Dag 9, 10 en 11 Nuwara Eliya en Kandy

Dag 9
Zaterdag 11 juli 2015
Uda Walawe - Nuwara Eliya

We hebben besloten om om acht uur te vertrekken om op tijd in Ella te zijn. Onderweg komen we langs de Ravanna waterval. We moeten grotendeels bergopwaarts en zien dat de bevolking rijker is en in grotere huizen leeft. Eenmaal in Ella rijden we naar een uitkijkpunt waar je een mooi uitzicht hebt op de Ella Gap een opening tussen de bergen waardoor je ver kunt kijken met met links little Adams Peak. Dan naar het treinstation. Er blijkt maar 5x per dag een trein te gaan naar Nuwara Eliya. Om 7, 9, 11,12 en 19 uur. Om 11 uur is er een tweede en derde klasse coupé en om 12 uur een derde klasse coupé. Er zijn veel buitenlanders op het station. Wij besluiten eerst nog wat te gaan drinken en de twaalf uur trein te nemen.

Bij een restaurantje drinken we thee en eten een pannenkoek en gaan dan terug naar het station. Daar blijkt dat we als echte buitenlanders hebben geredeneerd dat de trein van elf uur er net zo lang over doet als de trein van 12 uur. Dit is niet het geval. Hij doet er 6 ipv 3 uur over omdat hij onderweg stilstaat. Dat is geen optie. Het was ook al verdacht rustig t.o.v. Een uur eerder. Ontzettend jammer dat we de rit door de theeplantages missen. We stappen bij Nihal in de auto en gaan op weg naar Nuwara Eliya. De rit in de auto voert langs dorpjes over heuvels, maar we zien amper thee. Als we in Nuwara Eliya aankomen zijn de huizen groot en brits koloniaals qua vormgeving. Ze noemen het terecht klein Engeland. En dat geldt ook voor het weer want het regent er flink.

Dit keer hebben we geen hotel maar een appartement; Jumeriah Grand Appartments. Het ligt in een groot appartementen complex en is van binnen een beetje muffig van het vocht. De reden om voor een appartement te gaan was de wasmachine en de mogelijkheid om eens zelf te kunnen koken voor de kids. Het koken voor de kids wordt niet heel veel want we kopen ingrediënten voor pasta. Wel draait de wasmachine die ook een drogerfunctie heeft gedurende ons hele verblijf. Om vier uur maken we nog een ritje rond het meer met Nihal om wat meer van de koloniale huizen te kunnen zien. De avond brengen we lekker met zijn zessen in ons huis door.


Dag 10
Zondag 12 juli 2015
Nuwara Eliya - Kandy


Erik is de hele nacht in de weer geweest met de was. Maar uiteindelijk is alles schoon, maar ook droog. Vandaag al weer tien dagen onderweg. Wat vliegt de tijd toch. We ontbijten met eieren en spek en applewood jam. Een jam van witte appels die hier overal groeien. Om half tien gaan we weer op weg. Langs de kant van de weg staan overal groentestalletjes. Het aanbod is er enorm en ziet er prachtig uit. Bloemkool, rode bieten, witte kool, boerenkool, wortelen, prei, uien, rettich, aardappelen etc. Dit hadden we gisteren moeten hebben dan hadden de kids aardappelen, vlees en groente kunnen eten i.p.v. witte pasta met ketchup.

Naast de groente die op terrassen wordt verbouwd zien we ook thee. We rijden door enorme plantages. Omdat het zondag is wordt er weinig geplukt. Wel is het uitzicht geweldig. Dit is wat we gisteren ook van de treinreis hadden verwacht; heuvels vol thee. We stoppen bij de Ramboda Falls voor een prachtig uitzicht op de watervallen. Gilles is gebiologeerd door een slangenbezweerder die met een python, cobra en een aapje bij het uitkijkpunt staat. Hij blijft op gepaste afstand.


Bij de Glenloch plantage stoppen we voor een rondleiding door de fabriek, wat erg interessant is. We beginnen trap op dus ma gaat met Nihal thee drinken in het restaurant. Als blijkt dat boven alleen stap 1 van het proces, het 12 uur drogen van de blaadjes door grote waaiers plaatsvindt en we daarna naar beneden gaan, haalt Erik Grietje op. Na de rondleiding proeven we in het restaurant, met prachtig uitzicht op de theevelden, verschillende soorten thee en kopen natuurlijk ook de lekkerste soort.

De weg gaat verder naar beneden met vele haarspeldbochten. Langs de kant staan allemaal erg arme mensen bloemen te verkopen. Er is een jongen met anthuriums die extreem doorzet, hij holt meer dan anderhalve kilometer lang achter ons aan. Bij elke bocht weet hij binnen door te rennen en staat hij er weer met zijn bloemen. We krijgen steeds meer respect voor hem en spreken af dat als hij er bij de volgende bocht weer staat, we zullen stoppen. De bocht duurt wel erg lang en we verwachten hem nu niet meer te zien, maar tot onze grote verbazing staat hij er toch weer. Wat een volhouder. We geven hem geld en hij grijnst van oor tot oor. Met zo'n instelling komt hij er wel.

Als we Kandy naderen wordt het drukker. Eenmaal in de stad rijden we stapvoets door de drukke straten. Aan alles zie je dat het een grote stad is. We stoppen om een hapje te eten bij de Pizza Hut. Het restaurant is boven, maar het lukt ma om er te komen. Lekker om even westers te eten. Als we na de pizza terugkomen bij de auto, blijkt de temple of the tooth vlak achter het restaurant te liggen. Nou dat doen we dan een andere keer. Nu naar het Thilanka Hotel.

In verhouding een veel groter hotel dan onze vorige accommodaties. We hebben twee ruime moderne kamers naast elkaar met een balkon met een zitje. De kinderen willen zwemmen en dus gaan we een paar uur naar het zwembad. Naast ons liggen ook Nederlanders en 's avonds treffen we nog 3 Nederlandse gezinnen. Zoveel landgenoten op 1 plek hadden we nog niet gehad.

Na een douche wandelen we in de schemer met zijn vijven naar het meer. Het is er op plaatsen waar de stoep ontbreekt wel erg krap langs de weg waar het verkeer hard langs raast. Op de terugweg ontdekken we dat er ook een veiliger optie is, een trappetje voor de laatste 100 meter.
Terug bij het hotel gaan we wat drinken bij de zwembad bar. Erik en de kinderen halen Grietje op. Het is er modern en nieuw en er zitten alleen Nederlanders. Gilles en Frédérique zijn niet te houden zo vlak bij het zwembad en dus springen ze in ondergoed in het water en vermaken zich een uur met bommetjes, duiken en een bal in het verlichte zwembad. Omdat we om drie uur een pizza hebben gehad slaan we het zeer uitgebreide dinerbuffet over. Jan en de kids eten nog wel een broodje.


Dag 11
Maandag 13 juli 2015
Kandy

Vandaag hebben we een relaxt programma en dus schuiven we pas om half tien aan aan het zeer uitgebreide ontbijtbuffet. Gilles ontdekt dat jij wafels erg lekker vindt en eet er een flink aantal.
Na het ontbijt terug naar de kamer. Daar blijkt Jan's gehoorapparaat dat gisteren nat was geworden van het zweten in de warmte het nog steeds niet doet ondanks een uur in het droogkastje. Dat zou niet zo best zijn want dan hoort hij de rest van de vakantie bijna niets.

Jan gaat uiteindelijk met de kinderen naar het zwembad terwijl Erik en Renée naar de bekendste tempel van Sri Lanka gaan, de tempel waar een tand van boeda ligt die in zijn as gevonden is nadat hij gecremeerd is. Uit het hele land komen er mensen om lotus bloemen te offeren.

Bij de ingang blijkt Eriks broek net niet lang genoeg en dus kopen we een sarong. Eenmaal binnen legt een gids ons van alles uit. Driemaal daags om 5.30, 9.30 en 18.30 wordt er op drums gespeeld en komen de monniken binnen in het heilige der heiligen om de mediteren bij het dagobe gelijkende relikwie waarin de tand zit. Bezoekers kunnen dit rijk versierde ornament gedurende een uur door een deurtje van achter een hek aanschouwen. Terwijl wij er zijn komen de monniken weer naar buiten en gaat de deur op slot en wordt de sleutel met veel ceremonie weggedragen.

Ieder jaar zijn er gedurende 10 dagen processies waarop de tand op een olifant door de stad gedragen wordt. In de processie lopen 100 olifanten mee. De tempel heeft ook eigen olifanten. In een museum staat een opgezette olifant Radja die jarenlang drager van de tand was in processies.

Als we terugkomen liggen de kinderen nog steeds in het zwembad en dus volgen wij ook. We hebben om half twee met Nihal afgesproken. Hij brengt ons eerst naar een 2500 jaar oude rotstempel met weinig trappen zodat Grietje ook een tempel kan zien. Daarna gaan we naar een batik fabriek vanwaar we een prachtig uitzicht over de stad hebben. Wat een tijdrovend proces is het batikken. Met sommige schilderingen zijn de dames 4 maanden bezig. We kopen twee servetten en gaan dan naar een speeltuin bij het meer. Deze blijkt op maandagen dicht te zijn en dus weer door.

Eerst naar een juwelier die allerhande Sri Lankaanse edelstenen en sierraden met edelstenen verkoopt. Deze zit tegenover het hotel waar we om half vijf de Kandy zullen dansshow bekijken. De juwelier is enorm en op de eerste verdieping zijn bioscoopjes waar ze eerst een erg leuke film tonen over hoe edelstenen gewonnen worden. Als we er uit komen zien we dat het hoog tijd is om naar de overkant te gaan en dus geven we aan weer naar beneden te willen ipv naar boven naar de toonzalen. Dat vinden ze natuurlijk niet leuk, maar we wilden toch alleen maar kijken, niet kopen.

De Kandy dansers zijn leuk. Er worden dansen uit verschillende delen van het land opgevoerd met steeds een ander kostuum. De dansers worden begeleidt door 6 drummers. Hoogtepunt is de traditionele Kandy Ves dans. Daarna moeten we naar buiten waar vuur gespuwd wordt en over hete kooltjes wordt gelopen.
Als de show afgelopen is lopen we nog even binnen bij Sri Lanka's grootste houtbewerkingsbedrijf wat naast het hotel zit. Hier staan honderden olifanten, schaaktafeltjes maar ook geweldige tafels gemaakt van de wortels van de mahonie boom met een glasplaat er op. De meeste zijn verkocht in Europa en moeten verscheept worden. Een salontafel kost 1.300 euro inclusief verzending en verzekering.

Eenmaal terug bij het hotel doet Jans gehoorapparaat het nog steeds niet. Dat is wel erg klo€!
De kids gaan nog even zwemmen en daarna begeven we ons naar het enorm uitgebreide diner buffet. We eten natuurlijk veel meer dan we van plan waren. Voor de kinderen bestellen we patat, de curry en ander eten kan hun niet bekoren. Terug op de kamer is het half tien. Morgen om half zeven opstaan voor de trip naar Sigirya.