen beer in de buurt. Dan waren ze allang op de loop gegaan.

We rijden verder en speuren nog vaak met de verrekijker grasveldjes af, maar zien niets meer. ,wel hebben we van boven verschollende mooie uitzichten op de Valley en later de rst van het park. Ondanks de drukte is het hier wel heel erg mooi. Als we door het dennenbos rijden zien we voor ons heel erg veel auto's en mensen langs de weg staan. Daar moet iets zijn en dus stoppen we. Erik kan nog net achteruit een parkeerstrook oprijden. Samen stappen we uit. Het is nog best een stuk lopen en de mensen massa beweegt van ons af. Uiteindelijk blijkt dat er een moeder beer met jong op de helling onder ons door het bos loopt. We lopen een eind mee en proberen foto's te maken. Ze verdwijnen steeds weer achter bomen. Dan verdwijnen ze achter een heuvel en zijn niet meer te zien. Gaaf hoor. We rennen het hele stuk terug naar de camper. Voor de rest was het geen optie geweest om ook te kijken veel te ver weg. Toch nog een beer gezoen in Yosemite.

We rijden door naar Mariposa Grove. Daar aangekomen blijkt dat voertuigen groten dan 25 voet niet de 2 mijl naar de parkeerplaats mogen rijden. Het was aardig geweest als dat ergens op de kaart erbij had gestaan. Nu moeten we 4 mijl terug naar Wawona om daar bij het visitor centre op de shuttle bus te stappen. De parkeerplaats was überhaupt vol dus met ons moeten ook alle auto's terug. We hadden gekozen voor Mariposa ipv Tuolumne Grove omdat bij Mariposa ook al seqoia's op de parkeerplaats staan. Bij Tuolumne moet je eerst een dikke mijl bergafwaarts lopen en dus later weer er tegen op.

Grietje blijft op een bankje achter terwijl wij de 0,8 mijl lopen naar een hele dikke seqoia, de Grizzly Giant genaamd, lopen. Onderweg verteld Jan van allees aan Gilles over de bomen die we zien. Hij vindt het helemaal geweldig. Er staan bijvoorbeeld ook coniferen die niet zoals bij ons een paar meter hoog zijn, maar 60 meter halen ze zeker. Ook liggen er vele bomen om, kun je de ringen tellen en is het ook echt wel een mooie wandeling omhoog langs al die hoge bomen. Vlak achter de Grizzly Giant staat ook een nog levende seqoia met een tunnel er in, waar we natuurlijk onder op de foto willen. Eenmaal terug heeft Grietje zich goed vermaakt met mensen kijken.

We nemen de bus weer en verlaten dan het park. Op naar San Francisco en dat is nog een heel eind rijden zeker omdat we nu veel lager het park uitkomen en nu eerst weer naar het noorden moeten rijden. Hoe dichter we de stad naderen hoe meer file we zien. Op de wegen de stad uit zijn meerdere ongelukken gebeurd en er staat zeker 30 mijl lang file. We nemen de Bay Bridge, net zoals. 420.000 andere mensen die dagelijks over deze brug de stad in rijden, en komen dan eindelijk bij Candlestick RV Park. Ja het is een parkeerplaats waar je deur aan deur staat, maar het is toch minder erg dan verwacht.ons uitzicht is Candlestick stadium het stadion van de San Francisco 49-ers. Een American Football team. Zaterdag middag speelt Real Madrid in het stadion, maar dan zijn we al weer weg. We bestellen online pizza bij de pizzeria die genoemd staat op de campground informatie. Het komt helemaal goed en drie kwartier later hebben wij twee enorme 16 inch pizza's. Lekker hoor. Eerst zaten we buiten in de toch wel flinke maar warme wind. Maar eten doen we toch maar binnen.

Na het eten gaat Erik hardlopen en gaan Renée en Jan met de kinderen naar speeltuintje twee blokken verderop. Gilles maakt al gauw contact met een jongetje "how old are you" mama hij is zeven. Leuk hoor en even later zijn ze samen aan het voetballen, maar de "bal is not hard" wat bedoelt hij daarmee. De bal is zacht, ja dat klopt. Als Erik langs komt rennen heeft hij Gilles bal bij zich en spelen ze daar mee verder. Later trappen wij met zijn vieren nog wat over op het baseball veldje naast de speeltuin. Jan struikelt een paar keer bijna over zijn benen, maar blijft enthousiast mee doen. Als de schemer binnen valt lopen we terug naar de camper.