Dag 7 Caño Negro NP -La Fortuna
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
15 Augustus 2017 | Costa Rica, Fortuna
Dag 7 Caño Negro NP - La Fortuna
15 augustus 2017
Vannacht om drie uur de nodige commotie. Renée werd wakker van de regen die hard op het dak kletterde en besloot het toilet te bezoeken om vervolgens een enorme wolfspin naast de pot aan te treffen. Erik wakker gemaakt en die wilde hem vangen i.p.v. doodslaan dus bij poging 1 rent het beest Renée's kant op, zij gillen en de kids ook wakker. Gelukkig heeft Erik de spin gevangen en bij de buren weer neergezet en toen kon iedereen weer verder slapen. Om vijf uur werd Renée weer wakker. Dit keer van een dier wat over het dak liep, maar een zoektocht met de zaklamp leverde niets op. Steeds hoorde ze hem wel, maar hij was steeds te snel.
Om half zes maakt ze ook de rest wakker want om zes uur wordt er weer gevaren. We halen voor de zekerheid de regenjassen uit de auto. Maar goed ook want al gauw begint het licht te regenen. We varen wel in een bootje met dak en Erik en Gilles zitten aan de droge kant. Op het meer achter ons hotel beginnen we. In de bomen zitten vele leguanen, steeds zien we weer nieuwe. We varen verder naar het riviertje Rio Frio wat naar Nicaragua ( we zitten vlak bij de grens) leidt. Dit is een vogel paradijs en we zien verschillende soorten ijsvogels, reigers, ibissen, anhinga, zwaluwen , een uil, kalkoen gieren en heel veel kleine vogeltjes met ondermeer gele en rode staarten.
Ook zien we brulapen, een speciale soort die alleen hier voorkomt, verschillende basilisk hagedissen ( helemaal gelijk Piet Visser :o) ), kleine vleermuisjes die onder takken hangen, kaaimannen en vijf toekans. De natuur is prachtig en alles is groen in zoveel schakeringen echt heel bijzonder. Maar dat kan ook haast niet anders met zo veel regen.
Terug bij hotel del Campo gaan we door naar het restaurant voor ontbijt. Zonder te vragen krijgen we allemaal roerei met toast. In het Italiaans met Spaanse woorden (alleen de eigenaar en een biologe spreken hier Engels) uitgelegd wat we willen drinken en eten en dat Renée's ei duro duro duro moet zijn. Ze begrijpen het, maar als blijkt dat de dooier toch nog zacht is gaat t bord weer terug naar de keuken. De tweede keer is duro dan ook echt duro.
We hoeven vandaag maar een uurtje of twee te rijden dus Erik en de kinderen gaan zwemmen en tikkertje doen en Renée pakt een ligstoel en leest een boek bin 't zwembad. Het is inmiddels bloedheet. Dan douchen, inpakken afrekenen en weg.
Onderweg moeten de heren plassen en net als ze buiten de auto staan komt er weer zo'n wolkbreuk waarbij je in één keer een emmer vol over je heen krijgt. Dd meiden lachen de mannen hartelijk uit. We zijn rond half één bij Arenal Manoa & Hotsprings. Een resort met bungalows. Wd kunnen over 30 minuten ons huisje in en dus gaan we naar het zwembad. Een prachtige plek met uitzicht op de Arenal vulkaan. Een bar in het zwembad. En ook warme baden. Het is bloedheet en we genieten van het water, wat te eten en drinken tot een nieuwe wolkbreuk ons naar de omkleedruimte doet rennen. Even spoelt het, maar 10 minuten later breekt de zon weer door en settelen we ons weer bij het zwembad. We hebben éénhanddoek vergeten mee te nemen. Deze kunnen we uitwringen.
Als de kids uitgezwommen zijn haalt Renée dd sleutel en gaan we naar onze bugalow die vlak naast het restaurant en zwembad ligt. De kids ontdekken dat er in ons huisje enorm goede wifi is en dus installeren ze zich na het douchen met de Ipads voor een inhaal momentje YouTube. Wij gaan hardlopen, maar wat is dat toch zwaar hier. Heuvel op en af met 30 graden en een enorm hoge luchtvochtigheid. Renée haakt na dik 5 km af terwijl Erik er nog 3 aan vast plakt.
Na het rennen doen we de was. Een waszak laten wassen kost hier 30 dollar. Dat is wel iets te veel van het goede. De prijzen zijn hier sowieso niet mals. Alles is in dollars. Ons boottochtje van vanmorgen kostte 70 dollar en in Tortuguero waren we 420 dollar kwijt voor 3 tours met 4 man. Het hotel waar we nu zitten slaat alles. Telefonisch heeft Renée voor morgen 9 uur een wandeling met gids over de Mistico hanging bridges geboekt. $38 per volwassene en $ 12 per kind. Het hotel biedt de tour aan voor $68 p.p. Zonder gids was het de helft goedkoper, maar onze ervaring is dat we zonder gids meer dan de helft missen. Tja en als je het eerste geld toch al uitgeeft kun je het beter goed doen......
'S avonds lekker in ons huisje gebleven en bij het zwembad restaurant pizza en frites met een hamburger gehaald. Terwijl we wachtten lekker genoten van een cocktail. Terug bij het huisje zaten de kids nog steeds vastgeplakt aan YouTube. 'Mam dit is wel het beste hotel tot nu toe hoor!'
15 augustus 2017
Vannacht om drie uur de nodige commotie. Renée werd wakker van de regen die hard op het dak kletterde en besloot het toilet te bezoeken om vervolgens een enorme wolfspin naast de pot aan te treffen. Erik wakker gemaakt en die wilde hem vangen i.p.v. doodslaan dus bij poging 1 rent het beest Renée's kant op, zij gillen en de kids ook wakker. Gelukkig heeft Erik de spin gevangen en bij de buren weer neergezet en toen kon iedereen weer verder slapen. Om vijf uur werd Renée weer wakker. Dit keer van een dier wat over het dak liep, maar een zoektocht met de zaklamp leverde niets op. Steeds hoorde ze hem wel, maar hij was steeds te snel.
Om half zes maakt ze ook de rest wakker want om zes uur wordt er weer gevaren. We halen voor de zekerheid de regenjassen uit de auto. Maar goed ook want al gauw begint het licht te regenen. We varen wel in een bootje met dak en Erik en Gilles zitten aan de droge kant. Op het meer achter ons hotel beginnen we. In de bomen zitten vele leguanen, steeds zien we weer nieuwe. We varen verder naar het riviertje Rio Frio wat naar Nicaragua ( we zitten vlak bij de grens) leidt. Dit is een vogel paradijs en we zien verschillende soorten ijsvogels, reigers, ibissen, anhinga, zwaluwen , een uil, kalkoen gieren en heel veel kleine vogeltjes met ondermeer gele en rode staarten.
Ook zien we brulapen, een speciale soort die alleen hier voorkomt, verschillende basilisk hagedissen ( helemaal gelijk Piet Visser :o) ), kleine vleermuisjes die onder takken hangen, kaaimannen en vijf toekans. De natuur is prachtig en alles is groen in zoveel schakeringen echt heel bijzonder. Maar dat kan ook haast niet anders met zo veel regen.
Terug bij hotel del Campo gaan we door naar het restaurant voor ontbijt. Zonder te vragen krijgen we allemaal roerei met toast. In het Italiaans met Spaanse woorden (alleen de eigenaar en een biologe spreken hier Engels) uitgelegd wat we willen drinken en eten en dat Renée's ei duro duro duro moet zijn. Ze begrijpen het, maar als blijkt dat de dooier toch nog zacht is gaat t bord weer terug naar de keuken. De tweede keer is duro dan ook echt duro.
We hoeven vandaag maar een uurtje of twee te rijden dus Erik en de kinderen gaan zwemmen en tikkertje doen en Renée pakt een ligstoel en leest een boek bin 't zwembad. Het is inmiddels bloedheet. Dan douchen, inpakken afrekenen en weg.
Onderweg moeten de heren plassen en net als ze buiten de auto staan komt er weer zo'n wolkbreuk waarbij je in één keer een emmer vol over je heen krijgt. Dd meiden lachen de mannen hartelijk uit. We zijn rond half één bij Arenal Manoa & Hotsprings. Een resort met bungalows. Wd kunnen over 30 minuten ons huisje in en dus gaan we naar het zwembad. Een prachtige plek met uitzicht op de Arenal vulkaan. Een bar in het zwembad. En ook warme baden. Het is bloedheet en we genieten van het water, wat te eten en drinken tot een nieuwe wolkbreuk ons naar de omkleedruimte doet rennen. Even spoelt het, maar 10 minuten later breekt de zon weer door en settelen we ons weer bij het zwembad. We hebben éénhanddoek vergeten mee te nemen. Deze kunnen we uitwringen.
Als de kids uitgezwommen zijn haalt Renée dd sleutel en gaan we naar onze bugalow die vlak naast het restaurant en zwembad ligt. De kids ontdekken dat er in ons huisje enorm goede wifi is en dus installeren ze zich na het douchen met de Ipads voor een inhaal momentje YouTube. Wij gaan hardlopen, maar wat is dat toch zwaar hier. Heuvel op en af met 30 graden en een enorm hoge luchtvochtigheid. Renée haakt na dik 5 km af terwijl Erik er nog 3 aan vast plakt.
Na het rennen doen we de was. Een waszak laten wassen kost hier 30 dollar. Dat is wel iets te veel van het goede. De prijzen zijn hier sowieso niet mals. Alles is in dollars. Ons boottochtje van vanmorgen kostte 70 dollar en in Tortuguero waren we 420 dollar kwijt voor 3 tours met 4 man. Het hotel waar we nu zitten slaat alles. Telefonisch heeft Renée voor morgen 9 uur een wandeling met gids over de Mistico hanging bridges geboekt. $38 per volwassene en $ 12 per kind. Het hotel biedt de tour aan voor $68 p.p. Zonder gids was het de helft goedkoper, maar onze ervaring is dat we zonder gids meer dan de helft missen. Tja en als je het eerste geld toch al uitgeeft kun je het beter goed doen......
'S avonds lekker in ons huisje gebleven en bij het zwembad restaurant pizza en frites met een hamburger gehaald. Terwijl we wachtten lekker genoten van een cocktail. Terug bij het huisje zaten de kids nog steeds vastgeplakt aan YouTube. 'Mam dit is wel het beste hotel tot nu toe hoor!'
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
