Dag 22 Koh Samui - Khao Sok
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
03 Augustus 2019 | Thailand, Kui Buri
3 augustus 2019
Koh Samui - Khao Sok
We ontbijten om acht uur . We willen op tijd weg want het weer ziet er wederom niet best uit. In de buurt van Hanoi, Vietnam ligt tropische storm WIPHA die in het noorden van Thailand morgen of overmorgen aan land komt en hier in het Zuiden regen geeft. Met het vele water en de wind die we hebben willen we de boot van elf uur niet missen doordat we ergens voor om moeten rijden. Ook is het zaterdag en dan gaan er blijkbaar veel locals naar het vaste land.
Als we de villa verlaten en de trap af gaan naar de auto, schrikken we enorm. Als Grietje op de laatste trede van de trap is, breekt de leuning af en valt ze. Gelukkig zegt ze nergens pijn te voelen en met wat hulp komt ze weer in de benen en kunnen we weg.
Onderweg begint het te spoelen van de regen en er lopen beekjes water over de weg. We rijden heel rustig, maar zijn toch al ruim op tijd bij de pier. Om twintig over negen staan we er al. Een mannetje zet ons eerst apart omdat we pas om 11 uur een reservering hebben. Dan mogen we toch aansluiten en door naar de pier. Hier komen we in rij 1 terecht. Als de melding komt dat de 10 uur boot vol is en de volgende om 10.30 uur komt, gaat Renée toch maar eens vragen of we daar niet op mee kunnen. De dame bij de kaartjes balie verteld dat ik bij haar baas moet zijn. Buiten staat vier man die regelt welke auto wanneer aan boord mag. Ze lijken het niet goed te begrijpen en zeggen dat we de 11 uur boot hebben. Wat wissel handgebaren en wijzen op de lijst van de 10.30 uur boot levert uit eindelijk het antwoord op dat die boot ook vol is. Prima. We smeren broodjes voor straks aan boord en als we net klaar zijn, wenkt één van de mannetjes dat we toch mee mogen op de 10.30 uur boot. Super. Dus snel iedereen van boord behalve Erik die met de auto gaat.
Op de boot zijn al veel plekken bezet, dus we zitten kriskras verdeelt. De zee is zeker in de buurt van Koh Samui best onrustig, maar nog goed te doen. Hoe dichter we wij het vaste land komen, hoe rustiger de zee wordt en eenmaal aan land, blijkt dat het weer hier echt heel anders is. Geen wind en dertig graden. Wel bewolkt, maar geen enkel teken vsn de storm waarin we zijn vertrokken.
Als we richting Rajaprabha Dam rijden, zie we het laatste uur op iedere zijweg, U- turn en oprit een pillon en een politieagent staan. In het begin staan ze druk te praten in de walkie talkie. Als we verder rijden zit men te wachten in de auto of op stoelen. Ook staan er heel veel Thaise en oranje vlaggen langs de weg. Later horen we van onze gids dat de prinses op werkbezoek is en vanaf het vliegveld in Surat Thani naar de Dam is gekomen en dus vlak achter ons aan is gekomen. Bij het viewpoint van de dam staan 3 helikopters klaar en nog meer agenten.
In de eerste mail van de organisatie stond dat we naar de pier moesten in de tweede dat we naar de eerste gate moesten waar we de toegangskaartjes voor het park moeten kopen. Bij de eerste controlepost aangekomen appen we de organisatie. Men zegt doorrijden. Dan komen we bij de golf course, niet goed. We gaan naar het viewpoint en het powercenter van de dam. Niet goed. Zien een bootterminal horen niets. Gaan terug naar het viewpoint bij de helicopters niet goed. Terug naar de golfcourse omdat daar reservation en information staat. Maar dat is om te golven. Dan nog verder naar de camp en office area. Uiteindelijk blijven we daar 20 minuten wachten tot de gids bij ons komt met zijn auto. En precies een uur later zijn we terug bij de bootramp waar we ook al eerder waren en moeten nog iets verder door. Uiteindelijk zien we ook een bordje visitor centre. Het zou handig zijn als ze dat ook bij de ingang neer zouden zetten in het Engels.
We kopen toegangskaartjes voor het park en gaan dan naar de boot. Het blijkt een open longtail boot te zijn en houten bankjes. Het water staat enorm laag . Dus we moeten een lange trap zonder leuning af en als die afgelopen is een stuks schuin zand af voor we op de vlonder zijn. Later horen we dat het de laatste maanden heel weinig geregend heeft (dit is het natste stukje Thailand), maar dat in januari het water nog tot aan de bovenste trap trede stond. Het is haast niet voor te stellen.
Met hulp komen we allemaal aan boord. Jan die niet kan zwemmen, vindt het allemaal maar eng. Eenmaal in het zwemvest, wordt hij wat rustiger. Het water op het meer is 100 meter diep. In 1980 hebben ze dd stuwdam gebouwd en een heel dorp verplaatst en in 1987 zijn ze gestopt met het doorlaten van water, wat geresulteerd heeft in dit enorme stuwmeer. 90% van dd jungle is hierdoor verdwenen. Het is tegelijkertijd wel een heel bijzonder stukje natuur geworden. Uitstekende rotsen, begroeid met bossen. De uitzichten zijn vaak prachtig.
Onderweg passeren we 3 drijvende hotels voor we bij dd onze komen. We krijgen twee vierpersoons kamers direct naast het restaurant. Maar om daar te komen moeten we over drijvende vlonders lopen zonder armleuning. Voor de huisjes staat een bankje waar Jan en Grietje gaan zitten met een biertje terwijl de rest gaat kajakken in de kajaks die voor de huisjes liggen. Zwemvest aan want het water is ook hier zo’n 30 meter diep. De kajak van Erik en Gilles blijkt vol wTer te zitten en valt al snel om. Veel hilariteit en maar een andere pakken. Het water is verbazingwekkend warm.
Om half zeven gaan we aan tafel. Rijst, een hele grote gebakken vis met zoetzure chilisaus, omelet, curry met kip en zoete aardappel, roergebakken groenten met garnalen en vier verschillende soorten fruit; mangosteen, rambutan, ananas en watermeloen. We krijgen er water bij, maar er is ook frisdrank en bier te krijgen tegen betaling. Het eten is erg smakelijk. Frédérique heeft hier rijst leren waarderen en schept een keer of vijf bij ook proeft ze ananas en Gilles vis. Wie weet lusten ze ooit nog eens iets anders dan aardappelen, vlees en groenten als ze groot zijn.
Na het eten is er koffie en thee en gaan we nog even met een drankje voor het hutje van Jan en Grietje zitten. Morgen om half zeven gaat het jonge spul dieren spotten. Jan en Grietje blijven liggen.
-
04 Augustus 2019 - 08:40
Roelie :
Wat een belevenis weer. Wat zullen we jullie verhalen missen. Goede terugreis.
Groetjes Aaltienus en Roelie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley