Dag 22, 23 en 24 Waikal en de terugvlucht

Dag 22
Vrijdag 24 juli
Anuradhapura - Waikal

Om negen uur gaan we na een ontbijt van eieren met toast en pannenkoeken weer op pad. De keuken in ons hotel was prima. De reis vandaag voert door een gebied waarin je de rijkdom ziet toenemen naarmate je dichter bij Colombo komt. Eerst zitten we heel lang tussen de rijstvelden. Ook zie je heel veel mensen met winkeltjes aan huis. Men verkoopt er warme maïskolven en fruit langs de weg in stalletjes. Als we Puttalam voorbij zijn worden het kokospalmen plantages. Overal staan de enorme palmbomen in het landschap soms met cashewnotenbomen er tussen. In Chilaw bezoeken we eerst een vismarkt. Overal liggen visjes op maat gesorteerd te drogen op kleden en op de markt zelf probeert iedereen zijn waar groot en klein aan de man te brengen. Het stinkt er flink, maar men gooit steeds vers zeewater over de vis heen, de markt is aan het water waardoor het nog meevalt en de vis redelijk vers blijft.

Daarna rijden we naar de Hindu tempel Muneswaram. Jan, Erik en Renée gaan naar de tempel. Een man legt ons uit dat we een schaal fruit kunnen offeren die we daarna of zelf op kunnen eten of kunnen delen met de armen die buiten zitten. We kopen een schaal fruit en gaan op blote voeten de tempel in. We komen eerst langs de desk voor donaties die we overslaan. Dan lopen we naar de rij voor de priester. Hij pakt de schalen fruit aan vraagt naar je naam en begint dan met allemaal opzeggingen terwijl de gelovigen gaan bidden. Als hij uiteindelijk terug komt heeft hij er wat afgenomen en de bloemen en wierookstokjes achtergehouden. Dan komt hij terug met kaarsvuur waaraan men de handen warmt en aan het gezicht wrijft en dan zet hij een as stip op het hoofd van hen die een offer brengen en geeft je het fruit weer terug. Als wij aan de beurt zijn duurt het proces een stuk korter en slaat hij het vuur over, prima. Wel krijgen we een stip. Ook fluistert hij ons toe dat we geld moeten geven. Wij hadden namelijk geen donatie briefje. We negeren hem en gaan verder.

De tempel zelf is en wirwar van allemaal schrijntjes, beelden en kleine tempeltjes. Eenmaal buiten delen we het fruit eerst met de kinderen, Grietje en Nihal. De rest gaat naar de armen die ons niet bedanken, maar meteen bedelen om geld. Buiten lopen allemaal koeien die Renée, die het fruit uitdeelt, achtervolgen. Als ze eentje een stukje ananas hart voert, besluit hij dat het in onze bus ook interessant is en hij steekt zijn kop naar binnen. Dit leidt tot grote hilariteit. Een van de armen slaat het dier met een schop voor de billen waarop het verdwijnt. We stappen vlug weer in de auto en maken nog een foto stop voor een Devali tempel.

We zijn nu vlak bij Waikal waar ons laatste hotel is en waar we ook afscheid moeten nemen van Nihal. Als we een Pizza Hut zien, vragen we hem te stoppen voor de lunch en nemen Nihal mee naar binnen. Nihal is vandaag volledig uit zijn doen. Hij kreeg vanmorgen telefoon dat de buurman aangifte tegen hem gedaan had voor het ingooien van een raam op 6 juli. Toen was hij al met ons op stap. Later belt ook de politie om aan te geven dat hij een verklaring van ons nodig heeft. De hele dag rinkelt zijn telefoon. Bij de Pizza Hut stellen we een verklaring op. Ook spreken we af een foto te maken van ons met Nihal en hem deze toe te mailen. We bestellen een aantal pizza's en bij gebrek aan frites eten de kinderen twee softijsjes. Wat overblijft aan pizza geven we Nihal mee voor de 3 uur durende busreis naar huis, maar hij geeft aan het te bewaren voor zijn kinderen die geen pizza kennen. Wat toch een andere wereld.

Eenmaal bij Ranweli Holiday Village blijkt het Hotel op een eiland te liggen en moeten we met een pondje over. Een man duwt het pondje met een lange stok over de rivier. De pond is net op weg naar de overkant dus volop tijd voor een foto en afscheid van Nihal, die zeer geëmotioneerd is. Hij geeft aan ons nooit te zullen vergeten en vooral met het afscheid van Grietje heeft hij het zwaar.
We geven hem wat over is van onze drank, eten, wasmidel en andere spullen en Gilles voetbal krijgt hij mee voor zijn kleinzoon. Ook hebben we nog een buttercake voor hem gekocht omdat hij daar tijdens de reis steeds zo van genoot en natuurlijk krijgt hij een flinke fooi voor de 20 dagen die hij bij ons is geweest.

De pond is er inmiddels en we installeren Grietje bij gebrek aan een zitplaats op de pond boven op twee tassen. Het aspect pond had Renée over het hoofd gezien bij het boeken van dit resort. We worden enthousiast uitgezwaaid door Nihal. Eenmaal aan de overkant heisteren we Grietje van de pond op het platform, wat nogal een grote stap is en dan moet ze nog zo'n 150 meter naar de receptie lopen. Als we daar onze sleutels krijgen en achter de bell boy aan naar onze kamers lopen, volgt bocht na bocht en raken we steeds verder van de receptie weg. Het zijn allemaal kleine huisjes en we komen op het einde van het terrein uit. Als blijkt dat we voor de kamer ook nog eens de nodige traptreden af moeten, gaat Renée terug naar de receptie. Dit wordt niets met Grietje. Gelukkig staat op de reservering dat één van ons erg slecht ter been is en we om die reden kamers op de begane grond zonder traptreden willen. Dit heeft men over het hoofd gezien, maar men is volgeboekt. Terwijl Grietje op een muurtje zit te wachten, gaat men op zoek naar oplossing. Na een half uur is die gevonden in twee kamers direct naast de receptie zonder trappetjes met een tussenduur. Het ruikt er wel erg muf, maar dat nemen we op de koop toe.

Snel trekken we de badkleding aan en gaan naar het zwembad dat nu ook vlakbij zit en prachtig is gelegen aan de zee. Zelfs Grietje komt naar het zwembad en we genieten nog een paar uur van zon, zwembad en lekkere drankjes.

Morgen is de vakantie voorbij en vliegen we naar huis, dus pakken we de tassen in en gooien de koeltas, een handtas en een boodschappentas weg die onderweg gescheurd zijn. Ook twee tassen op wieltjes zijn kapot, maar met ducktape moeten ze het nog doen tot we terug in Nederland zijn, dan kunnen deze ook weg.

We eten a la carte in de bar. Het buffet is na de Pizza Hut wat te veel van het goede. De bestelde noodles en nasi zijn echter wel erg heet gekruid en branden in onze mond. Dan naar bed voor onze laatste nacht in Sri Lanka.


Dag 23 en 24
Zaterdag 25 juli en zondag 26 juli
Waikal - Colombo Airport - Dubai - Frankfurt - Meppel

Om een uur of acht wordt iedereen langzaam wakker. We pakken de laatste spullen in en gaan naar het ontbijtbuffet. Gilles heeft geluk; ook hier zijn wafels. Na het ontbijt gaan we naar de gratis waterfiets, kajak en kano's voor gasten. Gisteren waren we hier ook al, maar toen waren ze dicht. Nu geeft men aan dat de waterfiets stuk is en er is maar 1 kayak. Dat wordt dus niets met 4 man en dus gaan we naar het zwembad. Jan en Grietje komen ook. Om een uur of elf besluiten we de tassen vlak bij onze ligstoelen neer te zetten zodat we er zicht op hebben en we checken uit.

In de palmbomen boven ons hoofd is een man palmhoning aan het oogsten. Hij klimt hiervoor zonder zekering boven in de palmboom en gaat via twee touwen, die de toppen van de bomen verbinden, van boom naar boom om de potten te legen waarin de honing drupt. Vlak bij ons klimt hij weer uit de boom. Omdat we pas om twee uur weggaan, genieten we nog heerlijk een paar uur van de zon en het zwembad. Als we patat voor de lunch bestellen krijgen we bezoek van een wel hele brutale eekhoorn. Het dier kruipt op ons om ook maar een frietje te pakken te krijgen. Frédérique maakt er een sport van om hem weg te jagen. Op de zee achter het zwembad varen tientallen dhows die uitvaren om te vissen.

Om kwart voor twee douchen we bij het zwembad en kleden ons om. Om kwart over twee staan we aan de overkant van de rivier, waar Shehan ons op staat te wachten. We betalen de hem de andere helft van het overeengekomen bedrag voor de auto met chauffeur en brandstof gedurende onze vakantie en dan zijn we op het vliegveld. We checken in, gaan door de douane, jan mag ditmaal zonder problemen het land uit en nemen nog een whopper bij de Burger King voor we aan boord stappen. Vreemd genoeg mogen we ons drinken gewoon mee nemen door alle controles heen.

Tijdens de vlucht naar Dubai kijken Erik en de kinderen films terwijl de rest wat kletst en rust. Eenmaal in Dubai hebben we weer geen slurf om uit te stappen. Grietje wijst het aanbod voor de lift af en gaat zelf de trap af en de bus in. Na een kwartier rijden over het vliegveld zijn we bij de terminal, waar we weer door de controles moeten. Grietje wordt er uit gepikt omdat het poortje afgaat. Waar je bij ons gewoon gefouilleerd wordt, zijn er hier hokjes waar je in moet. Zal wel door de vele boerka's komen. We gaan in de terminal op een aantal comfortabele stoelen en met been ondersteuning zitten om de komende bijna zes uur door te brengen. We hebben een overstaptijd van 7 uur. We liggen wat, proberen te slapen. Gilles speelt zwarte wieven met Grietje, terwijl de rest slaapt. Bekijken de vele vrouwen in zwarte boerka's die hier rondlopen en doden de tijd met kletsen. Het gaat best snel voorbij. Wel is het koud door de airco. Buiten is het bijna 40 graden midden in de nacht, maar in de terminal is het nog flink fris.

Uiteindelijk lopen we via de Hagen Dasz, waar we chocolade croissants en wat te drinken kopen, naar de gate. Al gauw mogen we naar binnen en niet lang daarna mogen we aan boord voor de dik 6 uur naar Frankfurt. Ditmaal slaapt ook Gilles een deel van de tijd, terwijl Frédérique die in Dubai flink geslapen heeft, alle Disney klassiekers die het entertainment systeem in het Nederlands aanbiedt, bekijkt.

Eenmaal in Frankfurt zijn we heel vlot door de douane en ook de bagage rolt al vlot van de band. De parkeergarage zit vlak naast de uitgang bij de bagageband waardoor er maar weinig tijd zit tussen het moment dat we uit het vliegtuig stappen en we weer in de auto zitten. Wat een ideaal vliegveld. De terugreis valt een beetje tegen doordat de snelweg bij Keulen is afgesloten en we daardoor anderhalf uur verliezen in de file en met de omleiding. Als we uiteindelijk thuis komen is George er om ons te verwelkomen. Wederom is er een geweldige vakantie te einde.