Dag 25: Jasper

Dag 25
14 augustus 2018
Jasper

Om kwart voor acht is het vandaag een stuk rustiger bij de bakker dan een half uur later gisteren. Het stokbrood ligt klaar en we bestellen ook weer voor morgen. We maken de laatste restjes ei, spek en pannenkoek op en gaan om tien over negen op pad. In tegenstelling tot de voorspelde bloedhete dag, is het erg koud en zwaar bewolkt. De bewolking is wederom rook van bosbranden honderden kilometers verderop waar de zon niet doorheen komt. Wat een geluk dat we gisteren al een deel van de Icefield Parkway gereden hebben toen we de immense bergen nog wel konden zien. Nu zien we zelfs geen contouren van bergen terwijl we weten dat ze er wel zijn.

We rijden naar Lake Maligne. Onderweg bij Medicine Lake heeft drie jaar geleden een enorme bosbrand gewoed. Je ziet nog amper groen alleen wat gras.
Bij Lake Maligne gaan we eerst koffie drinken. We hebben de hele weg enorm langzaam gereden, maar hebben afgezien van een paar hertjes geen dieren gezien. Na de koffie wandelen we met zijn vieren de Moose Lake trail. Als we bij Moose Lake komen horen we dat we een moose met 2 jongen net gemist hebben. Blijkbaar eten de moose graag waterplanten hier en zijn er meerdere die hier regelmatig komen eten. Ze duiken dan het meer in om de waterplanten te verschalken. Ze blijken af en aan naar het meer te gaan, dus als ze klaar met rusten zijn, komen ze weer terug om te eten. We wachten een half uur en gaan dan terug omdat Jan en Grietje op ons zitten te wachten in hef restaurant.

Ook op de terugweg zijn we net te last. Dit keer was er een moose naast de weg en als we omgekeerd zijn en uitgestapt zijn om te vragen waar men naar kijkt, ziet Renée nog net de billen van het dier over de berg richel verdwijnen. Ach het wordt vandaag zo’n net te laat dag.

Eenmaal terug bij ons huis eten we om half drie een broodje en sorteren we de bagage alvast voor de terugreis. Om vijf uur gaan Erik en Renée samen naar de Maligne Canyon om hier een stukje te wandelen. Het blijkt een tot vijftig meter diep uitgesleten kloof te zijn waar het water doorheen geperst wordt. De stenen zijn helemaal uitgesleten en er zijn diverse potholes en watervallen. Wat een natuurpracht. We lopen naar bridge 2, 3, 4 en 1 en gaan met de auto naar 5 maar daar is het gewoon een snelstromende rivier en is er geen canyon meer te zien. 6 slaan we dus maar over. Ook stoppen we bij de Sky trail. Hier staan enorm veel auto’s maar er staat nergens een beschrijving. Het blijkt een trail over de befgkam te zijn met diverse overnachtingscamps die eindigt bij Lake Maligne. Dat verklaart ook de vele lifters die we daar zagen. Zij moeten terug naar hun auto.

Dan rijden we over de 16 een stukje richting Edmonton. Van een ranger hebben we gehoord dat er in de buurt van Signal road een grizzly met 2 jongen loopt. Op weg er heen een flinke opstopping. Er staan elk langs de weg. Ook wij nemen foto’s en gaan weer op weg. Op Sjnal road rijden we achter een wildlife tour bus. Hij stopt vask maar we zien niets. Als hij keert rijden wij nog even door, maar we zien alleen ern eekhoorn en een muis. Als we terugrijden, staan er meerdere auto’s en wildlife tours stil. Een zwarte beer. We speuren wat we willen maar deze missen we op secondes. Weer net niet. Hij is in de bosjes verdwenen. Gezien het tijdstip goed om naar huis te gaan waar ze ons wel zo’n beetje terug zullen verwachten. Terug op de 16 weer een opstipping nu een andere groep elk die over zijn gestoken. Er staat nog 1 mannetje aan onze kant en die besluit recht voor onze auto over te steken. Gaaf wat een mooi beest.

Om half acht zijn we terug. De kids eten de laatste restjes broccoli en bloemkool en wij halen weer pizza’s bij de Jasper pizza place. Wijntje erbij. Lekker hoor. Wat vliegt de tijd toch. Er zijn al bijna 4 weken om en de tijd is voorbij gevlogen. Morgen onze laatste dag alweer.