Dag 11 Playa Carillo

Dag 11 Playa Carillo
20 augustus 2017

Om half vier heeft een of andere brulkikker met het geluid van een autoalarm besloten dat het bos tegenover onze kamer een mooie plek is. Het dier houdt het twee uur vol. Gelukkig wordt alleen Renée er echt wakker van. Erik stapt slaapdronken uit bed om te vragen of onze spullen op het balkon zo'n kabaal maken? Nee, okee en hij slaapt weer verder.

Om acht uur staan we in de stromende regen bij de receptie klaar voor onze dolfijnen tocht. We zijn niet verbaasd om, als het busje dat ons op komt pikken voorrijdt, te horen dat ze het vertrek met een uur uitstellen. Renée gaat boodschappen halen in Samara en als het bij terugkomst nog steeds regent, wordt de hele trip uiteindelijk gecancelled.

Als het droger wordt lopen we naar het strand om schelpen te zoeken. Al gauw breekt de zon door en gaan Erik en de kinderen de zee in om zich mee te laten voeren op de aanrollende golven. De stroming terug naar zee is beste sterk dus veel verder dan knie hoogte gaan ze niet. Ook Gilles die met tegenzin mee ging heeft het erg naar de zin de de golven.

Terug bij het zwembad douchen we het zeezand weg en nestelen we ons op de ligbedden voor nog een dagje nietsdoen. Heerlijk. De kinderen lopen heen en weer tussen IPad op de kamer en zwembad en bvn op de Ipad voor de eredivisie. Wat fijn dat onze kamer naast het zwembad ligt. We maken een praatje met wat andere gasten en delen ervaringen uit.
We hoeven niet meer met de auto weg dus om twee uur starten we ons happy hour en genieten van heaven, welcome to the jungle en Renée neemt nog een piña coloda terwijl Erik met Gilles naar het lokale voetbalveld gaat om een balletje te trappen.

Voor het eten gaan we naar el Colibri een erg goed steakhouse hier vlak om de hoek. De patat is er prima, maar Diek wil ook graag nog een hamburger en dus wandelen we terug langs de Hula Jungle die ervoor ligt en nemen nog een hamburger mee. Tot onze verbazing krijgt ze hem nog op ook.