Krugerpark dagen 4, 5 en 6 - Reisverslag uit Skukuza, Zuid-Afrika van Renée Pol - WaarBenJij.nu Krugerpark dagen 4, 5 en 6 - Reisverslag uit Skukuza, Zuid-Afrika van Renée Pol - WaarBenJij.nu

Krugerpark dagen 4, 5 en 6

Blijf op de hoogte en volg Renée Pol

19 December 2012 | Zuid-Afrika, Skukuza

Dinsdag 18 december 2012
Skukuza

We zijn om kwart over vier opgestaan voor een vroege game drive te zuiden van Skukuza. De kinderen zijn ook nu weer wakker zodra we ze optillen en spotten direct volop mee. We nemen de H11 naar de S65 op deze weg hebben we vorig jaar parende luipaarden gezien. We zien nu weinig behalve vele impala's. Bij een waterhole horen we dat we twee neushoorns gemist hebben. Uiteindelijk zien we twee hyena's die voor onze auto gaan lopen en overal hun geurvlaggen plaatsen. Zo nu en dan stoppen ze even om wat te graven of om zich heen te kijken terwijl ze sproeien en dan lopen ze weer verder. Wij rijden stapvoets achter ze aan en vinden het toch we heel erg bijzonder dat we ze zo lang kunnen volgen. Honderden meters verder op besluiten ze dat ze het wel welletjes vinden en gaan in het struikgewas liggen. We maken plaats voor de auto achter ons en rijden door.

Op de H1-1 zien we diverse waterbokken en bij een koppie zien we twee klipspringers. De één staat op de rotsen alsof hij wil gaan springen. De kinderen tellen meerde keren voor hem af, maar er komt geen beweging in. De ander ligt op een hoge rots. Renée wilde nog graag naar een waterpoel, maar gezien het brandstofniveau rijden we toch maar terug naar Skukuza. Bij het Mathekenyane koppie rijden we omhoog voor een geweldig uitzicht over de bossen en vlaktes. Boven op het koppie zitten twee hoornraven die we van dichtbij kunnen fotograferen.

Terug in Skukuza gaan we eerst tanken en dan naar ons huisje voor een douche en ontbijt. Onderweg hadden we al brood, crackers, beleg en koffie bij ons. Maar nog even zitten en wat eten is wel lekker. Dan gaan we nog even een uurtje liggen terwijl Erik met de kinderen kleurt en letters oefent. Gilles doet meerdere slaappogingen maar dat wordt niets en ook het dreigement als je niet slaapt kun je vanavond niet mee werkt niet. Hij blijft wakker in bed liggen en dus staat hij op een gegeven moment maar weer op om zich bij Erik en zijn zusje te voegen.

Als we wakker worden is het zijn beurt om te liggen en na een tijdje gaan we naar de winkel voor kaartjes en naar de rivier. Op het platform van het restaurant gaan we zitten. Op de tegenoverliggende oever ligt een kudde van wel 50 buffels te drinken en te luieren. Een prachtig schouwspel. De bediening is erg langzaam, maar wij hebben de tijd. Het is heerlijk zo in het zonnetje. We bestellen koffie en thee, wafels met ijs, frites voor Diek en en magnum voor Gilles. Zo nu en dan vertrekt er een groepje buffels het bos weer in. uiteindelijk lopen we terug naar ons huisje dat naast de tuin bij de winkel ligt. We zien de hele dag de safari auto's vol dagjestoeristen stoppen voor lunch, ontbijt of een korte plasstop. Toen wij voor het eerst in het Krugerpark waren en buiten het park sliepen deden we precies hetzelfde. Ook onze safari auto stopte hier voor een ontbijt break.

Terug bij ons huisje slaapt Erik nog. Er lopen diverse blauwapen op het gras, maar onze koelkast is een kwartslag gedraaid waardoor de deur tegen een muurtje staat en ze de deur niet open kunnen krijgen en voor de kast staat een zware tafel. Later die middag komt er ook een wrattenzwijn voorbij. Best gevaarlijk zo'n beest, dus de kids even bij ons gehouden. We gebruiken de rest van de middag om ondermeer het eten voor te bereiden. Als we tot half zeven op game drive willen en de mannen om half acht moeten verzamelen voor hun nightdrive moeten we niet alles nog moeten koken. We eten babi ketjap (Conimex meegenomen :o)) met roerbakgroenten en nasi en de kinderen krijgen rijst met zoetzure saus. De pannen met eten zetten we in onze douche neer zodat ze straks niet leeg zijn. Alleen de groenten roerbakken we nog niet.

Tegen hal vijf uur stappen we weer in de auto voor een rondje langs de rivier. We beginnen me de H1-2 en de S83 Marula loop. In de boekjes staat of je hebt een geweldige drive met roofdieren of je ziet veel bos. Wij zien een buffel in de rivier, impala's en een nyala, toch weer een dier dat we nog niet gezien hadden en hoornraven. Dan via de H12 en de H4-1 en de diverse loops terug. We zien nog giraffes en meerkatjes.

Na het eten maken de mannen zich klaar voor hun nightdrive. Ze trekken een warme jas en een trui aan. Hun drive blijkt succesvoller te zijn dan die van de dames gisteren. Hun chauffeur rijdt hard waardoor hij veel kilometers maakt. Ze zien diverse olifanten, een black mamba die de straat over kronkelt, een stuk of vijf uilen, hazen, drie hyena's en een genetkat. Gilles valt na een uur in slaap bij opa op schoot. Ook niet zo verwonderlijk als je vanaf kwart over vier al wakker bent en dan heeft hij het nog lang volgehouden.

De kinderen zouden om en om bij opa en oma slapen maar daar komt het niet van en dus liggen ze samen in en éénpersoons bed. Wij drinken nog wat en delen de ervaringen. We spreken af de volgende dag rustig op te staan en dan de vertrekken en niet eerst nog een gamedrive te maken.


Woensdag 19 december 2012
Skukuza - Satara

We ontbijten met gebakken eieren met spek en een tosti voor Gilles. Frédérique krijgt haar dagelijkse pap met melk in een fles met daar doorheen haar malaria pilletje, maar het wordt steeds moeizamer om haar dat op te laten drinken. Gilles slikt zijn pilletjes iedere dag door met wat appelsap. Grote vent hoor.

Het is nog maar negen uur en we besluiten eerst richting de Orphen gate te rijden over de H11 en in het lage gras langs de S3 en S4 te zoeken naar dieren. We zien een enorme kudde gnoe's met heel veel jongen die bij elkaar liggen in een soort crèche onder toezicht van enkele moeders. Op de terugweg via de S1 en H11 nemen we de S42 naarLake Panic Hide. Een waterhole vol vogels waar je uit de auto mag en via een pad tussen hoge hekken door kom je bij een vogel observatie hut. Er ligt een kleine krokodil op de kant, er zijn wevervogeltjes en een aalscholver, maar gezien de enorme telelenzen aan de andere kant van de hut zit er een speciaal vogeltje aan die kant. Het is een rood diertje die wel wat op een papegaaitje lijkt. Als hij aan komt vliegen hoor je de camera's klikken en zoemen. We leggen het diertje ook vast en gaan verder. Twee uur later passeren we Skukuza Restcamp weer en we gaan nu echt op weg naar Satara. We nemen de H1-2. In het water zien we buffels. Verder langs deze weg bezoeken de vele waterholes langs deze weg; Montimahlie, Olifants, Leeupan en Silolweni. Dan nemen we de H10en zien neushoorns en verschillende eenzame olifanten. We willen lunchen bij de Orphendam en nemen de S32. Daar aangekomen blijken de broodjes tonijnsalade niet zo fris te ruiken en dus delen we met zijn vieren Eriks boterhammen met ham, tomaat, komkommer en ui.

Van de Orphendam nemen we de S35 en weer zien we olifanten en neushoorns, maar ook veel giraffes. Dan gaan we verder op de H1-3. We gaan naar de Mazithi waterhole waar een wrattenzwijntje in de blubber rolt en rijden dan door naar de southernmost Baobab boom. Zuid Afrika's zuidelijkst gelegen baobabboom. Ook nemen we nog de S86 N'waswitsintso loop en en zien daar weinig. Eenmaal weer op de H1-3 zien we een enorm kudde buffels langs de weg staan. Wel erg gaaf hoor zo dicht bij. Een aantal steken de weg over. Dan nog naar de Nkaya waterhole en dan zijn we om een uur of vijf in Satara. We hebben hier drie huisjes. Eentje in de A circle met keuken en BBQ vlak bij de receptie en het zwembad en twee een stuk verderop in de E circle naast elkaar met alleen een koelkast en terras tafels. Jan en Grietje nemen de uitvalsbasis bij het zwembad. We laden daar alle bagage uit.

Renée wil toch wel erg graag nog een uurtje op game drive en de rest wil ook wel mee. We gaan naar de H7 en willen naar de Girvana waterhole, maar daar zullen we niet aankomen. Na een blik op de nijlpaarden en een ommetje naar de Nsemani waterhole zien we de weg vol staan met auto's. Al gauw zien we de reden; leeuwen. We zien twee mannetjes en een leeuwin onze kant op komen lopen en in het gras gaan liggen. Later zien we dat ze een giraffe gedood hebben en dat er achteraf bij de giraffe die in de bosjes ligt nog meer leeuwinnen zitten. Wat een gaaf gezicht. De big five is compleet.
We moeten om half zeven in het kamp terug zijn en als de meeste auto's om keren sluiten ook wij in de rij auto's aan die in colonne terug naar Satara rijdt. Renée haalt nog wat boodschappen terwijl de rest langs de andere huisjes rijdt voor extra stoelen en dan gaan we weer naar het huisje van Jan en Grietje.

Terug bij ons huisje maken we pasta. De koelkast zit hier in een kooi met een slot. Het is inmiddels donder en er komt een invasie van vliegjes en sprinkhanen. Met de deet en de citronella ringen houden we het buiten uit. Als het tijd is om naar bed te gaan nemen Erik en Renée de auto naar hun huisje en raken de weg kwijt in het donker. Na twee rondjes langs de verkeerde huisje vinden ze hun eigen onderkomens. De kinderen zijn inmiddels op de achterbank in slaap gevallen en dus is de discussie wie er bij papa mag slapen er ook niet meer. Gilles gaat bij Erik en Diek bij Renée.

Donderdag 20 december 2012
Satara

We staan al om kwart over vier op voor een vroege game drive naar Olifantsrivier. De kinderen worden ook nu weer wakker en eenmaal bij Jan en Grietje is de koffie al klaar. We nemen thee, koffie en brood mee en gaan op weg. We beginnen op de H1-4 en slaan na een paar kilometer af naar de S90. Het landschap is hier vlak met vooral veel grasland en weinig bebossing. We zien de eerste twee uur dan ook geen impala's en geen giraffes.
Wel zien we een kleine trap en meerdere olifanten. Vooral in de verte zien in het achterland olifanten lopen. Omdat het hier vrijwel alleen gras is, kunnen we erg verkijken. We vinden het wel cheetah of leeuwen gebied, maar die zien we niet.
Dan treffen we een flinke kudde gnoe's er zijn ook weer diverse jongen bij die drinken bij hun moeders. Niet veel later spot Erik een jakhals. Ook die hadden we nog niet gezien. Het dier staat keurig stil voor de foto en verdwijnt dan tussen het gras. Een stukje verder staat er rechts naast de weg een secretarisvogel, het dier schrikt van ons en flappert de weg over, een idioot gezicht, om aan de andere kant van de weg weer neer te komen.

Langzaam komt er wat meer bebossing je merkt dat je dichter bij de Letaba en Olifantsrivieren komt, waardoor het allemaal minder dor wordt. we zien nu ook diverse mannetjes kudu's met enorme geweien. Dan ontwaren we een enorme vogel achter een bosje, het is een grote trap, als zijn pot en langer zon zijn zou hij niet eens zo heel veel kleiner zijn dan een struisvogel. Dan komen ook de eerste acacia bomen en dus zien we giraffes en na twee uur rijden zien we ook impala's dat is toch ook best bijzonder, want de enige garantie die je in het Krugerpark hebt is dat je zeker impala's zult zien en ook heel veel impala's.

We willen vlak achter Balule Camp de brug over, maar eenmaal bij de brug, blijkt deze afgesloten te zijn en dus moeten we een stuk terug over de S89 naar de H1-4 om de rivier over te steken. Op onze weg naar de brug komen we bij een kudde zebra's met jongen sommigen liggen andere staan en weer andere worden gezoogd. Wat een vertederende beestjes zijn het. Vol gens Frédérique kunnen we er wel eentje meenemen. Op de brug aangekomen zijn er allemaal mensen uit hun auto's gestapt. De kinderen vinden dat toch wel heel erg gevaarlijk. We zien alleen veel vogels, maar blijven in de auto. Via de H1-5 en de H8 komen bij we bij Olifantsrivier Restcamp.

Wat een mooi kamp zeg. Het ligt hoog op een heuvel met een fantastisch uitzicht over een bocht in de Olifantsrivier. Verschillende huisjes hebben ook dat uitzicht en het geheel oogt schoon en nieuw. We gaan naar het restaurant waar we om acht uur 's ochtends op het terras met uitzicht over de rivier zitten. Het is al boven de dertig graden en we lusten wel wat. En dus bestellen we allemaal wafels met vanille ijs. Ieder kamprestaurant heeft het zelfde menu en die wafels zijn wel erg lekker. We lijven een uurtje genieten van het uitzicht. Kopen een ijsje en een boekje voor de kinderen in de kampwinkel en stappen dan weer in de auto.

Op de sightings kaart zien we dat er langs de H1-4 een luipaard gezien, is we komen er langs dus wie weet is het er nog. Als we tussen de twee Ngotso waterholes rijden zien we voor ons olifanten de weg over steken. Één olifant loopt op de weg en dwingt de auto's voor ons achteruit. We zien opeens dat het er niet een paar zijn, maar links van de weg langs het water lopen wel 50 à 60 olifanten en jongen. Ook wij gaan n de achterruit maar ook verderop achterons steken olifanten de andere kant op de weg over. Ze lijken een ommetje langs het water te lopen om te drinken en te badderen. Erik blijft heel rustig terwijl de bewegingen van sommige olifanten in de richting van ons en de andere auto's de rest van ons toch wat angst in boezemen. We rijden nog een stukje achteruit en kunnen uiteindelijk langs de hele kudde rijden. Van rechts komen nog steeds dieren aanlopen en we wachten tot ze allemaal de weg over zijn. Links naast ons staan een heel aantal dieren in de rivier. We zijn zwaar onder de indruk van deze enorme kudde. Vlak hierna ongeveer een kilometer voor de Ngotso waterhole staat de weg vol auto's we zien de kop van en impala en een poot in een boom direct naast de weg, maar zien het bijbehorende luipaard niet. Ht is inmiddels ver boven de dertig graden en als we de auto uitzetten in afwachting van het roofdier, wordt het link warm. Als ons een auto tegemoet komt verteld de bestuurder ons dat hij al bijna twee uur staat te wachten. Twee uur geleden blijkt hij uit de boom te zijn gegaan, maar sindsdien is hij niet meer terug geweest. We wachten nog even, maar besluiten dan om terug naar Satara te rijden. Langs de weg in de verte zien we opeens vier vrouwtjes struisvogels, weer een voor ons nieuw dier en tien kilometer verderop zien we ook nog twee mannetjes. Dichter bij Satara moeten we weer de remmen in voor een kudde overstekende olifanten. Dit keer kunnen we vanaf gepaste afstand toekijken en heven we niet achteruit. Bij deze kudden zijn ook hele kleine babyolifantjes. Vlak bij het kamp zien we nog een neushoorn. Al met al een mooie game drive. Wel jammer van het luipaard, maar misschien komen we nog terug voor de avond game drive, al is de boom wel zo'n 28 kilometer van Satara en bij maximaal 50 kilometer per uur is dat nog wel een eindje, l is het wel aan een geasfalteerde weg.

Terug bij het huisje gaat de zwemkledng aan. Erik gaat met Grietje en de kinderen naar het zwembad, Jan gaat slapen en Renée gaat een pastasalade maken voor de lunch. De apen zijn zo slim dat ze de bananen die in een zakje op de koelkast zaten, door het gaas van de kooi hebben weten te krijgen. Overal liggen stukjes bananenschil. Later in de middag krijgen ze op dezelfde wijze ook de appels te pakken. Overal zijn kleine stukjes afgeschraapt. Als de salade klaar is, gaat ook Renée zwemmen. Het is smoor heet en Grietje zit op een bankje onder een rieten overkapping voor de zon. De kinderen spelen met Erik in de speeltuin. Regelmatig duiken we het zwembad in.

Wat is Satara toch een fijne plek met dit zwembad met speeltuin met een groot hek er om heen. Ook de huisjes die in een cirkel rond een groot grasvel staan zijn plezierig gelegen zonder last van de buren te hebben en iedereen heeft uitzicht op het grasveld. In de boom voor ons huisje zitten steeds eekhoorns en ook vliegen er diverse roofvogels rond. En natuurlijk de blauwapen die de diverse keukens afstruinen op zoek naar wat eetbaars.

Om half twee gaan we lunchen. Renée haalt eerst nog wat vlees voor de BBQ voor 's avonds. Jan is inmiddels ook wakker en de schoonmaaksters zijn net klaar met poetsen. Na het eten doen we de was en hangen rond bij het huisje. We douchen ons allemaal bij Jan en Grietje en om een uur of vier gaan we weer op pad. We rijden eerst naar de H7 waar de leeuwen nog steeds het karkas van de giraffe bewaken. Er zitten 2 vrouwtjes die zo nu en dan een hapje nemen. De andere leeuwen zien we niet. Wel is het er weer afgeladen vol met auto's. Door onze auto voorbij een andere auto te zetten en dan weer schuin erachter te rijden hebben we zicht op de leeuwen zonder dat deze auto last van ons heeft. We hebben een stukje motorkap in ons beeld, maar een veel beter zicht op de leeuwen dan menig andere auto.

Na een tijdje maken we plaats en rijden de S12 op een vreselijke hobbelweg die vol bosjes staat waardoor je amper wild ziet. Door het gehobbel heeft Erik zijn aandacht bij de weg nodig en kan hij weinig om zich heen kijken. Ook de S40 die we daarnaar nemen is een hobbelweg.

Onderweg is iedereen eigenlijk wel nieuwsgierig naar het luipaard en dus nemen we de S127 teug naar de H1-4 en rijden we naar het noorden richting de boom.het staat er weer vol met auto's. We horen dat het luipaard onderaan de boomstam ligt en dat je alleen zijn velletje kunt zien. Met ons wachten nog een heleboel mensen tot het dier zich laat zien. We zetten de auto ut en wachten. Ook berekenen we hoeveel tijd we nodig hebben om terug naar Satara te komen, exclusief gedwongen stops is dat 36 minuten, dus inclusief onverwachtheden nemen we 40 minuten de tijd. Naarmate de gedwongen vertrektijd dichterbij komt, rijden er steeds meer auto's weg. Één auto staat blijkbaar met de luipaard in het zicht en laat sommige voorbijgangers een kijkje nemen. We rijden als er bijna geen auto's meer staan ook naar hun toe en zien het luipaard zich op de grond omrollen je ziet alleen zijn lijf en een poot. We geven het uiteindelijk en rijden me gezwinde spoed terug. We stoppen nog wel om naar een paar neushoorns te kijken. We komen vijf voor half zeven bij de gate. We parkeren bij de receptie voor een bezoek aan de winkel en de mannen gaan achter het hek naar de waterhole kijken. Een auto die ook bij het luipaard stond en na ons wegreed komt te laat binnen. Ze spreken de bestuurder, maar ook hij heeft het luipaard niet meer gezien.

Erik zet de BBQ bij thuiskomst aan en de kinderen spelen dat ze van de bediening zijn en dus wordt alles ons geserveerd. Ook helpen ze Erik op gepaste afstand met het vlees.
We gaan op tijd naar bed. De kinderen willen allebei bij Erik slapen en Erik besluit uiteindelijk bij Renée in het huisje te komen. Dus slaapt Gilles in zijn eentje breed uit op een matras, ligt Frédérique bij Renée en ligt Erik overdwars op het voeteneind te slapen. En dus staat 1 huisje leeg.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Renée Pol

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 1166
Totaal aantal bezoekers 98374

Voorgaande reizen:

21 Juli 2023 - 16 Augustus 2023

Indonesië (Singapore en Dubai)

14 Juli 2022 - 09 Augustus 2022

Namibië & Botswana zomer 2022

13 Juli 2019 - 06 Augustus 2019

Thailand 2019

21 Juli 2018 - 19 Augustus 2018

Canada 2018

09 Augustus 2017 - 02 September 2017

Costa Rica 2017

24 Juli 2016 - 20 Augustus 2016

Zuid Afrika 2016

03 Juli 2015 - 26 Juli 2015

Sri Lanka 2015

04 Juli 2014 - 02 Augustus 2014

30 dagen rondreis USA

14 December 2012 - 02 Januari 2013

Zuid-Afrika december 2012

29 November 2011 - 23 December 2011

Rondreis Zuid-Afrika

05 November 2010 - 28 November 2010

Zuider- en Noordeiland

Landen bezocht: