Dag 21: Stewart - Burns Lake

Dag 21
10 augustus 2018
Stewart Burns Lake

Om een uur of acht ontbijten we en dan pakken we de auto in en vertrekken. We gaan toch nog een keer terug naar Alaska. Als we voorbij de RV campground zijn staat het Road closed bord er naar. Als we omkeren komt er een auto aan die het bord verwijderd en verteld dat de boom er nog hangt, maar dat ze de stroom er af hebben gehaald. We rijden naar het Wild Creek observatie platform. Daar blijkt dat tientallen mensen het bord genegeerd hebben en gewoon door zijn gereden. De rangers zijn er ook. We zien dat ze onze wolf niet over hebben genomen bij dd wildlife sightings. Grietje blijft in de auto en de rest gaat de boardwalk op. Rose en Dave zijn er ook weer en ze vertellen dag er vanmorgen om 8.15 uur een zwarte beer was die de enige dode zalm die er gisteren nog lag, weggegrist heeft. We vertellen over de wolf en ze balen. Zijn staan hier ook al 3 dagen. De wolf kwam 2x langs in de 40 minuten dat zij hun hond uitlieten. We spotten nog een baby ottertje en zien dat het water in de creek weer helder is. Het staat een halve meter hoger en zit vol zalm. Maar wederom geen grizzly’s laatste kans weer niet gezien. Waar zijn ze toch? Dit zou dè plek moeten zijn om ze te spotten. We rijden nog langs de Hyder dam, waar vaak zwarte beren zitten, maar ook daar hebben we geen succes en dus rijden we terug naar Canada.

We stoppen nog een keer bij de Bear Glacier en maken dan een stop bij de Zmeziadine Fish ladder. 100 meter voor de Nass River Bridge is er een grindweg naar rechts. Hier moeten we een kilometer lang de bordjes met zalmen er op volgen. We komen bij een First Nations nederzetting. Er is hier een trapsgewijs systeem gebouwd, zodat de zalmen tegen de rivier omhoog kunnen springen een erg leuk gezicht en velen springen niet ver en hoog genoeg. De grizzly’s zien we ook hier niet op zalm vissen. Wel een aboriginal die met een schepnet sockeye zalmen vangt die ze token en inblikken of sealen en invriezen.

We rijden verder door een enorm ruig en wild landschap met veel bomen en bergen. Maar wel erg mooi. Bij Kitwanga tanken we en halen we een ijsje. Dan rijden we weer verder. Zo’n honderd kilometer voor Smithers wordt de natuur wat vriendelijker de bergen gloouen meer en we krijgen steeds meer boerderijtjes met weilanden. Grote ver boerderijen zien we niet. Zo’n 20 kilometer voor onze eindbestemming van vandaag komen we langs de Decker Lake Mennonite Church. Die doopsgezinden zitten overal, Piet.

Als we bijna in Burns Lake zijn rijden we ineens van de zon de mist in, denken we. Als we uitstappen bij ons hotel, de Key-Oh Lodge, ruiken we dat het rook is. De receptioniste verteld dat er in de ‘buurt’ 3 grote branden zijn. Op 25, 40 en 50 kilometer afstand. Hopen dat ze daar blijven. Ons hotel is hartstikke nieuw en wordt gerund door First Nations. Jan, Grietje en Renée gaan eren bij de lokale Chinees. Het eten is prima. De entourage wel erg kaal met spiegels, een tegelvloer en kantine tafels en stoelen. Tijdens het eten rijd er een trein voor het restaurant langs, we tellen 2 loks en 175 wagons met 2 opeengestapelde containers. Eerder hadden we al veel lange treinen gezien, maar deze is wel heel erg lang. Terwijl wij eten, gaat Erik de fitnessruimte uittesten en de kids blijven op de kamer. Als we terugkomen is de zon vuurrood door de rook, heel apart. Ook zie je aan de horizon precies tot waar de rookwolk hangt en waar het weer ‘licht’ wordt. Na het eten zitten we nog een tijdje tv te kijken en te lezen tot we het licht uitdoen.