Swaziland en Hluhluwe Imfozoli NP

Dag 7, Berg en Dal - Ezulwini ( Swaziland)

In alle rust ingepakt en ontbeten en toen al gamedrivend het park uitgereden.nog een aantal neushoorns gezien, badderende buffels, stokstaartjes, olifanten en natuurlijk de impala's giraffes en ander veel voorkomend wild.

Dan op weg naar Swaziland. Wij rijden door een gebied vol suikerriet dat met de hand en Manchester geoogst wordt. We gaan naar Jeppes Reef Borderpost en de lange wachtrijen waar we bang voor waren zijn er niet, zowel bij de ZA grens als de Swaziland grens. We kunnen verder door een heuvelachtig landschap met veel terras bebouwing. Langs de kant staan overal mensen die maïs proven te verkopen of stenen en houtennbeeldjes. We zien op een gegeven moment een Blackmamba de straat over steken. We wisten dat de dodelijkste slag van Afrika hier voorkwam maar hadden niet verwacht dat hij zo makkelijk te vinden zou zijn. Bah, de kids maar flink in de buurt houden.

10 Kilometer voor Piggs Peak stoppen we bij Piggs Craft Centre. Hier zijn allemaal vormen van handwerk te koop de dame achter de toonbank vertelt dat de vrouwen leren weven voor zodat ze handwerk kunnen maken dat in de winkels verkocht wordt en ze in de kinderen thuis kunnen blijven. Ze beginnen met manden en kleden en dan leren ze het hele fijne weerwerk voor sieraden. Ze hebben hele mooie kettingen en armbanden met zilver. Maar deze kosten nog steeds 65 euro en dat is me te veel voor iets dat alleen op vakantie om gaat.

Vanaf vlak voor Mbabane krijgen we een snelweg. Bij Ezulwini slaan we af. We willen naar Swazi Candles, maar zien geen bordjes die daar heen verwijzen en besluiten eerst naar het Mvubu Falls Hotel te gaan.

We zijn de enige gasten en hebben een fijne kamer. Het complex is lieflijk en groen. de bar en het restaurant erg mooi. We gaan eerst maar en dik uur zwemmen in in het zwembadje en om vier uur doen we een nieuwe poging om Swazi Candles te vinn. het blijkt dat we nog 20 kilometer over de M 103 door moeten rijden. Onderweg komen we twee grote verkeerscontroles tegen. Bij de tweede worden we er uit gepikt, geen wonder want we moesten keren omdat we de weg naar Swazi Candles voorbij waren geen. de agent vraagt of we verdwaald zijn. Op ons ja wijst hij ons de weg en mogen we verder.

Om kwart voor vijf zijn we er en om vijf uur gaan ze sluiten. er worden geen laarzen meer gemaakt maar de winkel heeft geweldige laarzen staan van alle soorten dieren. Echt zo mooi. We slaan flink in en kopen brownies bij het restaurant er naast. De kieren spelen nog even in de speeltuin terwijl smikkelen van het chocolade cakeje. Op de terugweg zien we vrouwen n traditionele kledij. We rijden terug via een andere weg en nemen dan stiekem een foto van de dames.

Dan weer terug naar het hotel. 200 meter voor het hotel ligt restaurant Edladleni. We hebben het restaurant onlangs gezien in het reisprogramma van Erica Terpstra. Er wordt traditioneel swazifood gemaakt en die ervaring willen wij ook wel en dus parkeren we de auto bij het hotel en lopen naar Edladleni.

De eigenaresse Dolores ontvangt ons hartelijk en is nieuwsgierig of ze er een beetje goed uitzag op tv. Ze heeft het zelf niet gezien. Voor de kids hebben we broccoli meegenomen en wij eten spinazie in filodeeg en een stoofpan van impala met allemaal bijgerechtjes. Het is niet bijzonder lekker, maar wel smakelijk en een leuke ervaring. Er komt ook een man binnen in traditionele gekleurde kledij, maar we durven hem niet te vragen om een foto.

Eenmaal terug bij onze kamer gaan de kinderen naar bed en Renée haalt thee en koffie bij de bar. Het hotel lijkt van een Belgische broer en zus te zijn. Men had verwacht dat we er 's Avonds zouden eten, dus niet. De kok had dus niets te doen nou jammer dan.
De zus zou ons de volgende ochtend nog een alternatieve route wijzen bij het ontbijt. In onze kamer nog wat gedronken en toen naar bed.

Dag 8, Ezulwini - Hluhluwe Imfozoli NP

Renée is weer op tijd wakker en begint al op tijd in te pakken. Om kwart over zeven zitten we aan het ontbijt. En om acht uur rijden we de Ezulwini Valley uit via de snelweg. Bij Manzini stoppen we voor een stop bij een grote Spar. Wat een sipermarkt zo strak hebben we de schappen nog niet gezien en elk pak en blik dat op de plank gaat wordt eerst afgesopt. Het lijkt wel of de waterpas langs de schappen wordt gehaald en we worden meerde keren aangesproken of we alles kunnen vinden en nog hulp nodig hebben.

Dan rijden we via Big Bend naar de grens. Onderweg komen we hutjes van leem en takken tegen met rieten daken en uit alles blijkt dat armoe troef is. Ook rijden we langs diverse private game parks we krijgen een dierentuin gevoel. het landschap is bergachtig en mooi.

Bij de grens van Swaziland zijn we direct aan de buurt. We weten nu dat we dan een klein stukje moeten rijden om bij de volgende grens te komen. Bij de grens van Zuid Afrika staan er zo'n 25 mensen voor ons te wachten op een paspoort check. Na een klein half uur zijn we terug in Zuid Afrika. Bij Mkuze maken we een tankstop en Rijden dan door naar Hluhluwe waar we om een uur bij de gate zijn. We moeten ongeveer alle gegevens van onze auto en onze eigen personalia achterlaten en dan mogen we het park in. Toch handig die Wild Card, we kunnen overal gratis naar binnen na het tonen van de Wild Card.

Eenmaal binnen zien we zebra, giraffe, gnoe en impala. We besluiten een loop te nemen maar zien niets en we moeten nog wel een stukje naar Mpila Camp. We zien nog wel wat olifanten en impala, maar verder is het niet zo spannend. Om vier uur zijn we bij Mpila. daar blijkt dat er van zes tot half negen een nicht drive is en dat ze kinderen van alle leeftijden meenemen en dus boeken we. dat betekent snel naar onze tent, spullen binnen zetten en koken zodat we op tijd klaar zijn voor de night drive.

Onze tent is geweldig gaaf. We hebben twee twee persoons tenten met elk een eigen badkamer die aan de achterkant van de tent zit. Voor tenten is een zitje met een tafeltje. De tenten zijn verbonden met een verhoogd platform waarop de keuken zit en hier staat een picknick tafel. Het gehele platform is afgezet met hekken zodat de dieren niet bij de tenten kunnen komen, omdat er om het kamp geen hekken staan. We zagen al een flinke groep nyala's in het kamp.

Na een prak wortels met hamburger en een braai met taai vlees, snellen we ons in de auto ( we willen in het donker niet door het kamp lopen met alle wilde dieren) naar de receptie. We zijn ruim op tijd en moeten de safari truck delen met een vaderen zoon.

Het is nog licht als we vertrekken en zien. Vrijwel direct twee mannetjes neushoorns. We krijgen wat uitleg over een aantal bomen en de draagtijd van de verschillende dieren die we zien. Dan horen we dat er wilde honden gezien zijn bij de afslag naar de Masinda lodge. Als we daar aankomen zien we ze in de verte lopen. Ze zitten achter een hyena aan en komen onze kant op. Uiteindelijk steken ze voor de truck over. Gaaf hoor, we zien echt tijdens elke game drive wel weer wat bijzonders.

Het wordt nu langzaam donker en dus gaan de lampen aan. Gilles en Erik houden samen een lamp vast terwijl Renée Frederique in toom probeert te houden die wil staan op de bank, op de grondoppervlak schoot wil, tussen ons in wil zitten, nee toch niet. Wat een verschil die beide kinderen de een zit rustig en zeer geconcentreerd alles in zich op te nemen en de ander wipt maar heen en weer.

Onderweg zien we python, hyena's, meerde gevlekte uilen en een genetkat. Om half negen zijn we terug. Bij onze tent slapen we met zijn allen in 1 tent. Frederique heeft een kinderbedje en Renée vindt apart slapen met zo'n tien à vijftien meter tussen de tenten wat te spannend in deze dierlijke omgeving zonder hekken.

De kinderen gaan naar bed en wij bakken het restant van de aardappelen op en zetten de BBQ nog even aan. Nog voor er vlees op ligt, staat er al een hyena te naast. Dat wordt nog wat. Met de magie zaklantaarn houden we het dier. In de gaten. We zitten op de vlonder voor de tent aan de thee en Amaruhla en speuren de omgeving af. Als de hamburgers op het vuur kunnen, gaan we toch maar van de verhoging af en naast. BBQ staan. De een speurt met de zaklantaarn rond terwijl de ander gewapend met een mes en de BBQ tang het vlees draait. De hyena laat zich niet meer zien en uiteindelijk kunnen we nog rustig een hapje eten.

Om tien uur gaat het elektrisch er af en is er dus ook geen water meer. We zitten nog even bij een olielampje en een kaarsje en gaan dan ook naar bed.

Dag 9, Hluhluwe - Imfozoli NP - St. Lucia's

We hebben vannacht geen dieren meer gehoord. De kinderen slapen nog als wij beginnen in te pakken en ons ontbijt maken. We hebben wel weer water, maar nog geen elektrisch en dus maken we de melk voor de kinderen warm in een pannetje. Om twintig voor zeven zitten we met alle bagage weer in de auto. We gaan de Sontuli loop rijden. We zien vooral heel veel bomen en struiken en impala maar weinig spannends. Tot het landschap wat opener wordt en we witte neushoorns in verschillende groepjes en olifanten zien.

Het wordt steeds warmer en later en we zijn halverwege het rondje dat we willen maken, als we een enorme groep gieren in de lucht rondjes zien maken. We komen dichterbij en maken foto's en zoeken om ons heen naar een gedood dier, maar zien niets tot we een auto stil zien staan half in de bosjes. De mensen wijzen naar links en dan zien we 3 cheeta's die een impala hebben gedood en het dier aan het opeten zijn. Wat een gaaf gezicht. Om de buurt is een van de dieren aan het eten. Schichtig om zich heen kijkend of er geen kapers op de kust zijn, terwijl de andere twee liggen uit te buiken. We maken veel foto's en na een dik half uur komen er nog twee auto's aanrijden. We verplaatsen onze auto een stukje zodat de auto achter ons ook wat kan zien. Na een tijdje hebben. De kinderen het wel gezien en willen we wegrijden als de auto niet start. Nog een keer proberen..... Nee dus. De ramen krijgen we nog wel half dicht en dan is hè t over en uit met de accu. We blijken al die tijd de airco en de lampen aan te hebben gehad. Wat dom zeg. Daar sta je maximaal 5 meter naast drie cheeta's met een lege accu. We vertellen de auto voor ons dat de auto niet start en zij vertellen ons dat ze het al raar vonden dat we de lichten aan hadden...tja als we dat geweten hadden. Ze vertellen dat ze startkabels bij zich hebben en rijden hun auto tot vlak voor de onze. De mannen stappen uit aan de kant waar geen cheeta's zijn terwijl de vrouwen de dieren in de gaten houden.

Een van de dieren gaat bewegen, maar loopt de andere kant op. De idioot in de achterste auto die tot nu toe niets gezien heeft stapt ook uit en gaat naast de auto achter ons staan om te zien waar de cheeta's nu zijn en ze op de foto te zetten. Het dier loopt zijn kant op en hij verdwijnt snel in zijn auto. Wat een gek. Wel een grotere kans dat ze hem eerst te pakken hadden genomen. Maar goed hun buikjes waren al goed gevuld dus dat scheelt.
De mannen krijgen de auto weer aan de praat en stappen snel weer in. We zijn ze zeer erkentelijk en rijden dan weer weg terwijl de auto's achter ons snel een plekje opschuiven.

Wat een verhaal, als het leeuwen waren geweest hadden we dit echt niet zo gedaan.
dan door, we zien nog wrattenzwijntjes meer olifanten, giraffes en ander spul, maar zijn nog helemaal verrukt over de cheeta's. Wat hebben we toch een geluk. Nu nog vrouwtjes leeuwen en een zwarte neushoorn of wat jonge dieren dan hebben we echt alles gezien wat je je maar voor kunt stellen.

Terug bij Mpila Camp stoppen we bij de speeltuin en picknick banken om te lunchen en uit te razen. Opeens komt er een groep zebra's het terrein op lopen. Gilles maakt er vrolijk foto's van terwijl hij op het klimtoestel staat. Er zit ook een Frans stel met twee kleine kinderen. Of we luiers hebben, ze hebben ze vergeten mee te nemen. We geven een par luiers af, Gilles en het jongetje bestuderen samen een rups en spelen wat en om twaalf uur rijden we naar de gate. Op naar St. Lucia dat 70 kilometer verderop ligt.

Om half twee zijn we bij de Umlilo Lodge een accommodatie met veel hout en tropische planten met daar tussen eens waterstroompje. Er is ook een zwembad en dus is dat de eerste stop. Renée regelt nog een boottocht over de rivier voor vier uur die middag en gaat dan ook zwemen. Heerlijk eventjes ontspannen in water en zon in de hitte. De teller stond op 33 graden vandaag.

Om kwart oor vier lopen we naar de boot. Volgens mijn wordt er een reken fout gemaakt want we hoeven maar 425 rand te betalen terwijl we dachten 270 p.p. te gaan betalen en voor Gilles de helft. Tijdens de boottocht zien we erg veel vogels, een aantal Nijlkrokodillen en heel veel nijlpaarden. Diverse ook met hun bek open. Gaaf hoor. Gilles zit voor in de boot op een trappertje met een Zuid Afrikaans meisje te praten in het Engels, maar zij begrijpt hem niet en hij haar Afrikaans niet.

Terug aan wal worden we opgewacht door een Zulu dansgroep. Wat gaan die beentjes toch snel op en neer. We maken foto's en lopen naar onze Lodge die echt super centraal gelegen is. Frederique wil zelf lopen met een tasje met koekjes in haar hand, maar komt daar snel van terug als ze achtervolgd wordt door een blauw aap die het waarschijnlijk op het tasje voorzien heeft. Waar ik haar eerst de buggy niet in kreeg weet ze niet hoe snel ze. Er in moet komen.

We lopen nog even naar de Lodge en gaan dan eten bij Reef + Dine. Ze hebben oor de konden een groot speeltoestel en een ruimte waar ze dvd's draaien. We nemen een tafel met uitzicht op het speelparadijs en kunnen heerlijk rustig eten. We weten nu al dat we hier morgen weer naar toe gaan. Erik neemt spare ribs en Renée de pizza waar ze al dagen zin in heeft. Op de terugweg komen we gelukkig geen grazende Hippo's tegen. We gaan allemaal redelijk op tijd naar bed, skypen nog even met George en Ylse en kruipen dan onder de wol.