Dag 17 Drake Bay (Corcovado NP)
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
27 Augustus 2017 | Costa Rica, Drake Bay
27 augustus 2017
Om vijfuur een hels kabaal; honderden achaponnissen verlaten de boom naast ons huisje weer. Erik en Renée waren al wakker door het geklets van het gezin dat het ontbijt verzorgt. Om 4.15 kwamen ze vrolijk kletsend aan lopen. Vanaf half zes is er ontbijt en om zes uur moeten we beneden op het strand staan voor onze wandeling door Corcovado NP.
Het is even zoeken wie onze gids is en wie de andere 3 groepsgenoten zijn, maar uiteindelijk zijn we compleet met het groepje vanuit onze accommodatie. We stappen in een boot samen met een andere groep, reddingsvest aan en op naar het La Sirena Ranger Station. De boottocht duurt een uur en voert langs een prachtige grillige kust. In de verte zien we een walvis spuiten en aan de andere kant van de boot zien ze dolfijnen.
Bij het uitstappunt gaan de slippers uit en de wandelschoenen aan. We beginnen met spidermonkeys die overal om ons heen door de bomen slingeren. Vervolgens komen we kapucijner aapjes tegen. Ze smeren elkaar helemaal in met limoensap tegen de muggen. Wat een slimme dieren. Verder zien we een knaagdier wegschieten, zien we veel vogels, baby kaaimannen en stoppen we even bij la Sirena om te plassen en ons te registreren. Je kunt hier ook de nacht doorbrengen zodat je al vroeg in het park kunt om wildlife te spotten. Er zijn 48 plekken verdeeld over2 slaapruimtes met stapelbedden met klamboes.
We gaan verder richting strand onze gids zoekt nog twee keer bij wat hij een tapir bed( het zijn nachtdieren die overdag slapen) noemt, maar geen tapir we hoopten zo om de tapir hier te zien, zeker na verhalen van anderen, maar we hebben nog helemaal niets nieuws gezien. Onze gids is erg op apen gefocust en wij willen graag wat groters zien. Gilles heeft bij elke aap iets van klaar verder. We zien maar horen vooral dd brulapen. Het is net jurassic park. Zo beangstigend en verdragend is het geluid dat de mannetjes maken om andere mannetjes af te schrikken. In een groep zit 1 volwassen mannetje, ca 7 jongen en 12 vrouwtjes.
Op het strand zien we nog een krokodilletje, een tijger reiger, in een boomstam slapende vleermuizen
We lopen terug naar la Sirena voor een heerlijke lunch. Als die op is roept de gis ons. Er zijn pecari's een soort wilde zwijnen op het veldje voor het ranger station. Gaaf die wilden we nog graag zien. We kijken toe vanaf het terras omdat we geen schoenen aan hebben. Deze moeten uit in la Sirena omdat alles anders altijd onder de blubber zit.ook hier vliegen de rode macaw papegaaien schreeuwend over. We hebben nog steeds geen foto van dichtbij, ook nu niet
We gaan weer verder en lopen vrijwel rechtstreeks naar de boot ophaal plek.
We zien nog een rode vogel, de trogon. We zijn eigenlijk wel teleurgesteld dat we alleen de pecari's hebben gezien. Wd trekken dd schoenen uit omdat we altijd door de zee moeten waden om aan boord van de boot te kunnen. Aanlegsteigers kennen ze niet. De schoenen zijn net uit als de gids roept en dus lopen we op slippers snel naar hem toe. Erik krijgt het niet mee en blijft met zijn kleren prutsen. Er zitten doofdhoofdsaapjes in de boom. Deze hadden we nog niet eerder gezien.
Dan terug naar de schoenen en Erik en we lopen via strand en stenen (het is eb) naar de boot die op ons ligt te wachten. We zijn halverwege als de gids fluit en wenkt dat we terug moeten komen. En dus rennen we op slippers terug en kwakken de schoenen op het strand neef om hem de bosjes in te volgen. Een Française uit onze groep draait zich om en steekt haar duimen op. Daar zo vlak achter heg strand ligt in het struikgewas een tapir te slapen. Wat geweldig. Dit hadden we niet meer verwacht. Wat een groot dier ook, formaat koe. We maken snel wat foto's en lopen dan opgetogen naar de boot. De andere groep had geen tapir gezien begrijpen we. Wij gelukkig wel.
Onderweg terug zien we weer een walvis in de verte en een watervalletje. Eenmaal bij ons huisje gaan er twee op bed één met boek in de hangmat en de ander achter de iPhone. Drinken en chips er bij. Helemaal relaxt. Als we net zo ver zijn dat we een ijsje gaan halen, begint het te regenen, hozen en spoelen en dan nog iets wat nog harder kan. Ook onweert het flink. Dan nog maar even door relaxen. Om een uur of vijf regent het wat minder en komen dd achaponnissen aan vliegen. Erik en Renée installeren zich op een bankje op het overdekte ontbijt terras en kijken naar de vogels en het spectaculaire onweer boven zee.
Uiteindelijk trotseren we de regen om wat te gaan eten. Na enige omzwervingen met geen hamburger of frites van verse aardappel met schil wil ik niet, komen we weer bij het restaurant met zeezicht. Dat zien we niet, maar we eten er prima. Bij dd buren halen we toch nog een ijsje en dan terug naar de kamer waar we nog even digitaal gaan voor we weer redelijk op tijd gaan slapen. Morgen gaan we om 7 uur weg voor een tochtje naar Caño Island en snorkelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley