Dag 10 Rincon de la Vieja - Sàmara/ Playa Carillo
Blijf op de hoogte en volg Renée Pol
18 Augustus 2017 | Costa Rica, Sámara
Dag 10 Rincon de la Vieja - Samara
18 augustus 2017
Omdat we vanmorgen eerst de Las Pailas trail willen wandelen bij de Rincon de la Vieja vulkaan en dit nog 2 uurtijden is omdat we aan de verkeerde kant van de vulkaan zitten, zitten we om 7 uur aan het ontbijt. De auto is al ingepakt en na een dikke pannenkoek en een bordje fruit rijden we weg. Onze eerste stop is de mevrouw die benzine verkoopt, dan kunnen we rechtstreeks naar het Las Pailas Ranger Station en hoeven we niet eerst naar Libéria om te tanken. Zd vertelt echter dat we alles gisteren al op hebben gemaakt.
De weg die we rijden is iets beter dan die van gisteren en we zien verschillende blauwe morpho vlinders de grootste vlinder die bestaat. Na een tijdje wordt de weg een asfaltweg en schieten we lekker op. In Libéria ontdekken we de Mac, KFC, Subway en Burger King bij het tankstation in de buurt en we beloven de kids lunch naar keuze als ze niet zeuren tijdens de wandeling.
De wandeling zelf is leuk. We lopen hem tegen de aangegeven richting in (met de wijzers van de klok mee) zoals we uit andere reisverslagen hebben gelezen, maar blijkbaar heeft het park de wandelrichting veranderd en komen we eerst in het bos en dan in het open gedeelte. Echter zwaar is de wandeling helemaal niet. Doordat we hem andersom lopen stuiten we op een groep Nederlanders met kinderen, waarschijnlijk Djoser of Baobab die in het bos staan te turen. Ze vertellen dat ze een grote hamster hebben gezien. En even later zien wij die ook. Het is een Agouti. Die hadden we nog niet gezien. Als we nu andersom waren gelopen hadden we de Agouti niet gezien. Verder zien we een waterval, kokend water, pruttelende blubber, stoomputten met gekleurde afzettingen, gekleurd water en overal ruikt het naar zwavel of naar vieze scheetjes volgens Frédérique. Verder zien we heel veel hagedissen, blauwe morpho's en andere vlinders in alle kleuren en een leguaan.
Halverwege laat Renée Frédérique's hand vijf tellen los op het netjes aangelegde maar vol losse keien liggende pad en ze valt prompt. Bloed op de knie bloed op de arm en zere handen en tranen natuurlijk. 'Mama ik mag nu toch wel zeggen dat het pijn doet en toch MacDonalds krijgen?' Maar natuurlijk en dus rijden we na de wandeling waar we een kleine 2 uur over doen naar de Mac voor lunch.
Dan nog twee uur rijden naar Sàmara. Hier gaan we naar het infocenter waar we een snorkel en dolfijnen tocht boeken op een catemaran zondagochtend. Verder horen we dat het gisteren de laatste dag van de arribada is en dat we morgen in Ostional net zo veel schildpadden zullen zien als in Camaronal dat een half uurtje rijden is ipv de 1.40 uur die Ostional rijden is. We besluiten dan lekker bij Nammu Beachfront Bungalows te blijven. Helemaal als we daar aankomen en zien hoe geweldig mooi het complex is en hoe luxe en groot de kamers zijn. We hebben een kamer vlak naast het prachtige zwembad dat uitkijkt over zee. Het complex is anderhalf jaar oud. De kinderen duiken meteen het zwembad in en wij volgen als we de bagage wat opgeruimd hebben. We bestellen cocktails tijdens hef happy hour, maken een praatje met 2 Amerikanen en genieten van de luxe.
Het avondeten moet erg duur zijn bij het restaurant hier. Ontbijt is al $20 p.p. Dus dat geloven we wel en dus wandelen Erik en Renée naar het restaurant 100 meter buiten de poort van het complex voor een pizza frites en hamburger. Niet duur en erg lekker. We eten op onze kamer voor de tv waar we Bayern München zien spelen.
18 augustus 2017
Omdat we vanmorgen eerst de Las Pailas trail willen wandelen bij de Rincon de la Vieja vulkaan en dit nog 2 uurtijden is omdat we aan de verkeerde kant van de vulkaan zitten, zitten we om 7 uur aan het ontbijt. De auto is al ingepakt en na een dikke pannenkoek en een bordje fruit rijden we weg. Onze eerste stop is de mevrouw die benzine verkoopt, dan kunnen we rechtstreeks naar het Las Pailas Ranger Station en hoeven we niet eerst naar Libéria om te tanken. Zd vertelt echter dat we alles gisteren al op hebben gemaakt.
De weg die we rijden is iets beter dan die van gisteren en we zien verschillende blauwe morpho vlinders de grootste vlinder die bestaat. Na een tijdje wordt de weg een asfaltweg en schieten we lekker op. In Libéria ontdekken we de Mac, KFC, Subway en Burger King bij het tankstation in de buurt en we beloven de kids lunch naar keuze als ze niet zeuren tijdens de wandeling.
De wandeling zelf is leuk. We lopen hem tegen de aangegeven richting in (met de wijzers van de klok mee) zoals we uit andere reisverslagen hebben gelezen, maar blijkbaar heeft het park de wandelrichting veranderd en komen we eerst in het bos en dan in het open gedeelte. Echter zwaar is de wandeling helemaal niet. Doordat we hem andersom lopen stuiten we op een groep Nederlanders met kinderen, waarschijnlijk Djoser of Baobab die in het bos staan te turen. Ze vertellen dat ze een grote hamster hebben gezien. En even later zien wij die ook. Het is een Agouti. Die hadden we nog niet gezien. Als we nu andersom waren gelopen hadden we de Agouti niet gezien. Verder zien we een waterval, kokend water, pruttelende blubber, stoomputten met gekleurde afzettingen, gekleurd water en overal ruikt het naar zwavel of naar vieze scheetjes volgens Frédérique. Verder zien we heel veel hagedissen, blauwe morpho's en andere vlinders in alle kleuren en een leguaan.
Halverwege laat Renée Frédérique's hand vijf tellen los op het netjes aangelegde maar vol losse keien liggende pad en ze valt prompt. Bloed op de knie bloed op de arm en zere handen en tranen natuurlijk. 'Mama ik mag nu toch wel zeggen dat het pijn doet en toch MacDonalds krijgen?' Maar natuurlijk en dus rijden we na de wandeling waar we een kleine 2 uur over doen naar de Mac voor lunch.
Dan nog twee uur rijden naar Sàmara. Hier gaan we naar het infocenter waar we een snorkel en dolfijnen tocht boeken op een catemaran zondagochtend. Verder horen we dat het gisteren de laatste dag van de arribada is en dat we morgen in Ostional net zo veel schildpadden zullen zien als in Camaronal dat een half uurtje rijden is ipv de 1.40 uur die Ostional rijden is. We besluiten dan lekker bij Nammu Beachfront Bungalows te blijven. Helemaal als we daar aankomen en zien hoe geweldig mooi het complex is en hoe luxe en groot de kamers zijn. We hebben een kamer vlak naast het prachtige zwembad dat uitkijkt over zee. Het complex is anderhalf jaar oud. De kinderen duiken meteen het zwembad in en wij volgen als we de bagage wat opgeruimd hebben. We bestellen cocktails tijdens hef happy hour, maken een praatje met 2 Amerikanen en genieten van de luxe.
Het avondeten moet erg duur zijn bij het restaurant hier. Ontbijt is al $20 p.p. Dus dat geloven we wel en dus wandelen Erik en Renée naar het restaurant 100 meter buiten de poort van het complex voor een pizza frites en hamburger. Niet duur en erg lekker. We eten op onze kamer voor de tv waar we Bayern München zien spelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
