New york

Dag 1, 4 juli 2014 Meppel - New York

Jan en Grietje zijn iets na elf uur bij ons. We verdelen nog wat van hun bagage over onze tassen voor het geval er een tas niet aan mocht komen, maken nog bagageabels voor de verschillende vluchten en Erik haalt de kinderen uit school. Eenmaal thuis krijgen ze andere kleren aan en dan naar Schiphol.

Aangekomen bij P3 halen we ons vaste trucje uit. Net zo lang de exit bordjes volgen tot we achter het gebouw staan vanwaar de bus vertrekt. Hier is plaats zat en we zijn de vierde auto achter het gebouw in rij 501. Dichterbij de bus kan haast niet. Als we aan komen lopen staat de bus al klaar en kunnen we zo door. Eenmaal op Schiphol krijgt ook de dame van KLM geen instapkaart voor Erik uit de machine, thuis hadden we een rare tekst gekregen bij het inchecken en dus toch maar langs de balie. Daar krijgen we keurig allemaal een instapkaart.

Achter de douane nog even geshopt en dan gaan we aan boord. De vlucht verloopt super. We hadden de rood wit blauw en oranje elastiekjes bij ons om loom bandjes te maken voor de wedstrijd van nederland tegen Costa Rica. Onze steward vond het wel erg leuk dus daar hebben we er ook eentje voor gemaakt. Het duurde niet lang voor de leuke stewardess vroeg of we er misschien ook eentje voor haar konden maken en dus ging Gilles weer druk aan de slag. Toen vertelde de steward dat er voor ons een meisje zat die klavertjes vier aan haar bandjes maakte dus dat weer van haar geleerd en toen kwam de hoofd stewardess met een snoep pot. Ze had gehoord dat onze kinderen bandjes voor de voetbal maakten of ze ze misschien met drop kon verleiden er ook eentje voor haar te maken. En voor ons allemaal dus we hadden lekker wat te doen tijdens de vlucht.

Gilles is de hele vlucht wakker gebleven en Frédérique viel tegen het einde in slaap. Toen die wakker moest worden en rechtop moest zitten bij de landing zat ze net in haar eerste slaap en werd ze helemaal hysterisch we kregen haar niet wakker terwijl ze bleef huilen. Uiteindelijk maar zo geland en toe er geen plaats bij de gates bleek te zijn en we 3 kwartier rondjes hebben gereden viel ze weer in slaap. Dit had wel het voordeel dat toen we bij de paspoort controle kwamen met een Frédérique in Eriks armen we de enorme rijen over mochten slaan en iemand van de beveiliging met ons door allemaal afzettingen liep en we direct naar een leeg hokje mochten aan de residentials kant van de hal. Iedereen langs de scan en foto duurde nog best lang ondanks dat wij toch ook al twee en één keer eerder een ESTA hadden aangevraagd. Kun je nagaan als we achteraan de rij hadden gestaan. Toen we de bagage hadden opgehaald hebben we toch maar besloten een taxi te nemen. We bleken met de kids op schoot toch ook in een minivan te passen met 6 man en bagage als we de kinderen op schoot namen. En de prijs was uiteindelijk niet veel duurder dan voor 6 metro en trein kaartjes. Omdat het onafhankelijkheidsdag was, was er goot vuurwerk op de Brooklyn Bridge. Dit zou om negen uur beginnen maar meer dan een incidentele vuurpijl zagen we niet ook niet toen we er vlak bij reden. Blijkbaar was er nog een hele ceremonie voor het echte vuurwerk begon en toen zaten we tussen de hoge gebouwen in de stad en zagen we niks meer.

Bij ons hotel, het Courtyard by Mariott aan 3rd Av, zijn Erik en Gilles direct doorgelopen op zoek naar een pizzeria. Een bewuste keuze, want we hadden een kamer voor 5 personen geboekt met 2 queen bedden en een slaapbank. Een tweede kamer voor 2 nachten kost 500 dollar beetje zonde van het geld. Eenmaal de receptie vertelde de dame dat ze dat kamer type niet meer hadden en dus had ze ons 2 kamers met king size bed en een slaapbank gegeven met tussen deur. Nou helemaal super en veel beter.
Erik en Gilles zijn al snel terug met de pizza en dan snel in bed. Gilles is nog steeds wakker; in Nederland is het vier uur 's nachts.


Dag 2; 5 juli 2014 New York

We staan om een uur of zeven op. Op de kamer staat een koffie en thee apparaatje en we hebben nog allemaal (suiker) brood en krentenbollen bij ons en dus eten we op de kamer. Dan naar de metro. We moeten twee blokken om en komen dan uit voor het Doubletree hotel waar we een paar jaar geleden samen hebben geslapen. We kopen twee kaartjes met 6 ritten voor de metro en als we op het perron staan is de metro er binnen een paar minuten. Op Grand Central stappen we over op de metro naar Times Square. Eenmaal daar nemen we de "verkeerde" uitgang waardoor we de verschillende blokken langs Times Square lopen wat natuurlijk wel heel leuk is. We moeten naar het kantoor van de Grey Line om onze vouchers om te ruilen en komen ook langs het Minskoff theatre waar we vanavond naar de Lion King gaan, de enorme Toys R Us waar een reuzenrad in de winkel staat en waar we de kinderen beloofd hebben later vandaag heen te gaan, en we komen ook langs de Buffalo Wild Wings, waar we de voetbal wedstrijd tegen Costa rica willen kijken. Renée checkt even of de kinderen hier inderdaad mee naar binnen mogen en dan door naar de Grey Line office en in de Hop on Hop off Bus die voor de deur staat.

De downtown tour zou 2 uur duren maar na anderhalf uur zijn we pas bij de Brooklyn Bridge. we besluiten te blijven zitten en niet eerst naar het 9/11 memorial te gaan omdat we om 11 uur kaartjes hebben voor de boot naar Staten Island waar het Vrijheidsbeeld staat. Aangekomen in Battery Park staat er een rij die honderden meters lang is voor de kaartjes kiosk. Wat fijn dat we online kaartjes hebben gekocht. We kunnen meteen aansluiten in de rij voor de veiligheidscheck net als op het vliegveld moeten de tassen door de scan en wij door poortjes. Als we er door zijn gaat de boot net weg, maar de volgende komt al weer aanvaren. We gaan boven op zitten met wat drinken en chips terwijl mama beneden blijft. Wat een geweldig uitzicht heb je zo toch op de skyline van New York. Op een gegeven moment gaan ook wij naar beneden. Aangekomen op Staten Island gaan we door naar de ingang voor de voet. We hebben zo vroeg geboekt dat we kaartjes voor de Pedestal konden krijgen. voor de Crown kon ook alleen dan had ma 100 traptredes moeten lopen en dat hebben we dus niet gedaan. Gelukkig zijn er hier allemaal liften. Erik en de kinderen nemen de trap.

Van het voetstuk heb je ook weer een heel mooi uitzicht op New York en omgeving. We kijken verder beneden nog op het terras waar je ook foto's van het vrijheidsbeeld kunt maken en gaan dan via het museum weer naar de boot terug. Als we in de rij aansluiten ziet een man dat mama met een stuk loopt en ze mag uit de rij helemaal naar voren naar het bankje en wij mogen mee. Dat scheelt toch zeker een boot.

Terug aan de overkant nemen we de metro naar Fulton Street en van daar lopen we naar het 9/11 memorial. Dat zijn toch al snel een blok of vier. Het memorial is erg indrukwekkend twee enorme bvierkante bakken zo groot als de omvang van de torens waarin het water de diepte in stroomt en op de rand de namen van alle mensen die omgekomen zijn. Op sommige plekken liggen bloemen bij een naam. Ik krijg toch wel een brok in mijn keel bij de enorme leegte die dit monument uitstraalt. Bij het museum kijken we door het raam en zien we stukken verwrongen staal. Grietje is bij de eerste waterpartij gaan zitten en nadat we bij de tweede waterpartij zijn geweest voegen we ons weer bij haar. We hebben vandaag al flink wat gelopen en het lopen gaat even wat minder en dus nemen we de taxi terug naar Battery Park. Kosten tien dollar, de metro is $ 2,15 p.p. dus ook in dat opzicht een slimme keuze. Als we uitstappen staat er al een bus klaar waar we zo instappen. Wat sluit alles toch geweldig aan vandaag. We vervolgen onze tour en krijgen in de gaten dat we vier uur voor de tv niet gaan halen. Via internet houden we de tussenstand bij.

De rondrit door de stad was erg leuk en een hele goede manier om zo veel mogelijk te zien als je maar 1 dag hebt. Terug bij Times Square gaan we op zoek naar de Buffalo Wild Wings het is even zoeken, maar 20 minuten voor het inde van de eerste helft zitten we voor de tv. Aan de tafel naast ons zit een groep uit Costa Rica die sterk reageren op alle oranje spullen die we uit de tas toveren.
We bestellen wat te eten en zien een bloedstollende wedstrijd. De Costa Ricanen gaan helemaal los bij elke misser op de Costa Ricaanse goal door Nederland en ook elke bal die uit 16 wordt geschopt wordt met een gejuich begroet. Als het uiteindelijk op strafschoppen aan komt zijn ze helemaal blij. Mag ook wel na de vele kansen die wij gemist hebben. Na de winst is er eentje zo sportief om ons te feliciteren. Eenmaal op straat gebeurt wel iets erg gaafs. De Nederlanders lopen allemaal nog in oranje outfit. je pikt ze er zo uit in de mensen massa op Times Square. Wij hebben alle oranje af en uit, maar Erik loopt met een Oranje geklede slapende Diek met zelf een oranje shirt over straat en Gilles heeft ook zijn oranje shirt nog aan en we spreken elkaar allemaal aan op het succes van het behalen van de halve finale. Het Nederland gevoel overzee! Ook niet nederlanders feliciteren ons met de overwinning erg leuk.

Dan gaan we naar de Toys R Us. Het is nog een hele toer om Diek wakker te krijgen. Maar de aanblik van de Disney en Hello Kitty hoek doet wonderen. In de winkel staat ook een levensechte bewegende T Rex. Als we er onderdoor lopen wordt Frédérique bang. Hij is dus goed gelukt. Voor de M&M winkel hebben we door de strafschoppen en penalties geen tijd meer. En dus terug naar het Minskoff theater voor de Lion King voorstelling. Ook daar wordt mama er uitgepikt met haar stok en worden we door een steward begeleid naar onze plek via de speciale lift. Wel heel bijzonder hoeveel aandacht men hier heeft voor minder validen.

De voorstelling is weer fantastisch. Een enorme olifant loopt opeens naast Erik's stoel. tijdens de voorstelling wordt de zaal steeds betrokken bij de musical door artiesten en dieren die door de gangpaden bewegen. Wat is dit toch een spektakelstuk. Na de musical nemen we op Times Square een taxi naar het hotel en dan snel naar bed. De wekker staat op vijf uur.