Dag 17 Kui Buri - Chumpion

Dag 17
29 juli 2019
Kui Buri - Chumpion

We beginnen de dag met een enorme schuimparty in de jacuzzi in de bovenste badkamer. Er gaan twee flesjes shampoo in en het schuim komt tot hilariteit van de kinderen tot boven de badrand. Om half tien gaan we ontbijten wat echt helemaal prima is. Na het ontbijt gaan Frédérique en Renée schelpen zoeken langs het strand.

Terug bij onze accommodatie duiken de kinderen nog lekker een uur het zwembad in. Vandaag hebben we geen haast. Om 12 uur moeten we pas uitchecken en we moeten vier uur rijden als we de vierbaansweg nemen. Langs de kust zijn we uren meer bezig. Maar het alternatief zwembad en een ochtendje relaxen klinkt beter.

Tegen twaalf uur vertrekken we en de ananasplantages maken vrijwel direct plaats voor palmbomen met kokosnoten en palmen voor olie. We zien ook heel veel pick-ups en vrachtauto’s rijden vol kokosnoten en trossen palm noten. In Chumpon stoppen we om te tanken en gaan we zowel naar de Big C als de Tesco Lotus. De eerste heeft heerlijk stokbrood en de tweede heeft Edammer kaas, lekkere cake en vanille yoghurtjes. Ze zitten vlak naast elkaar dus het kost allemaal niet te veel tijd.

Na Chumpon wordt het beeld langs de weg beheerst door doerians een grote stekelige vrucht die enorm stinkt. Maar het vruchtvlees wordt als een delicatesse beschouwd. Overal rijden auto’s volgestapeld met doerians en langs de weg zijn overal overslag stations waar de vruchten in grote vrachtauto’s worden geladen. Als we van de grote weg af gaan op weg naar ons overnachtingsadres, Chongko Farmstay, zien we ook grote rubber plantages. Uiteindelijk blijkt dat wij op een palmolie/ doerian plantage ovefnachten. We hebben een huis met een open living die uitkijkt over een hele grote vijver. Ook is er een zwembadje maar Frédérique vind het maar niks omdat er aanslag op de bodem zit. De jongens hebben het er wel naar de zin en donderen er op los in het frisse water.

Om zes uur wordt ons diner in opgediend in het club house. We hebben een prachtig uitzicht over de plantage terwijl er zwaardvis, een garnalen curry, een vleesgerecht in koolblad, een groene bladgroente wortel en broccoli en rijst op het menu staat. Het smaakt allemaal prima, behalve de bladgroente.
We blijven nog even nazitten en lezen de mail en de krant omdat dit de enige plek met wifi is. Uit een mail van Grietjes broer begrijpen we dat de W. Visser die op het kerkhof met de overleden krijgsgevangenen lag waar we gisteren waren, toch familie is. Een achterneef van haar vader.

Als we terugrijden steeks er iets groots en zwarts over. Frédérique die voorin zit, zegt dat het een schorpioen is. Het dief zit onder de auto, dus we rijden wat terug. Het blijkt inderdaad een schorpioen te zijn van zo’n 15 centimeter te zijn. Wat een groot beest. Als we het pad naar ons huis oplopen schijnen we toch maar even bij met een lichtje voor we nog zo’n beest tegenkomen.

Op het open terras van ons huis drinken we nog een kop koffie terwijl we luisteren naar een koor van krekels en kikkers.