Panoramaroute en Krugerpark

Dag 1 en 2, Amsterdam - Johannesburg - Middelburg

Om vier uur naarSchiphol gereden. George was mee om ons te brengen. Ondanks de avondspits waren we vlot op Schiphol. Ingecheckt en met George nog wat gegeten bij de Burger King. Toen door de douane en nog even tax free geshopt. Eenmaal bij de gate heeft Gilles nog wat rijst met zoetzure saus gegeten en toen aan boord van de vlucht naar Parijs. We landen keurig op tijd en toen beide met een kind op de rug in de rugzak naar de andere kant van het vliegveld voor onze volgende vlucht.

Omdat we kinderen bij ons hadden mochten we vooraan in de rij bij de gate komen staan. We hadden een hele rij in het midden voor ons zelf. Uiteindelijk vertrokken we met drie kwartier vertraging. Eenmaal in de lucht moesten alle drankjes en maaltijd nog rond voor het slaaptijd was en intussen was het al half twee en wij hadden nog twee wakkere kinderen. Diek was inmiddels hondsmoe en werd flink hysterisch over alles wat haar niet aanstond. Na een flinke gilpartij en een fles melk viel ze in slaap om een uur later weer huilend wakker te worden, ditmaal in een donker vliegtuig vol slapende mensen. In de pantry werd ze gelukkig weer rustig en slaappoging twee heeft ze tot negen uur 's ochtends volgehouden, hoe fijn. Gilles was na Madagaskar en Kung Fu Panda ook diep in slaap en na een paar uur zijn wij op de vrije stoelen achter de kinderen gaan zitten en lagen zij ieder dwars over twee banken heen.

Eenmaal aan de grond was de bagage er vlot. De vlucht duurde korter dan verwacht want het blijkt hier een uur later te zijn dan in Nederland. Op het vliegveld de auto een, Honda CRV, opgehaald en een simkaart voor de telefoon en toen op pad. Natuurlijk meteen de afslag gemist maar toen ging het allemaal goed. Tegen drie uur waren we in Middelburg waar we op zoek gingen naar een koelbox op elektriciteit of 12 volt maar na vier keer door te zijn verwezen naar een andere winkel hebben bij de supermarkt een koelbox gekocht.

Bij de super ook een minder fijne ervaring gehad. Tijdens het afreken en inpakken was Gilles opeens weg. Dikke paniek natuurlijk. Intussen waren Erik en vijf medewerkers de winkel aan het doorzoeken terwijl Renée met Frederique achter de kassa's heen en weer reed in de hoop dat hij opeens zou verschijnen. Niet dus, tot Erik het geniale idee kreeg om bij de deur naar buiten te kijken, 50 meter verder op. Daar stond meneer naar het verkeer te kijken, zich totaal onbewust van onze paniek.

We hadden een zelf catering room geboekt bij Pillars Accomodations. Dit bleek een compleet huis met twee slaapkamers te zijn. Niets mis mee. Na een bord spaghetti en een douche op tijd naar bed.


Dag 3, Middelburg - Graskop

Om acht uur werd iedereen wakker na een rustige nacht. Na het ontbijt naar Botshabelo gereden een authentiek dorp van de Ndebele stam. De bedoeling was om al eerder te vertrekken maar dat was zinloos geweest want Botshabelo gaat pas om 10.00 uur open voor toeristen. Als we nog maar net door de slagboom zijn zien we een bonte bok en een gnoe en niet veel later een kudde tsessebies en gazelles en twee wrattenzwijntjes. Een meevaller want we wisten niet dat hier ook wild zat.

Eenmaal in het dorpje hebben we aantal prachtig beschilderde woningen bekeken en bij het souvenir winkeltje twee kralen poppetjes gekocht van een in traditionele kledij gehulde dame die kraaltje aan het rijgen was in traditioneel Ndebele patroon.

Toen door naar Graskop langs een mooie route langs heuvels en houtplantages. Onderweg zijn we gestopt bij de Max Mac Falls, een 68 meter hoge waterval die in een kloof uitkomt. Eenmaal bij het hotel zijn we eerst het zwembad ingedoken zodat de kids even wat energie kwijt konden om vervolgens de panorama route te verkennen.

Tot onze schrik zien we dat de uitkijkpunten om vijf uur sluiten, dus we hebben een uur voor de hele route, dat redden we nooit. We beginnen met de Pinnacle, een dikke rots met een puntje er op, midden in de kloof. Dan door naar God's window een mooi uitzicht op de uitlopers van de kloof. Eenmaal terug bij de auto zien we dat we nog een klein half uur hebben om de bijna veertig kilometer naar Bourke's Luck Potholes te overbruggen. Een viewpoint dat we echt willen zien. Erik trapt flink op het gas en om vijf voor vijf rijden we door het hek. Het is nog flink druk op de parkeerplaats, dus dat scheelt. Frederique blijkt te slapen dus gaat bij Erik op de arm. De potholes zijn erg mooi. We wandelen over de rotsblokken naar de verschillende uitkijkpunten. Terug bij de auto besluiten we te kijken of we misschien toch niet bij de Three Rondavels kunnen komen. Bij het eerstvolgende viewpoint zit het hek al dicht, maar we rijden door. Bij de afslag naar de Three Rondavels slaat ook de auto voor ons af en de bewaker laat hen door en ook wij mogen na betaling van 20 rand nog door het hek omdat ze toch nog op verschillende auto's moeten wachten. Het eerste wat we zien, is een groep bavianen. Dan door naar het viewpoint. Over links meandert de Blyde rivier door de kloof en over rechts zien we drie rotsformaties die lijken op ronde Rondavel huisjes. We kijken nog wat rond en rijden terug naar Graskop. Toch nog alle viewpoints die we wilden zien, kunnen aandoen.

Terug in Graskop lopen we naar Harry's pancakes maar deze gaat net dicht en ook pannenkoekenhuis nummer twee is alleen overdag open. Uiteindelijk komen we bij een Mozambikaans restaurant uit tegenover het hotel. Voor Gilles een tosti en voor Diek frites en wij aan de kip piri piri. Een Don Pedro na en dan naar het hotel terug.

Dag 4 Graskop - Krugerpark ( Satara Rest Camp)

Om een uur of acht zitten we samen met nog 2 gasten aan een vrij karig ontbijt. Daarna naar de Spar voor de boodschappen voor drie dagen Krugerpark en dan door naar de Orphen gate. Bij Bushbokridge wordt hard aan de weg gewerkt en dus staan we constant in de file. OM elf uur rijden we door de gate en kopen een kaart van het park en een fles Amaruhla want die hoort er natuurlijk bij en dan is het tijd voor de dieren. We rijden via de asfalt hoofdweg naar het kamp en nemen twee keer een onverhard weg als loop. We zien veel impala, gnoe's, kornhoenders, zebra's en een solitaire mannetjes olifant en komen om een uur of twee bij Satara.

We checken in en krijgen een Rondavel huisje met de keuken buiten. Voor de koelkast zit een hek tegen de stelende apen. Erik gaat zwemmen met Frederique en Gilles en Renée bereid het eten vast voor zodat we na de game drive aan het einde van de middag redelijk op tijd kunnen eten.

Om vier uur rijden we weg voor onze game drive. We nemen alleen onverharde wegen en moeten om half zeven terug zijn want dan gaat de gate dicht. Onderweg zien wrattenzwijntjes, waterblokken, gieren, drinkende giraffes, vechtende zebra's, gnoe's, blauwaap, schildpad, rotspython, nijlpaarden, zittende giraffe, jakhalzen, een grote kudde buffels en drie hyena's die voor de auto overstaken. De kinderen vinden het spotten van dieren erg leuk en ondanks dat ze grote delen van de dag in de dag zitten blijven ze lief en slapen niet.
Terug bij Satara checken we of we ook een game drive met een gids kunnen boeken, maar dan moeten de kinderen zes zijn en dus blijven we met onze eigen auto rijden. We zetten we de BBQ aan voor een heerlijke steak en de kinderen eten gehaktbal met broccoli en aardappelen. Wat over is vriezen we in.


Dag 5 , Satara - Skukuza

Om half vijf gaat de gate open, dat redden we niet, maar half zes wel en dus gaan we op pad. Het is zelfs op dit tijdstip al flink warm. We rijden richting het noorden. Erik staat op de voorstoel uit het dakraam te potten als hij na voor een een aantal stenen en boomstronken te zijn gestopt weer terug roept. Hij ziet een luipaard op de grond onder een boom, maakt een foto, maar tegen de tijd dat hij de rest heeft uitgelegd waar we moeten kijken is het dier tussen de bosjes verdwenen.

Tot nu toe zo hobbelig dat we niet harder dan 20kilometer per uur kunnen rijden, op zich een hele goede snelheid om wild te spotten. En dat doen we want na een plasstop op een lookout zijn we nog niet weg of we zien een witte neushoorn. Verder zien we nog gieren, nijlpaarden, buffel, neusholten, wrattenzwijntjes, zittende giraffes en een nyala,

Terug bij onze rondavel moeten we nog best even opschieten om voor tien uit het huisje te zijn. We moeten naar Skukuza Rest Camo zo'n 90 kilometer verder op. We nemen de asfaltweg en rijden met een gangetje van zo'n 50 kilometer per uur die kant op. We zien een olifanten familie, impala, nijlpaarden, zebra's, hoorndragend, kudu, visarend.

We zijn om een uurlonen Skukuza en kunnen pas vanaf half twee inchecken en dus gaan we wat drinken bij het restaurant en gaan op het terras zitten met uitzicht de rivier. We herkennen dit nog van 2006, toen we hier geluncht hebben. Eenmaal in onze Rondavel is Erik weer met de kinderen gaan zwemmen en heeft Renée pastasaus gemaakt. Als we om vier weg zullen voor de game drive begint het flink te regenen. We gaan toch maar op pad, maar vragen ons af of we wel wat zullen zien.

Onze vrees blijkt ongegrond. Zo'n twee kilometer buiten het kamp we zien een paar auto's stilstaan, we sluiten achteraan aan. Als we wat verder naar voren opschuiven zien we een witte neushoorn met jong. Dan rijden we verder. We twijfelen even of we een bepaalde weg wel in mogen omdat er een verboden in te rijden bord lijkt te staan, maar rijden door. Maar goed ook want voor ons staan opeens acht auto's stil. Wat vragen wat er te zien is en horen dat er op een heuveltje onder een boom twee luipaarden aan het paren zijn.

We zien niets door alle auto's en Erik klimt uit het dak. Dan begint er achter ons een gids te schreeuwen. Erik verstaat iets over verstoren van de dieren en denkt dat hetzij de flitser gaat. Als Renée met filmcamera hetzelfde doet roept de man dat jij ons gaat aangeven als we niet snel in de auto terug gaan omdat we gevaarlijk doen. Dan maar wachten tot er plaats komt. In de rij auto's. En ja hoor de luipaarden zijn goed te zien en klimmen om de zoveel minuten boven op elkaar. De auto wordt kletsnat met het raam open, maar dat maakt niet uit, dit is geweldig. De kids kijken ook om de buurt via de video camera mee naar de luipaarden. Ondanks de regen dus toch een top game drive. Verder zien we vooral veel kudu, impala en suikertjes schuilen onder de bomen.

Als we terug bij onze Rondavel komen, staat de koelkast open en liggen de toetjes verspreid over het hele grasveld. Ook hier is de keuken buiten en zat er geen hek voor de koelkast....... Erik gaat met Gilles nieuwe toetjes kopen bij de kampwinkel.
Het huisje heeft drie bedden die we naast elkaar zetten zodat we een heel groot bed hebben en na een bord pasta en thee met Amaruhla gaan we op tijd naar bed. Het zijn toch wel erg intensieve dagen als je zo vroeg op staat.

Dag 6, Skukuza - Berg en Dal ( via Lower Sabie)

Om half vijf wordt Renée wakker van de buren die wegrijden voor hun game drive. De poort gaat om half vijf open. Nu we toch wakker zijn en blijkt dat het droog is terwijl het vandaag de hele dag zou regenen volgens de voorspellingen van twee dagen terug, staan ook wij op. De kids trekken we een jasje aan over hun pyjama en tillen ze slapend in de auto. Om vijf uur rijden we weg. We zien een hyena de weg over steken en verder veel impala's, giraffes, wrattenzwijntjes. De kinderen werden om half zeven wakker en wij waren er om half acht weer.

Eenmaal terug blijkt dat de apen ook de stoel voor de koelkast weg kunnen krijgen. Ook het laatste toetje is verdwenen. We gaan nog anderhalf uur slapen om dan naar Berg en Dal Restcamp te rijden. We zijn op zoek naar een hippopool die we ons van jaren terug herinneren en komen uit bij een vogel observatiehut waar we veel mooie vogels en een enorme krokodil verder zien we veel blauwapen en natuurlijk de impala's waarvan er miljoenen lijken te zijn.

Op een gegeven moment komen we langs de Sabie rivier te rijden en dat is enorm genieten. Op de oever aan de overkant lopen veel giraffes en we zien een enorme kudde buffels het water in gaan. Doordat alle actie links is, kijken we amper naar rechts totdat we ineens twee meter voor een groepje olifanten staan dat in de bosjes staat. Oeps....... Ze lijken niet veel last van ons te hebben en blijven rustig dus blijven ook wij staan kijken. Het zijn vrouwtjes met jongen. Als wij wegrijden blijkt ook de volgende auto ze niet door te hebben en die komt nog dichter bij ze tot stilstand. Het blijven indrukwekkende dieren.

Op de an oever zien we ook nog een enorme kudde giraffes. Wat is dit een mooie route. We zijn blij dat we voor de lange omweg hebben gekozen. Vlak voor Lower Sabie Restcamp ligt een hippopool vol met nijlpaarden en kleine krokodillen. We zoeken een plekje en wachten tot er bekken opengaan.

Dan door naar Lower Sabie waar we lunchen met zicht op de rivier. Onder ons scharrelt een wrattenzwijntjes rond en in de verte ligt een buffel te slapen. We maken nog een foto van een blauw rode hagedis en dan weer verder.

We rijden richting Crovodile Bridge om vlak daarvoor binnendoor te steken. We komen eerst langs veel. Dichte bebossing en zien een neushoorn, maar deze is zo verstopt achter de bosjes dat we niet kunnen zien of hij zwart of wit. Dan staat er opeens een flinke mannetjes olifant op de weg die flink met zijn oren flappert en onze kant op loopt. Auto in de achteruit en terug. Er blijken nog twee mannetjes bij te zijn. Renée's hart maakt overuren. Tjeetje wat spannend nog maar wat verdere achteruit en dan stappen ze aan de linkerkant gras op en als ze achter enen paar bomen gaan staan rijden wij er vlug langs. Verderop zien we weer olifanten dit keer een kudde vrouwtjes en kinderen die rood zijn van het zand. Het vrouwtje is wel erg groot.

Als we verder rijden zien we een auto stilstaan. We komen hier amper andere auto's tegen dus er is vast iets te zien. Ja hoor ze vertellen ons dat er twee luipaarden in een boom zitten. Wow dat is gaaf. En dus de kids uit hun stoel bij ons voorin en kijken maar. Een van de twee gaat uit de boom terwijl de ander wat heen en weer loopt dus de linker en rechter tak. Wat een gave beesten zijn het toch.

Inmiddels is het vier uur en we zijn nog lang niet bij ons kamp. Normaal gesproken vertrekken we dan voor de avond game drive, we besluiten dat vandaag maar over te slaan of eigenlijk zijn we daar al mee bezig. Het landschap verandert naar een opener landschap met meer open grasvlaktes. We zien weer meer dieren en worden dan dan attent gemaakt op drie mannetjes leeuwen die in het hoge gras liggen. Gaaf hoor de Big Five is binnen! Als ze besluiten te gaan liggen rijden wij weer verder.

Vlak bij Berg en Dal besluiten we nog even naar een waterhole te rijden. Een eenzame buffel loopt naar de de waterhole. Als we terug naar Berg en Dal rijden zien we een enorme kudde olifanten met heel veel kleintjes de weg oversteken en als toetje zien we drie witte neushoorns grazen in een droge rivierbedding. Wat een toplaag. Een hele lange dag ook want het is al dik zes uur als we uitstappen.

Dit keer hebben we een hele ruime bungalow. We zetten de drie bedden weer naast elkaar voor een heel groot bed en zetten de tafel en stoelen binnen. De kinderen eten pasta en wij kip met gebakken aardappelen. De avond staat voor een groot deel in het teken van op en neer rijden naar het Warhol. Blijkbaar krijg je hier waar voor je geld want de wasmachines draaien anderhalf uur en de drogers bijna twee uur. Op campsites elders in de wereld is het meestal een half uur wassen en dan per half uur drogen. En als je dat verwacht dan kun je lang wachten voor je was klaar is....
I