Kaapstad 24 en 25 december

Maandag 24 december 2012
Kaapstad

De dag begint zoals bijna iedere dag met Frédérique die ons komt vertellen dat het licht is. Nu is het dat hier tegen vijven al, maar gelukkig slaapt ze vandaag "uit" tot een uur of half zeven. Als we de gordijnen openen is het zwaar bewolkt en het duurt niet lang voor het begint te regenen. Dat weerhoudt de kinderen er niet van om te willen zwemmen en dus gaat. De bikini aan en gaan we het water in. Nog best lekker warm zo in de regen. We ontbijten op ons gemak en rijden om half elf richting Cape Point en Kaap de Goede Hoop. Onderweg nemen we Chapman Peak Drive een erg mooie route over een weg die hoog boven het water is uitgehakt. We hebben mooie vergezichten en de rotsen zijn grillig. Het is inmiddels droog geworden, maar het waait nog wel flink.

We rijden langs het brede witte zandstrand bij Noordhoek en dan door naar Simonstown. We laten onze accommodatie van vorig jaar zien, Mariners Guesthouse, en zijn blij dat we nu zo dicht bij Kaapstad zitten. De pinguïns bewaren we voor de terugweg. De kust blijft grillig en rotsachtig en vooral erg mooi. Overral staan waarschuwingsborden voor bavianen, maar we zien ze niet.

Bij de ingang van het het Cape Point Nationale Park hebben we vrij toegang met onze Wild Cards. We maken nog wat omweggetjes door het park omdat hier Cape Mountain Zebra's, elanden en bontebokken zitten, maar we zien alleen een muis en een miniscuul schildpadje. Op naar het treintje voor een bezoek aan de vuurtoren. Eenmaal boven lopen de jongens het laatste stuk omhoog terwijl de meiden beneden blijven. Frédérique neemt geen genoegen met jij bent nog te klein om al die trappen op de lopen en met mama dat kan ik echt wel wordt ik overtuigd en dus gaan ook wij omhoog. En het gaat zowaar heel heel. grietje blijft beneden. Trappen zijn niet zo haar ding. Eenmaal boven blijkt datje beneden bijna net zo'n goed uitzicht hebt op het punt waar de Indische en de Atlantische Oceaan samen komen. Het temperatuur verschil is zo' acht graden. In de zee zie je een witte streep waar ze botsen. Boven missen we de jongens, blijkbaar lopen zijn net aan de ene kant van de vuurtoren naar beneden als wij omhoog komen aan de andere kant.

Na het bezoek aan Cape Point rijden we naar Kaap de Goede Hoop, waar we natuurlijk op de foto gaan met het bekende bord. We smeren een broodje voor de liefhebbers en gaan door naar Simonstown. We besluiten aan de kant van Cape Point naar Bolders Beach te gaan en niet aan de kant waar de borden ons heen leiden. Ook aan deze kant zit een toegangspoort. Het verschil zit in hoe dicht je bij de pinguïns kunt komen. Hier zijn geen boardwalks waar je over moet lopen. De pinguïns zitten hier op de stenen en het strand en je zou ze kunnen aaien als je dat zou willen. Het zijn er wel minder dan aan de andere kant, maar er zijn ook een stuk minder toeristen. Gilles vermaakt zicht uitgebreid met op stenen klauteren en we maken flink wat foto's van de pinguïns.

In Simonstown zien we een drankwinkel en we besluiten wat wijn en een likeurtje te halen voor de komende dagen. Als we weer in de auto zitten en op weg zijn naar de supermarkt in Noordhoek (in verband met kerst zijn de winkels waarschijnlijk op tijd dicht en het is al half vijf geweest) breekt de paniek uit. De portemonnaie is weg. Renée heeft er nog mee betaald in de winkel, maar daarna ontbreekt ieder spoor. Voor de winkel mesten we de hele auto uit, maar hij blijft weg. Dus terug naar Simonstown waar we net voor vijf uur terug zijn. Bij de drankwinkel is niets gevonden en ook bij de kroeg waarvoor we de auto geparkeerd hebben is niets gevonden. Een uitgebreide inspectie van de straat levert ook niets op. Of het ding nu gestolen is in de drukken drankzaak of uit Renée's zak is gevallen doet er niet toe. Hij is weg. Dus gebeld met de ING om de creditcard en bankpas te blokkeren, daarna naar het politiebureau, want ook de rijbewijzen van Erik en Renée zitten er in. Verder zo'n 300 euro en verzekeringspasjes. Gelukkig hebben we nog een portemonnaie met de SNS pasjes en Eriks creditcard in de kluis liggen in ons huisje. Daar hebben we nu niets aan, want we hebben verder helemaal geen geld bij ons. Dat betekent ook dat we een andere route naar huis moeten rijden, want we kunnen niet over de tolweg.

Terug n Kaapstad rijden we eerst langs de Super Spar en zien dat deze nog open is. snel naar huis dus en waar we een slapende Frédérique, Gilles en Jan en Grietje achterlaten, waarna Erik en Renée boodschappen doen. Het is ons niet duidelijk of tweede kerstdag hier een feestdag is of niet en dus nemen we ook eten voor de 26e mee.

Thuis koken we kip met zoetzure saus en Gilles gaat zwemmen. Frédérique wordt tijdens het eten pas wakker, maar wil alleen wat yoghurt.tegen half elf gaat het licht uit. Het was best een intensieve dag.

Dinsdag 25 december 2012
Kaapstad

Het is vandaag kerst. Vanmorgen vroeg reed de vuilnisauto al door de straat. Dus niet iedereen heeft vrij. Onze schoonmaakster heeft vandaag wel een vrije dag. Toen we om negen uur richting de Hop on Hop off liepen was er veel gesloten, maar er waren ook twee supermarkten open. Vreemd bij ons is alles dicht. Eigenlijk merken we weinig van het kerstgevoel hier. We nemen de rode dubbeldekker voor een stadstoer en krijgen uitgebreid informatie over de binnenstad en de omgeving van de Tafelberg en Camps Bay. Bij de Tafelberg stappen we uit en gaan met de kabelbaan omhoog. Het is er eigenlijk heel rustig. Heel wat anders dan vorig jaar toen we meer dan twee uur hebben staan wachten. Nadat we ons kaartje kochten stonden we meteen bovenaan in de korte rij voor de liften konden met de tweede lift naar het kabelbaan platform daar moesten we één gondel wachten. Eenmaal boven trokken de wolken die steeds om de top lagen en waardoor we twijfelden of we wel naar boven zouden gaan al snel weg en hadden we een geweldig uitzicht op Kaapstad. Alleen boven Camps Bay en het strand lag nog bewolking. Het uitzicht boven was geweldig. Jammer genoeg was het nog te fris voor de rock dassies. Toen we naar beneden gingen trokken ook de wolken boven het strand weg en werd het behoorlijk warm. Terug in de bus bleken de stoeltjes gloeiend heet te zijn.

Om een uur of één waren we terug bij ons appartement en we besloten daar lekker te blijven. Bikini aan en op ons balkon en in het zwembad. Broodje en een ijsje er bij, lekker hoor. Verschillende bewoners uit het appartement verzamelden zich bij de braai plaats en op het grasveld met eten. Er was ook een groep donkere Zuid Afrikaanse vrouwen die allemaal in jurkje op een kleed op het gras in de schaduw zaten en bij hen waren drie mannen.

Één van die mannen had waarschijnlijk al wat drank op en besloot in zijn jeans in het zwembad te springen. Hij kon alleen niet zwemmen en raakte volledig in paniek toen hij er achter kwam dat hij niet kon staan in het diepe gedeelte van het zwembad. Het duurde even voordat we allemaal door hadden dat hij niet gewoon idioot aan het doen was. En toen een oudere Engelsman hem wilde redden duwde hij de arme man in pure paniek steeds onder water. Uiteindelijk is Erik van het balkon afgesprongen en is een van zijn vrienden met zijn kleren aan in het water gesprongen om de man te redden. De vrouw van de Engelsman was woest dat haar man bijna verdronk, misschien ook wat overdreven, in zijn poging hem te redden en dan zij hij ook nog geen dank je wel. De groep vrienden verdween al gauw naar het appartement van de gene die op het complex woont (8 appartementen zijn permanent bewoond) en we hebben ze niet terug gezien. Het gras en het zwembad waren toen alleen voor ons en de Engelsen.

Tegen vieren begonnen wij langzaam aanstalten te maken om te douchen. Toen we tegen half zes bij het restaurant Beluga kwamen was het nog flink warm, maar in de loop van de avond koelde het toch steeds meer af. Toen we er aankwamen waren er misschien vijf tafels bezet, maar vanaf half zeven werd het drukker en drukker met gasten die veelal netjes gekleed binnen kwamen. Ook wij hadden ons best gedaan om er netjes uit te zien. Ook zag je gasten waarvan de dames keurig in jurk en hakken kwamen en de mannen in shorts met t- shirt, heel apart.

Het feit dat de meeste mensen zich in het net hulden voor hun kerstdiner was nog hetgeen ons vandaag het meest een kerst gevoel gaf verder had het elke willekeurige andere dag kunnen zijn. Kerstbomen zien je hier amper. We hebben 1 echte boom gezien; een spar met van de lange naalden. Ook zie je dat mensen elkaar op zoeken en opstraat en bij het strand zie je mensen die eten meebrengen, dus wel samen eten, maar zo n de zon voelt het niet als kerst. Op de tafelberg vanmorgen deelden een kerstman en een fee chocolaatjes en wensstof uit, dat was ook meteen de enige kerstman die we deze dagen hebben gezien.

We hebben wederom heerlijk gegeten Gilles heeft na gisteren een hap springbok geproefd te hebben, vandaag struisvogel geproefd. Hij vond het vooral stoer denk ik, maar de visschotel was nog een stap te ver om te proeven. Tegen achten reden we weer huiswaarts en omdat de zon net onderging zijn we nog even doorgereden op Kloof Road naar een uitkijkpunt over zee en de 12 apostelen bergen, waar we een zeer spectaculaire zonsondergang zagen, na een glaasje cointreau waren we allemaal toch wel flink lui en zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan.