Dag 21 Manuel Antonio . San José

Dag 21 Manuel Antonio . San José
31 augustus 2017

Renée begint de dag met 7 km rennen op de hardloopband in de gym. We zijn weer vroeg wakker, hopelijk helpt dit om sneller het tijdsverschil te overbruggen als we weer thuis zijn. Het ontbijt was een teleurstelling voor de kids. De wafels waren taai en de perzikvla stond niet op het buffet. Bij navraag bij de keuken bleek het op te zijn. En dus hebben we Gilles beloofd dat als er eieren zijn in Nederland, we zondagochtend wafels gaan maken. Dat wordt zaterdag bloem boter gist en eieren kopen en citroenvla voor Diek. Het ontbijt is overigens heel goed hier als je maar van patisserie, fruit en eieren houdt. Na het ontbijt zijn we tot kwart over tien bij het zwembad geweest. De zon brak door en al gauw was het weer bloedheet.

Om elf uur moeten we uitgecheckt zijn. Na een snelle douche laten we de bagage met een golfkarretje ophalen. De bestuurder vraagt of we een luiaard willen zien. Op de vierde verdieping van een ander gebouw hangt een luiaard in het zicht en dus gaan we met hem mee de lift in en zien een tweevingerige luiaard die een jong lijkt te hebben. Jammergenoeg is hij naar een lagere tak verplaatst, waardoor we iets minder zicht hebben. Dan snel uitchecken. Dit hotel, Parador, was na Nammbu het tweede beste hotel van de vakantie en dan komt Atenal Manoa. We concluderen dat we qua uitzicht minimaal 5 prachtige accommodaties hebben gehad.

We rijden vandaag terug naar San José. We doen de hele reis al een spelletje; roze bus (of auto) Je hebt hier knalroze lijnbussen en het is jongens tegen de meisjes. De meiden maken een achterstand van vijf goed, met de vele bussen die we vandaag zien. In San José echter spotten de jongens er nog eentje. Nog 1 ochtend om de stand gelijk te trekken.

Bij de brug over de Tarcoles Rivier stoppen we. We hadden beter aan de overkant bij de restaurants en winkels kunnen stoppen, dat was dichter bij de rivier. Nu lopen we dd hele brug over een smalle stoep terwijl het verkeer voorbij raast. Eenmaal bij de rivier liggen er minstens 20 dikke vette krokodillen in het water. Ook ligt er een zoutwater croq bij.blijkbaar worden ze gevoerd. Erik haalt de auto terwijl de rest doorloopt naar pops voor een schepijsje. Een landelijk opererende ijszaak die we op veel plaatsen tegenkomen en die lekker ijs heeft. Elk ijsje wordt gewogen zodat je altijd genoeg ijs krijgt. Raar systeem.

In San José rijden we weer over de 27 tolweg. Toen we uit Monteverde kwamen reden we hier ook langs. Stom genoeg rijden verkeerd bij ons hotel en moeten we wachten op de volgende afslag en weer keren. We komen bij de McDonald's aan de overkant van de weg weer van de snelweg af en zien dat er een loopbrug vanaf het Hardrock Café dat naast ons hotel ligt, naartoe leidt. Onderweg heeft grietje via de app verslag gedaan van de teleurstellen voetbal wedstrijd tegen Frankrijk. Het bereik was vaak belabberd met de laatste Mb's op onze Costa Ricaanse telefoonkaart ( radio 1 of het internet lukte niet, alleen app) maar dat kwalificatie ver weg is, krijgen we goed mee.

We checken in bij het Wyndham Herradura en bij de incheck balie ontmoeten we twee Amerikanen die via Houston gisteren naar huis hadden moeten vliegen, maar omdat het vliegveld vanwege orkaan Harvey gesloten is, kunnen ze hier in elk geval tot en met zondag niet weg. We zijn ook Nederlanders tegengekomen die deze week via Houston terug zouden vliegen en we vragen ons af of ze wel thuis gekomen zijn.

Erik gaat de auto wat schoonmaken van binnen en de rest gaat zwemmen. Er zijn 5 zwembaden, maar het stelt allemaal niet zo veel voor en het water is erg fris. Als het begint te regenen gaan we terug naar dd kamer. De kids duiken in de jacuzzi. Met shampoo wordt het een hele foam party en ze zijn niet uit de jacuzzi weg te slaan.

Uiteindelijk is het wel klaar en kleden we ons aan voor een wandeling naar de Mac. De kids eten lekker en spelen in het uitgebreide speelparadijs. Vanaf de Mac lopen we via het Hardrock Café naar Sakura, het Japanse restaurant naast ons hotel, waar wij voor sushi en ander lekkers gaan. Eerlijk verdeeld zo. Het eten is heerlijk. We betalen met onze laatste colonnes en houden nog zo'n 15 euro over voor op het vliegveld. Tegen half acht zijn we terug bij het hotel en we pakken we de laatste dingen in. We hebben ruimte over, de oude rugzak laten we hier. Morgen om kwart voor twaalf vliegen we naar Panama Stad en eerst moet de auto ook nog terug naar Budget/Apex. Ergens tussen negen en half tien willen we richting vliegveld.